എത്രയും ഉന്നതനായ ദൈവത്തെ കൈവരിക്കാൻ അത്രയും കഠിനമായ ബുദ്ധിമുട്ടു നേരിടേണ്ടിവരും

[Translated by devotees]

ശ്രീരാമനാഥ് ചോദിച്ചു “ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കാനുള്ള ഏറ്റവും നല്ല മാർഗം ഏതാണ്? എന്താണ് ആറാം ഇന്ദ്രിയം കൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്? ഫലം മനുഷ്യാവതാരമാകാൻ കഴിയുന്ന തരത്തിലുള്ള സേവനമാണ് ഏറ്റവും മികച്ച ശ്രമമെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു.

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: ഒരാൾക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടമുള്ളത് ആ വ്യക്തി തന്നെ പ്രകടിപ്പിക്കണം. നിങ്ങൾക്കു് ഏറ്റവും ഇഷ്ടമുള്ളതു് ദൈവത്തിനു് ഇഷ്ടമുള്ളതു് ആയിരിക്കണമെന്നില്ല. ആളുകൾ പൊതുവെ തങ്ങളുടെ ഇഷ്ടം ദൈവത്തിൽ പുരട്ടുകയും (അടിച്ചേൽപ്പിക്കുകയും) തങ്ങളുടെ ഇഷ്ടമാണ് ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള ഏറ്റവും നല്ല മാർഗമെന്നും അതിനാൽ എല്ലാവരും അത് പിന്തുടരണമെന്നും പ്രചരിപ്പിക്കുന്നു. നിങ്ങൾ ഒരു നല്ല ഗായകനാണെന്ന് കരുതുക. പാട്ടുകളിലൂടെ മാത്രമേ ദൈവം എപ്പോഴും പ്രസാദിക്കുന്നുള്ളൂ എന്ന് നിങ്ങൾ പ്രചരിപ്പിക്കും. എല്ലാവരും ഇത് വിശ്വസിക്കുകയും ആലാപന കലയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യണമെന്നും അത്തരം പ്രക്രിയയിൽ നിങ്ങളും ഇടപെടുകയും പ്രയോജനം നേടുകയും ചെയ്യുമെന്ന് നിങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. പ്രതിമകളോ ഫോട്ടോകളോ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന ഒന്നിലൂടെയും ദൈവം സംസാരിക്കാത്തതിനാൽ നിങ്ങൾ ഈ പാത സ്വീകരിച്ചു. അങ്ങനെ എല്ലാവരും ദൈവത്തെ ചൂഷണം ചെയ്യുന്നു. ഇതെല്ലാം തീർത്തും തെറ്റാണ്, കാരണം ദൈവം ഇതിനകം സംസാരിച്ചു, അവിടുത്തെ സംസാരം "വേദം" (“Veda”) എന്ന പേരിൽ പുരാതന ഋഷിമാർ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. അതിനാൽ, വേദം ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിന്റെ ഏറ്റവും മികച്ചതും പ്രഥമവുമായ അധികാരമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.

അടുത്ത അധികാരം (authority) ഗീത (Gita) എന്നറിയപ്പെടുന്ന മനുഷ്യരൂപത്തിലുള്ള ദൈവത്തിൻറെ പ്രഭാഷണമാണ്. ആദ്യത്തെ അധികാരം (authority) ശ്രുതി(Shruti) (വേദം) ആണ്, രണ്ടാമത്തെ അധികാരം സ്മൃതി (Smruti) (ഗീത) ആണ്. ഒരേ ദൈവം രചയിതാവായതിനാൽ ഇവ രണ്ടും തമ്മിൽ വൈരുദ്ധ്യമുണ്ടാകില്ല. മൂന്നാമത്തെ അധികാരം യുക്തിപരമായ ചർച്ചയും (logical discussion) (യുക്തി, Yukti) നാലാമത്തേത് ലോകത്തിലെ അനുഭവവുമാണ് (experience in the world) (അനുഭവം, anubhava). ഈ നാലും പൂർണ്ണ സാധുതയ്ക്കായി (the full validity) ഹാജരാകണം. മൂന്നാമത്തെയും നാലാമത്തെയും അധികാരം ദൈവത്തിന്റെ പ്രഭാഷണത്തിന്റെ തെറ്റായ വ്യാഖ്യാനം പരിശോധിക്കാൻ (misinterpretation of the speech of God) മാത്രമാണ്.

ആരാധനയ്‌ക്കോ കുട്ടികൾക്കോ ദൈവത്തെ പ്രീതിപ്പെടുത്താൻ കഴിയില്ലെന്നും പണത്തിന്റെ ത്യാഗമാണ് ഏക മാർഗമെന്നും പറയുന്ന ശ്രുതി നമുക്ക് എടുക്കാം (ന കർമ്മണാ..., Na karmanaa…). യഥാർത്ഥ ഗ്രന്ഥത്തിൽ ഇല്ലെങ്കിലും പണത്തിന് മുമ്പായി 'ഇല്ല'(‘no’)  കൊണ്ടുവരാൻ ആളുകൾ ശ്രമിച്ചു. മേൽപ്പറഞ്ഞ പ്രക്രിയയിലൂടെ നിങ്ങൾ പണം നിരസിച്ചാൽ, ത്യാഗം ചെയ്യേണ്ടത് എന്താണെന്ന ചോദ്യം വരും? ആരാധനയോ കുട്ടികളോ പോലുള്ള ഇനങ്ങൾ നിങ്ങൾ പ്രത്യേകം പരാമർശിക്കുമ്പോൾ, ആരാധനയ്‌ക്കും കുട്ടികൾക്കും ഒപ്പം പണവും ഇല്ലാതാക്കിയാൽ ഏതാണ്  ത്യാഗം ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന് നിങ്ങൾ പ്രത്യേകം സൂചിപ്പിക്കണം. പണത്തിന്റെ ത്യാഗം ഒഴിവാക്കാനുള്ള സമർത്ഥരായ പണ്ഡിതന്മാരുടെ (clever scholars) തെറ്റായ വ്യാഖ്യാനം മാത്രമാണിത്, കാരണം ഇത് ഏറ്റവും ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യമാണ്.

ദൈവമാണ് ഏറ്റവും ഉയർന്നത്, അതിനാൽ ദൈവത്തെ നേടുന്നതും ഏറ്റവും ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളതായിരിക്കും. ഫലത്തിന്റെ അവസ്ഥ പരിശ്രമത്തിന്റെ അവസ്ഥയെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു (The status of the fruit indicates the status of effort also). ഐഎഎസ് പരീക്ഷ വിജയിച്ചാൽ കളക്ടർ തസ്തിക ലഭിക്കും. ഗ്രൂപ്പ്-4 പരീക്ഷ വിജയിച്ചാൽ പ്യൂണാകും. ഗ്രൂപ്പ്-4 പരീക്ഷയിലൂടെ ആളുകൾ എപ്പോഴും കളക്ടറാകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു! അതുപോലെ, പണമല്ലാതെ മറ്റെന്തെങ്കിലും മാർഗങ്ങളിലൂടെ ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കാൻ ആളുകൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. പണമാണ് ലോകത്തിൻറെയും കുടുംബത്തിൻറെയും അടിസ്ഥാനം (Money is the root of the world and even the family also). പണമില്ലെങ്കിൽ, വിശപ്പ് കാരണം നിങ്ങളുടെ ജീവൻ പോലും നിങ്ങളെ ഉപേക്ഷിക്കും! നിങ്ങളുടെ കഠിനാധ്വാനത്തിന്റെ ഫലം (കർമ ഫല ത്യാഗം, Karma Phala Tyaga) ത്യജിച്ചുകൊണ്ട് നിങ്ങൾക്ക് ദൈവത്തെ  പ്രീതിപ്പെടുത്താൻ കഴിയുമെന്ന് സ്മൃതി (ഗീത) പറയുന്നു. സ്വന്തം കഠിനമായ അധ്വാനത്തിൽ സമ്പാദിച്ച പണം ബലിയർപ്പിക്കുന്നത് പൂർവ്വിക സ്വത്തിനെക്കാൾ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. അങ്ങനെ, ഗീത ഉയർന്ന ക്ലൈമാക്സ് കൊണ്ടുവരുന്നു. ഈ രീതിയിൽ, ഗീത വേദത്തെക്കാൾ മികച്ചതാണ്. പക്ഷേ, ഈ അവസരത്തിൽ വേദം ഗീതയെ മറ്റൊരു വിധത്തിൽ മികവുറ്റതാക്കുന്നു. ഗീത പണത്തിനുപകരം ജോലിയുടെ ഫലത്തെ (fruit of work) പരാമർശിക്കുന്നു, കാരണം ചിലപ്പോൾ ജോലിയുടെ ഫലം നൽകുന്നത് എല്ലായ്പ്പോഴും പണമായിരിക്കണമെന്നില്ല, ഇനവും (kind) ആകാം. അത് പണമോ ഇനമോ (kind) ആണ്.

വേദം പണത്തെ പരാമർശിക്കുന്നത് ഏത് തരത്തിലുള്ളതും (kind) പണമായി സംഭരിക്കാമെന്നതിനാലാണ്. നിങ്ങൾ എന്തെങ്കിലും തരത്തിൽ (kind) സംഭാവന നൽകുകയാണെങ്കിൽ, അത് സ്വീകരിക്കുന്നയാൾക്ക് അത്യന്താപേക്ഷിതമായിരിക്കില്ല (may not be essential for the receiver). അപ്പോൾ സ്വീകർത്താവ് ആ തരം (kind) പകുതി നിരക്കിന് വിൽക്കുകയും അവന്റെ ആവശ്യം പകുതിയായി ചുരുക്കി ആ പകുതിക്കുള്ള പൈസക്ക് മാത്രം സാധനങ്ങൾ വാങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ ഘട്ടത്തിൽ, വേദം ഗീതയെക്കാൾ മികച്ചതാണ്. പണമോ വസ്തുവകകളോ ഇല്ലാത്ത ഒരു സന്യാസിക്ക് തീർച്ചയായും ദൈവത്തിന് (കർമ്മ സംന്യാസം, Karma samnyasa) ജോലി മാത്രം ബലിയർപ്പിക്കാൻ കഴിയും.  മൂന്നാമത്തെ അധികാരം (authority) യുക്തിയാണ് (logic). അത്തരം ത്യാഗത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ ശ്രമിക്കുന്ന മനുഷ്യരുടെ പെരുമാറ്റത്തിലൂടെ പണം ഈ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും മൂല്യവത്തായ വസ്തുവാണെന്ന് തെളിയിക്കപ്പെടുന്നു. പണത്തിന്റെ സഹായത്തോടെ ലോകത്തിൽ എല്ലാം നേടാമെന്നും അതിനാൽ അത് ഏറ്റവും ഉയർന്നതാണെന്നുമുള്ള ലൗകിക നിരീക്ഷണവും (worldly observation) ഇതിനെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നു. അവസാനത്തെ അധികാരം, അതായത് അനുഭവം, ഇത് തെളിയിക്കുന്നു, ഒടുവിൽ നിങ്ങളുടെ എല്ലാ പണവും സ്വത്തുക്കളും നിങ്ങളുടെ കുട്ടികൾക്കായി മാത്രം നിങ്ങൾ ത്യജിക്കുന്നു, കാരണം നിങ്ങളുടെ പരമാവധി സ്നേഹം എല്ലായ്പ്പോഴും നിങ്ങളുടെ കുട്ടികളോട് ആയിരിക്കും.

അതിനാൽ, ഏതു വസ്തുവിലാണോ നിങ്ങളുടെ സ്നേഹം ഏറ്റവും വലുത് ആ വസ്തുവിന്റെ ത്യാഗമാണ് ഏറ്റവും മികച്ച സേവനം. പണത്തേക്കാൾ അൽപ്പം ഉയർന്ന ചില ഇനങ്ങൾ ഉണ്ടാകാം അല്ലെങ്കിൽ ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ പണം ആ ഇനങ്ങളേക്കാൾ ഉയർന്നതായിരിക്കാം. എന്തുതന്നെയായാലും, നിങ്ങളുടെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന വസ്തുവിനെ മാത്രം ബലിയർപ്പിക്കാൻ (ത്യാഗം ചെയ്യാൻ) ആഗ്രഹിച്ചുകൊണ്ട് ദൈവം അവിടുത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ സ്നേഹം പരീക്ഷിക്കുന്നു. ഞാൻ ഈ പോയിന്റ് ഒരു ഉദാഹരണം ഉപയോഗിച്ച് വിശദീകരിക്കാം. പൊതുവേ, ജീവിതമോ കുട്ടികളോ പണത്തേക്കാൾ ഉയർന്നതായിരിക്കാം. പക്ഷേ, അത്യാഗ്രഹിയായ ഒരു വ്യക്തിയുടെ കാര്യത്തിൽ, പണം ആ രണ്ടുപേരെക്കാളും ഉയർന്നതായിരിക്കാം. എന്തുതന്നെയായാലും, ദൈവം നിങ്ങൾക്ക് ഏറ്റവും ഉന്നതനാണെന്ന് തെളിയിക്കാൻ നിങ്ങളുടെ ഏറ്റവും ഉന്നതമായതിന്റെ ത്യാഗം പരിശോധനയിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഗോപികമാർ ഉയർന്ന തലത്തിലുള്ള എല്ലാ സാധനങ്ങളും (all the items of the highest level) ബലിയർപ്പിച്ചു. മക്കളെ പോലും അവഗണിച്ചുകൊണ്ട് അവർ തങ്ങളുടെ സമ്പത്തായ പാലും തൈരും വെണ്ണയും ഭഗവാന് ബലിയർപ്പിച്ചു. ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ ഇഹലോകവാസം വെടിഞ്ഞു എന്നറിഞ്ഞ് തീയിൽ ചാടി അവർ തങ്ങളുടെ ജീവൻ ബലിയർപ്പിച്ചു. ഭാഗവതത്തിന്റെ കഥ പരീക്ഷിത്തിന് (Parikshit) മോക്ഷം നൽകി, അത് അവസാന ഏഴ് ദിവസങ്ങളിൽ മാത്രം കേട്ടു. സമ്പൂർണ്ണ പ്രായോഗിക ത്യാഗം (വിദ്യാവതം ഭഗവതേ പരീക്ഷാ, vidyaavataam bhagavate parikshaa) കാണിക്കുന്നതിനാൽ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൽ പണ്ഡിതന്മാരുടെ അവസാന പരീക്ഷണമാണ് (the final test of the scholars in spiritual knowledge) ഭാഗവതം എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു.

മേൽപ്പറഞ്ഞ രീതിയിൽ മികച്ച സേവനം മനസ്സിലാക്കുന്നു. പക്ഷേ, വേദവും (യസ്യാമതം... നേതി നേതി... മുതലായവ, Yasyaamatam... Neti Neti... etc.) ഗീതയും (മാംതുവേദ ന കശ്ചന, Maamtuveda na kashchana) പ്രകാരം ദൈവം സങ്കൽപ്പിക്കാൻ  ആവാത്തതാണ് (God is unimaginable). അതിനാൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തെ എങ്ങനെയും സേവിക്കാൻ കഴിയില്ല. അത്തരം സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം വേദം (തടാനുപ്രവിശ്യ..., Tadanupravishya...) ഗീത (മനുഷീംതാനും.., ManusheemTanum...) പ്രകാരം മനുഷ്യ ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിക്കുന്നു. ഇതല്ലാതെ മറ്റൊരു മാർഗവുമില്ല (നാന്യഃ പന്തഃ- വേദം, Naanyah Panthaah- Veda). ഒരു കവിയുടെ ഏറ്റവും മികച്ച കവിതയ്ക്ക് നിങ്ങൾക്ക് പ്രതിഫലം നൽകണം. ജീവിതത്തിന്റെ ഗുണവും അവബോധവുമാണ് കവിത (Poetry is the quality of life and awareness). പക്ഷേ, നിങ്ങൾ കവിയുടെ ബാഹ്യമായ ജഡശരീരത്തിൽ മാല ചാർത്തുന്നു, അതിലൂടെ ആന്തരിക അവബോധം സന്തോഷിക്കുന്നു. അവബോധം  (awareness) ശരീരത്തിലുടനീളം വ്യാപിക്കുകയും അതുമായി താദാത്മ്യം (identified) പ്രാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, അതിനാൽ അവബോധത്തിനു ഇവിടെ നേരിട്ട് മാല ചാർത്തുന്നു. മനുഷ്യാവതാരത്തിൽ (human incarnation), ദൈവം ആന്തരിക ആത്മാവിൽ മാത്രമല്ല, ബാഹ്യ ശരീരത്തിലും വ്യാപിക്കുന്നു (അന്തർ ബഹിശ്ച – വേദം, antar bahishcha - Veda).

ബാഹ്യശരീരവും ദൈവത്താൽ വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ, കൃഷ്ണന്റെ ശരീരത്തിലെ വിരലിന് കുന്നിനെ (hill) ഉയർത്താൻ കഴിയും, മാത്രമല്ല ഈ അഭൂതപൂർവമായ സംഭവം വിരലിൽ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവത്തിന്റെ സാന്നിധ്യത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. അതിനാൽ, ദൈവത്തിന്റെ ബാഹ്യമാധ്യമത്തിന് ചെയ്യുന്ന സേവനം, മാധ്യമത്തിലുള്ള ദൈവം സ്വീകരിക്കുന്നു. പ്രപഞ്ചത്തിലെ എല്ലാ ഇനങ്ങളിലും ദൈവം ഉണ്ടെന്ന് വേദം പറയുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ചിലർ ഈ ആശയത്തെ തെറ്റായി വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നു (ഈശാവാസ്യം – വേദം, Eeshaavaasyam - Veda). വേദത്തിലെ 'വാസ്യം' എന്ന വാക്കിന്റെ അർത്ഥം ഭൂതകാലത്തിലെ ക്രിയയല്ല (not the verb in past tense), ഭാവിയിലെ ക്രിയ (the verb in the future tense) എന്നാണ്. വാസ്യം എന്നാൽ ലോകത്തിലെ ഏത് വസ്തുവും ഈശ്വരനാൽ വ്യാപിക്കപ്പെടാം (ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ) എന്നാണ് (Vaasyam means that any item in the world can be pervaded by God). എല്ലാ ഇനങ്ങളും ഇതിനകം ദൈവത്താൽ വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നല്ല ഇതിനർത്ഥം.

എല്ലാം അവനിൽ ഉണ്ടെന്നും എന്നാൽ അവൻ ഇവിടെ ഒന്നിലും ഇല്ലെന്നും (നത്വഹം തേഷു തേ മയി, Natvaham Teshu Te Mayi) പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഗീത ഈ ആശയം വ്യക്തമായി അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ദൈവത്തിന്റെ മനുഷ്യനിലേക്കുള്ള പ്രവേശനവും ഗീതയിൽ വ്യക്തമായി പ്രതിപാദിച്ചിട്ടുണ്ട്, ആത്മീയ അഭിലാഷകർക്ക് (spiritual aspirants) ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിലൂടെ ശരിയായ ദിശാബോധം നൽകുക എന്നതാണ് പ്രധാന ലക്ഷ്യം. ശരിയായ ദിശ നിങ്ങളെ എപ്പോഴും ശരിയായ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകും. ഏത് സ്ഥാപനത്തിലും ഡയറക്‌ടർ പദവി ഏറ്റവും ഉയർന്നത് അതുകൊണ്ടാണ്. തെറ്റായ മനുഷ്യാവതാരങ്ങൾ (false human incarnations) നൽകുന്ന തെറ്റായ മാർഗനിർദേശങ്ങൾ കാരണം ആശയക്കുഴപ്പം നിറഞ്ഞ അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഈ ശരിയായ ദിശ കൂടുതൽ പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നു. ആത്മീയ ജ്ഞാനം മനുഷ്യാവതാരത്തിന്റെ ശരിയായ തിരിച്ചറിയലായി നൽകിയിരിക്കുന്നതിനാൽ ചില തെറ്റായ ആത്മീയ ജ്ഞാനം ഉപയോഗിച്ച് നിരവധി തെറ്റായ മനുഷ്യ അവതാരങ്ങൾ ഉയർന്നുവരുന്നു. അതിനാൽ, ശരിയായ ആത്മീയ പ്രസംഗകനെ പിടിക്കുക (catching the right spiritual preacher) എന്നതാണ് ആത്മീയ പരിശ്രമത്തിന്റെ സത്ത (essence of the spiritual effort).

നിങ്ങൾ ചോദിച്ച ആറാമത്തെ ഇന്ദ്രിയം ആറാം ഘടകമായ ഭഗവാൻ നൽകുന്ന ജ്ഞാനത്തിന്റെ മിന്നൽ അല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല (The sixth sense raised by you is nothing but the flash of knowledge given by God, who is the sixth element). മനുഷ്യരുൾപ്പെടെയുള്ള മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയും പഞ്ചഭൂതങ്ങളാൽ (five elements) മാത്രം നിർമ്മിച്ചതാണ്. ഭൂമി, ജലം, വായു (ഖര, ദ്രാവക, വാതകാവസ്ഥകൾ, solid, liquid and gaseous states) എന്നിങ്ങനെ മൂന്ന് മൂലകങ്ങളാൽ ദ്രവ്യത്തെ  പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. അഗ്നി ദൃശ്യമായ ഊർജ്ജത്തെ (visible energy) പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. ആകാശം അല്ലെങ്കിൽ സ്പേസ് (space) അദൃശ്യമായ ഊർജ്ജത്തെ (invisible energy) പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. അങ്ങനെ, പഞ്ചഭൂതങ്ങളാൽ പ്രതിനിധീകരിക്കപ്പെടുന്ന ദ്രവ്യവും ഊർജ്ജവും (matter and energy) കൊണ്ടാണ് സൃഷ്ടി നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. മനുഷ്യൻ അല്ലെങ്കിൽ അവബോധം (awareness) പോലും മസ്തിഷ്കവും നാഡീവ്യൂഹവും (brain and nervous system) എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു പ്രത്യേക സംവിധാനത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഒരു പ്രത്യേക പ്രവർത്തന രൂപം (a specific work form of inert energy) മാത്രമാണ്. ജീവജാലങ്ങളുൾപ്പെടെയുള്ള എല്ലാ സൃഷ്ടികളും പഞ്ചഭൂതങ്ങളാൽ മാത്രം നിർമ്മിച്ചതാണ്. ആറാമത്തെ ഘടകം ഈ പഞ്ചഭൂതങ്ങൾക്ക് അതീതനായ ദൈവം അല്ലെങ്കിൽ സ്രഷ്ടാവാണ്. ആറാമത്തെ ഇന്ദ്രിയം (sixth sense) എന്നാൽ നിങ്ങളുടെ ഭാവനയുടെ പരിധിക്കപ്പുറമുള്ള, ആറാമത്തെ ഘടകമായ ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള ഇന്ദ്രിയം അല്ലെങ്കിൽ ആശയത്തിന്റെ മിന്നൽ എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത് (The sixth sense means the sense or a flash of idea, which is beyond the scope of your imagination, from God, the sixth element).

സൃഷ്ടിയുടെ ക്ഷേമത്തിന് പ്രയോജനപ്പെടുന്ന ഒരു പ്രത്യേക പരിപാടിക്കായി മനുഷ്യാവതാരമാകാൻ ദൈവം മനുഷ്യനെ തിരഞ്ഞെടുത്തു. മനുഷ്യാവതാരമാകുന്നത് ഫലത്തിന്റെ ആരംഭം (the beginning of the fruit) മാത്രമാണ്, ഫലത്തിന്റെ അവസാനമല്ല (not the end of the fruit). വീട് വൃത്തിയാക്കിയാൽ ഉത്സവം തീരില്ല എന്നൊരു ചൊല്ലുണ്ട്! മനുഷ്യാവതാരം ആയതിനു ശേഷം, സ്തുതിയിലൂടെ മറ്റുള്ളവർ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ഈഗോയുടെ അണുബാധയെ (the infection of ego) പ്രതിരോധിച്ചുകൊണ്ട് മനുഷ്യ ഘടകം (human component)  ജീവിതത്തിലുടനീളം ദൈവത്തെ നിലനിർത്തണം. പരശുരാമൻ പരാജയപ്പെട്ടു, അഹംഭാവം ബാധിച്ച് ഭഗവാന്റെ പുറത്തുപോകലിലൂടെ (exit) അപമാനിക്കപ്പെട്ടു.

 ഈ ഭൂമിയിലെ എല്ലാ രാജാക്കന്മാരെയും കൊന്നശേഷം താൻ ദൈവമാണെന്ന് അവൻ കരുതി. രാമൻ തന്റെ ജീവിതത്തിലുടനീളം ദൈവത്തെ നിലനിർത്തി (maintained), അതിനാൽ രാമനെ സമ്പൂർണ്ണ അവതാരം (പൂർണ്ണാവതാരം, Purnaavataara) എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഋഷിമാർ അവനെ ദൈവമായി വാഴ്ത്തിയപ്പോൾ രാമൻ മറുപടി പറഞ്ഞു "നിങ്ങൾ എന്താണ് പറയുന്നതെന്ന് എനിക്കറിയില്ല. ദശരഥന്റെ (ആത്മാനം മാനുഷം മന്യേ, Atmaanam Maanusham Manye) പുത്രനായ ഞാൻ ഒരു മനുഷ്യൻ മാത്രമാണെന്ന് എനിക്കറിയാം”. മനുഷ്യാവതാരത്തിലെ മനുഷ്യ ഘടകം (human component ) വളരെ ശ്രദ്ധാലുവായിരിക്കണം, താൻ ഒരു മനുഷ്യൻ മാത്രമാണെന്നും ദൈവമല്ലെന്നും നിരന്തരം ചിന്തിക്കുകയും വേണം. അത്തരം ചിന്ത മനുഷ്യാവതാരത്തിലെ മനുഷ്യ ഘടകത്തെ സംരക്ഷിക്കുന്നു. പക്ഷേ, മനുഷ്യാവതാരത്തെ സേവിക്കുന്ന ഒരു ഭക്തൻ ഈ ആശയം സ്വീകരിക്കരുത്. ഭക്തൻ മനുഷ്യാവതാരത്തെ ദൈവമായി സ്വീകരിക്കണം, അത്തരം വിശ്വാസം മാത്രമാണ് ഭക്തനെ രക്ഷിക്കുന്നത്.

മനുഷ്യാവതാരത്തിന്റെ മനുഷ്യ ഘടകത്തിന്റെ സത്യം അറിഞ്ഞതിന് ശേഷം ഈ വിശ്വാസം നിലനിർത്താൻ ഭക്തന് വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. യഥാർത്ഥവും ശക്തവുമായ വിശ്വാസം എന്നത് ഉയർന്ന പ്രയാസത്തിന്റെ അവസ്ഥയിൽ പോലും നിലനിർത്തുന്ന വിശ്വാസം മാത്രമാണ്. ദൈവം തിരഞ്ഞെടുത്ത ഒരു പ്രത്യേക മനുഷ്യനിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചതിന് ശേഷം ദൈവം തന്റെ യഥാർത്ഥ രൂപത്തിൽ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവമായി തുടരുകയും മനുഷ്യനുമായി താദാത്മ്യം പ്രാപിക്കുകയും (is identified with the human being) ചെയ്യുന്നു, അങ്ങനെ മനുഷ്യൻ എല്ലാ പ്രായോഗിക ആവശ്യങ്ങൾക്കും (all practical purposes) സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവമായി മാറുന്നു (സത്ച ത്യച്ച അഭാവത്, satcha tyatcha abhavat). മനുഷ്യാവതാരത്തിലെ മനുഷ്യ ഘടകം ചിന്തിക്കണം, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം അവന്റെ യഥാർത്ഥ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത സ്വഭാവത്തിൽ വേറിട്ടു നിൽക്കുന്നുവെന്നും അതിനാൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന മനുഷ്യൻ (imaginable human being) സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിൽ (unimaginable God) നിന്ന് (ദ്വൈതം, dvaita) തികച്ചും വ്യത്യസ്തനാണെന്നും. സമർപ്പിതനായ ഭക്തനായ മനുഷ്യൻ (The devoted human being) ചിന്തിക്കണം, മനുഷ്യാവതാരത്തിലെ മനുഷ്യ ഘടകം (human component of the human incarnation) ആന്തരികമായും ബാഹ്യമായും പൂർണ്ണമായ താദാത്മ്യത്തോടെ പരമേശ്വരനാൽ വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു, അതിനാൽ, എല്ലാ പ്രായോഗിക ആവശ്യങ്ങൾക്കും ദൈവത്തിന്റെ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത സ്വഭാവം (അദ്വൈതം, advaita) പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം തന്നെയാണ് മനുഷ്യ ഘടകം.