സൃഷ്ടിയുടെ ഏക കാരണം ദൈവം മാത്രമാണെന്ന് അങ്ങേയ്ക്കു എങ്ങനെ പറയാൻ കഴിയും?

[Translated by devotees]

[ശ്രീ ഫണി ചോദിച്ചു: സ്വാമി, താൻ എല്ലാ ആത്മാക്കളുടെയും സന്തതിയാണെന്ന് ദൈവം പറയുന്നുവെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞു (അഹം ബീജ പ്രദാ പിതാ – ഗീത, Aham bija pradah pitaa - Gita). താൻ വിത്ത് (ബീജ, Biija, seed) മാത്രമാണെന്ന് ദൈവം പറഞ്ഞപ്പോൾ, അതിനർത്ഥം ദൈവം പിതാവിന്റെ അംശത്തെ മാത്രമാണ് പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നതെന്നും മാതാവിന്റെ (ക്ഷേത്രം, Kshetra) ഭാഗമല്ല എന്നുമാണ്. സൃഷ്ടി അമ്മയാണെന്നും അവിടുന്ന് പിതാവാണെന്നും ദൈവം പറഞ്ഞു (മായാധ്യക്ഷേണ പ്രകൃതിഃ, സൂയതേ... – ഗീത, Mayaa’dhyakshena Prakrutih, Suuyate… – Gita). അങ്ങനെയെങ്കിൽ, സൃഷ്ടിയ്‌ക്കോ ആത്മാക്കൾക്കോ ദൈവം മാത്രമാണ് ഏക കാരണം (ബുദ്ധിപരമായ കാരണവും ഭൗതിക കാരണവും, intellectual cause as well as material cause) എന്ന് അങ്ങേയ്ക്കു എങ്ങനെ പറയാൻ കഴിയും?]  

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: വൃക്ഷത്തിന്റെ ഉത്ഭവം നൽകുന്ന വിത്ത് ഒരു ഉപമയാണ്, അതിൽ, വൃക്ഷത്തിന്റെ ശരീരത്തിന്റെ ഉത്ഭവത്തിന് ഭൂമിയും (earth) പങ്കാളിയാണ്. മാതാപിതാക്കളുടെ കാര്യം എടുക്കുകയാണെങ്കിൽ, ഒരു കുട്ടിയുടെ ജനനത്തിന് കാരണം അച്ഛനും (ബീജം, sperm) അമ്മയും (അണ്ഡം, ovum) ആണ്.  ബീജസങ്കലനത്തിനു ശേഷം, ബീജസങ്കലനം ചെയ്ത അണ്ഡം അമ്മയുടെ ഗർഭപാത്രത്തിൽ മാത്രം ശരീരം വികസിപ്പിക്കുന്നതിനാൽ അമ്മയുടെ ശരീരം മാത്രമേ കുട്ടിയുടെ ശരീരം നിർമ്മിക്കുകയുള്ളൂ. അങ്ങനെയെങ്കിൽ എന്തിനാണ് ദൈവം തന്നെത്തന്നെ പിതാവെന്നും സൃഷ്ടിയെ (creation) മാതാവെന്നും വിളിച്ചത്? കാരണം, സൃഷ്ടിയെയും സൃഷ്ടിച്ചത് ദൈവമാണെന്ന് നാം പറയുന്നു. അച്ഛൻ അമ്മയെ സൃഷ്ടിച്ചിട്ടില്ല. അച്ഛൻ ഒരു പരിമിത മനുഷ്യനും അമ്മ മറ്റൊരു പരിമിത മനുഷ്യനുമാണ്. അച്ഛനും അമ്മയും തമ്മിൽ കാരണ-ഫല  ബന്ധമില്ല (cause–effect relationship). അത്തരമൊരു സാഹചര്യത്തിൽ, എന്തുകൊണ്ടാണ് ദൈവം തന്നെത്തന്നെ പിതാവെന്നോ വിത്തെന്നോ പരാമർശിച്ചത്? ഇതിനുള്ള ഉത്തരം, നിങ്ങൾ ഒരു അടിസ്ഥാന പോയിന്റ് മനസ്സിലാക്കണം എന്നതാണ്, അതായത് ഒരൊറ്റ സാമ്യമുണ്ടെങ്കിൽ പോലും ഒരു ആശയം വിശദീകരിക്കാൻ ഒരു ഉപമ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു. എല്ലാ സമാനതകളും ആശയത്തിൽ ഉണ്ടാകണമെന്നില്ല. അതിനാൽ, സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ദൈവം വൃക്ഷത്തെ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്ന വിത്തിന്റെ ഉപമയുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുന്നു.

ഈ ഒരു സാമ്യത്താൽ, മറ്റ് പോയിന്റുകൾ വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കാമെങ്കിലും ദൈവത്തിന് ഈ ഉപമ ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയും. ഈ ഉപമയിൽ, വിത്ത് സൃഷ്ടിക്കാത്ത ഭൂമിയും തുല്യമായി പങ്കെടുക്കുന്നു, ഈ പോയിന്റ് ആശയത്തിൽ അവഗണിക്കപ്പെടുന്നു. പൊതുവേ, സാധാരണ ഭൂമിയേക്കാൾ (common earth) വിത്ത് പ്രധാനമാണ്. ഭൂമിയിൽ വിതയ്ക്കുന്ന ഏതൊരു വിത്തും അതിന്റെ പ്രത്യേക വൃക്ഷം നൽകുന്നു, ഭൂമി എല്ലാ വിത്തുകൾക്കും പൊതുവായതാണെങ്കിലും. വിത്തിന്റെ ഈ പ്രാധാന്യത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി, സൃഷ്ടിയുടെ വിത്തായി ദൈവത്തെ പറയുകയും പ്രകൃതിയെപ്പോലെ  (like nature or Prakruti) ഭൂമിയെ സങ്കൽപ്പത്തിൽ അവഗണിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. സങ്കൽപ്പത്തിൽ (ആശയം concept), സൃഷ്ടിയുടെ ഏക ബീജം അല്ലെങ്കിൽ പിതാവ് എല്ലാത്തരം വൃക്ഷങ്ങളെയും ഉത്പാദിപ്പിക്കാനും ഭൂമിയെ മുഴുവൻ സൃഷ്ടിക്കാനും കഴിയും. അതിനാൽ, ദൈവം വിത്താണ് എന്ന് പറയുന്ന ഗീതാ വാക്യം നിങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കുമ്പോൾ, വിത്ത് എല്ലാത്തരം വൃക്ഷങ്ങളെയും ഭൂമിയെയും ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ശക്തിയുള്ള ഒരു പ്രത്യേക വിത്താണെന്ന് നിങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കേണ്ടതുണ്ട്.