25 Jan 2002
సాగర లంఘన సంకుల వానర కుల మవలోక్య నిజస్తుతి లోలమ్
జలధర చుంబి మహా కృతి రేక పద క్రమలంఘిత జలనిధి రేవమ్‌ ।
రఘుపతి మానందయసి చ సీతా కుశల నివేదన హృతఘన శోకం
కో నహి వేత్తి కపీశ! జగత్యతి సంకట మోచన నామ తవేదమ్ ॥
(సముద్రమును దాటు విషయములో వ్యాకులమై తనను స్తుతించుటలో మునిగి యున్న వానర కులమును చూచి జలధరములను చుంబించు మహాకారముతో కేవలము ఒక అడుగుతో జలధిని లంఘించి, సీత క్షేమముగా ఉన్నదను వార్తను నివేదించి ఘనమైన శోకమును పోగొట్టి రఘుపతిని ఆనందింపచేయుచున్నావు ఓ కపీశ్వరా! మహాసంకట మోచనుడవను పేరు నీకున్నదని ఈ జగత్తులో ఎవరికి తెలియదు.)
అహికుల బంధన మోహిత దాశరథి ద్వయ మాలోక్య మనో వికలం
ఖగపతి మానయసి స్మ వికుంఠా పురగతమస్త్ర విమోచనదక్షమ్‌ ।
పునరాయోధన బలినం వహసి చ భుజయుగరూఢం సోదరయుగ్మం
కో నహి వేత్తి కపీశ! జగత్యతి సంకట మోచన నామ తవేదమ్ ॥
(నాగముల పాశముతో మూర్ఛిల్లి నిశ్చేష్టులైన రామలక్ష్మణులను చూచి ఆ నాగాస్త్రము నుండి మోచనము కలిగించుటలో సమర్థుడైన గరుత్మంతుని వైకుంఠమునుండి తీసుకువచ్చి నాగపాశ విమోచనము గావించి మరల యుద్ధమునకు సన్నద్ధులైన రామలక్ష్మణుల సోదరుల జంటను, నీ భుజస్కందములపై మోయుచున్నావు ఓ కపీశ్వరా!...)
మూర్ఛిత లక్ష్మణ బోధ సమర్థ మహౌషధి సంజీవిలతాం నేతుమ్
ఉత్పతసి క్షణ మద్రిముపానయసి స్మ కరేణ తమివ సుమగుచ్ఛమ్‌ ।
ఉత్థిత లక్ష్మణ కరయుగ వందన మాలింగసి విహసంశ్చ సరాగమ్
కో నహి వేత్తి కపీశ! జగత్యతి సంకట మోచన నామ తవేదమ్ ॥
(యుద్ధములో మూర్ఛిల్లిన లక్ష్మణుని మూర్ఛను పోగొట్టుటకు సమర్థమైన మహౌషధి యగు సంజీవిలతను తీసుకొని వచ్చుటకు ఒక్క క్షణకాలములో ఎగిరి ఆ సంజీవి పర్వతమునే పూలగుత్తివలె చేతిలో ధరించి తీసుకొని వచ్చినావు. సంజీవిలతతో మూర్ఛ నుండి లేచిన లక్ష్మణుడు రెండు చేతులెత్తి చేసిన నమస్కారమును పెద్దగా నవ్వుచూ ప్రేమతో గ్రహించినావు ఓ కపీశ్వరా!...)
శతముఖ రావణ హృత రఘునాయక మంబా బలిపశుముపగత మోహమ్
పునరానయసి చ తమసురమపగత జీవం విధాయ పాతళేశమ్‌ ।
రాఘవశరమూర్ధ్వముఖం కృత్వా నమ్రం హరసి చ యుధి దశకంఠమ్
కో నహి వేత్తి కపీశ! జగత్యతి సంకట మోచన నామ తవేదమ్ ॥
(కాళికాదేవికి బలినిచ్చుటకై శతముఖ రావణుడు మాయచే మోహింపచేసి రఘునాయకుని పాతాళమునకు తీసుకొనిపోగా, ఆ పాతాళరాజగు శతముఖ రావణుడగు రాక్షసుని విగతజీవుని చేసి శ్రీరాముని మరల కొనితెచ్చినావు. రావణునితో రాముడు యుద్ధము చేయునప్పుడు యుద్ధనీతి ననుసరించి ఊర్ధ్వముఖముగా బాణమును వేయగా నీతండ్రియగు వాయుదేవుని అర్థించి ఆ బాణము అధోముఖముగా చేసి రావణుని నాభిలోయున్న అమృత కలశమును ఛేదించి సంహరించినావు ఓ కపీశ్వరా! ...)
శృంఖలయా నియత శనైశ్చరమపి మోచయసి స్మ శుచ స్సహసా తమ్
కో మే సంకట ఇహ హనుమన్గురు సోదర మామవ దయయా దీనమ్‌ ।
కథమపి యోగ్యో నాహమకారణ కరుణైవ తవ హి కారణమేకమ్
కో నహి వేత్తి కపీశ! జగత్యతి సంకట మోచన నామ తవేదమ్ ॥
(సర్వసంకట కారకుడగు శనైశ్చరుడే లంకానగరమున ఇనుప సంకెళ్ళతో బంధించబడి దుఃఖసంకటములో పడగా వెంటనే ఆ శనైశ్చరుని బంధవిముక్తుని గావించితివి. అట్టి నీకు ఇచ్చట నా సంకటమొక లెక్కయా? ఓ హనుమంతా! అన్నా! గురుదేవా! దయతో దీనుడైన నన్ను రక్షించుము. ఏ విధముగా చూచినను నాకు యోగ్యత లేదు. కాని అకారణమైన నీకు గల కరుణయే ఒకే ఒక కారణముగా నన్ను రక్షించుము ఓ కపీశ్వరా!...)
వానర సింహ ఖగేశ వరాహ హయానన పంచానన శివరూపమ్
వైష్ణవ తిలకం భవిష్య జగతాం ధాతారం త్వాం నమామి దేవమ్‌ ।
త్రిమూర్తి తత్త్వం సాక్షాద్దత్తం పరమబ్రహ్మ హి లీలాదాసమ్
కో నహి వేత్తి కపీశ! జగత్యతి సంకట మోచన నామ తవేదమ్ ॥
(వానర - సింహ - గరుడ - వరాహ -హయ - ముఖములతో పంచానన శివ రూపుడుగను విష్ణు తిలకము గలవాడుగను ఈ జగత్తుకు భవిష్యద్బ్రహ్మవయ్యును త్రిమూర్తితత్త్వముతో సాక్షాద్దత్తుడవయ్యును లీలావినోదమునకు దాసుడుగా గోచరించు ఓ హనుమద్దేవా! నిన్ను నమస్కరించుచున్నాను ఓ కపీశ్వరా!...)
హే కనకాంశుక ! కాంచన కుండల వందే త్వాం హనుమంతమనంతమ్
హే పింగళాక్ష ! సద్గుణ సాగర ! మామవ సతతం మాయామూఢమ్‌ ।
హే మేరుగిరి సముజ్వల విగ్రహ ! పాలయ మాం తవ పదయుగలోలమ్
కో నహి వేత్తి కపీశ! జగత్యతి సంకట మోచన నామ తవేదమ్ ॥
(బంగారు వస్త్రములు ధరించినవాడా! బంగారు కుండలములు కలవాడా! అనంతా! హనుమంతా! నీకు వందనములు. ఓ పింగళాక్షా! ఓ సద్గుణ సాగరా! మాయచే మూఢుడైన నన్ను సదా రక్షించుము. మేరు పర్వతమువలె ప్రకాశించు శరీరము కలవాడా! నీ చరణ ద్వయమునందు ఆసక్తుడైన నన్ను పాలించుము ఓ కపీశ్వరా!...)
సంకటమోచన హనుమద్దేవ మహాస్తుతి మేతాం గాయతి నిత్యమ్
యో మనుజ స్స సమేతి శతాయు ర్బల మారోగ్యం తేజోధైర్యమ్‌ ।
శతశత సంకట జాల మపి క్షణ మేవ వినశ్యతి యాతి సతోషమ్
కో నహి వేత్తి కపీశ! జగత్యతి సంకట మోచన నామ తవేదమ్ ॥
(ఈ సంకటమోచన హనుమద్దేవతా మహాస్తోత్రమును ఏ మానవులు నిత్యము పాడుదురో వారికి శతాయుర్దాయము, బలము, ఆరోగ్యము, తేజస్సు, ధైర్యము లభించును. వందల కొలది సంకటములు వలగా చుట్టినను ఒక్క క్షణకాలములో నశించి ఆ మానవులు ఆనందమును పొందుదురు ఓ కపీశ్వరా!...)