സംക്രാന്തി ഉത്സവത്തോടനുബന്ധിച്ചുള്ള ഉപദേശ സന്ദേശം

(സംക്രാന്തി-സന്ദേശ-ഉപദേശഃ)

(Saṅkrānti-sandeśa-upadeśaḥ)

[Translated by devotees]

1)   നാത്മസ്തുതിശ്ച നിന്ദ ച, സ്വപ്നേ'പി ബ്രഹ്മദൂഷണം ।
സധൈര്യം പ്രസ്തുതം ബുദ്ധ്വാ, ജീവോ ജീവതു സർവദാ ।।

Nā'tmastutiśca nindā ca, svapne'pi Brahmadūṣaṇam ।
sadhairyaṃ prastutaṃ buddhvā, jīvo jīvatu sarvadā ।।

[ഒരാൾ സ്വയം അപലപിക്കുകയോ സ്വയം അഭിനന്ദിക്കുകയോ ചെയ്യരുത്(condemn the self nor appreciate the self), കാരണം രണ്ടും മാനസിക ആവേശത്തിന്റെ(psychological excitation) അവസ്ഥകളാണ്. ഒരാൾ അവന്റെ/അവളുടെ മനസ്സിനെ എല്ലായ്‌പ്പോഴും ശരിയായ സന്തുലിതാവസ്ഥയിൽ  നിലനിർത്തണം, ഇത് മാനസികവും ശാരീരികവുമായ ആരോഗ്യത്തിന് ഏറ്റവും മികച്ചതാണ്. സ്വപ്നത്തിൽ പോലും ദൈവത്തെ വിമർശിക്കരുത്. ഒരാൾ എപ്പോഴും ആത്മവിശ്വാസത്തോടെയും ധൈര്യത്തോടെയും ജീവിക്കണം, അതിനർത്ഥം ഈഗോ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള അഹങ്കാരം എന്നല്ല. ഒരാൾ എപ്പോഴും വർത്തമാനകാലത്തെക്കുറിച്ച്(present) ചിന്തിക്കണം  ഭൂതകാലത്തെക്കുറിച്ച്(past) ചിന്തിക്കുകയോ ഭാവിയെക്കുറിച്ച്(future) ചിന്തിക്കുകയോ ചെയ്യരുത്. ഈ മൗലിക തത്ത്വങ്ങളെ(fundamental principles) അടിസ്ഥാനമാക്കി ഒരാൾ എപ്പോഴും ഈ ഭൂമിയിൽ ജീവിക്കണം.]

 

2) പ്രവൃത്തിം ച നിവൃതിം ച, നേത്രാഭ്യ മിഹ പശ്യതു।
ആദ്യ ദിവ്യാ സ്വതോ ത്വന്യ, സ്വപ്രയത്‌ന പ്രതിക്ഷണം।।

Pravṛttiṃ ca nivṛttiṃ ca, netrābhyā miha paśyatu ।
ādya divyā svato tvanyā, svaprayatnā pratikṣaṇam ।।

[ഈ ഭൂമിയിൽ ജീവിക്കുമ്പോൾ, ഒരാൾ രണ്ടു് കണ്ണുകളുടെയും ഏകാഗ്രത പ്രവൃത്തി(Pravṛtti) അല്ലെങ്കിൽ ലൌകിക ജീവിതത്തിലോ നിവൃത്തി(Nivṛtti) അല്ലെങ്കിൽ ആത്മീയ ജീവിതത്തിലോ നിലനിർത്തണം. ലൌകിക ജീവിതത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാൻ ഒരു ശ്രമവും ആവശ്യമില്ലെന്ന് ഒരാൾ അറിയും, കാരണം അത്തരമൊരു കാഴ്ചപ്പാട് എല്ലായ്പ്പോഴും സ്വമേധയാ സ്വാഭാവികമാൺ. ആത്മീയ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള മറ്റൊരു വീക്ഷണം അത് സ്വയമേവയുള്ളതോ സ്വാഭാവികമോ അല്ല, അത് നിരന്തരമായ പരിശ്രമത്തിലൂടെ മാത്രം വികസിപ്പിക്കാൻ കഴിയും, അത് ഓരോ മിനിറ്റിലും ചെയ്യണം. പ്രവൃത്തിയിലെ ശക്തിക്ക് കാരണം അത് ദൈവം തൻറെ ആത്യന്തിക ലക്ഷ്യമായതിനാൽ അത് നടപ്പിലാക്കുന്നു എന്നതാൺ.

നിവൃത്തി എന്നത് ആത്മാക്കൾ കണ്ടെത്തുകയും വികസിപ്പിക്കുകയും നടപ്പിലാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, അതിനാൽ ആത്മാക്കളുടെ നിരന്തരമായ പരിശ്രമത്തിലൂടെ മാത്രമേ നിവൃത്തി കൈവരിക്കാൻ കഴിയൂ. ഇതിനർത്ഥം പ്രവൃത്തി നിവൃത്തിയേക്കാൾ ഉയർന്നതാണെന്നല്ല. യഥാർത്ഥത്തിൽ, നിവൃത്തി ഏറ്റവും ഉയർന്ന ഫലം (നിവ്ര്ട്ടിസ്തു മഹാഫലം, Nivṛttistu mahāphalā) നൽകുന്നു. ഈ വസ്തുത സർവ്വജ്ഞനായതുകൊണ്ടു ദൈവത്തിന് അറിയാം, പക്ഷേ, സൃഷ്ടിയുടെ അടിസ്ഥാന സമാധാനത്തിന് ആവശ്യമായ പ്രവൃത്തി(Pravṛtti) നിർബന്ധമാക്കി. വഴിയിലെ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ മൂലം ഏറ്റവും ഉയർന്നതും അനശ്വരവുമായ ഫലമാൺ നിവൃത്തി നൽകുന്നതെങ്കിലും ദൈവം നിവർത്തിക്ക് നിർബന്ധിച്ചില്ല. കുറഞ്ഞതു് ഒരു ബിരുദധാരിയാകാൻ മാതാപിതാക്കൾ നിങ്ങളെ നിർബന്ധിക്കുന്നു, ഐഎഎസു്(IAS) ആകാൻ നിങ്ങളെ നിർബന്ധിക്കുന്നില്ല.

 

3)   അർത്ഥ കാമ പുരോ ഗച്ഛേത്, ന പശ്ചാത് ക്വാചിദേതയോഃ ।
പുത്രേശനാ ''ദ്യാഗ ഗച്ഛേ, സുഖദുഃഖേ മിതാധികൌ..

Artha kāma puro gacchet, na paścāt kvacidetayoḥ ।
Putreṣaṇā ''dyagā gacchet, sukhaduḥkhe mitādhikau ।।

[ഒരാൾ ഒരിക്കലും സമ്പത്ത് (ധനേശന, Dhaneṣaṇā) ലൈംഗികതയോടുള്ള ആഗ്രഹം(ദാരേഷണ, Dāreṣaṇā) എന്നിവയുടെ പിന്നാലെ ഓടരുത്. ഒരാൾ എപ്പോഴും ഈ രണ്ടുപേർക്കും മുമ്പിൽ നടക്കണം അങ്ങനെയെങ്കിൽ ഇരുവരും ആത്മാവിന്റെ പിന്നാലെ ഓടും. ഇവ രണ്ടും ഇവിടെ മാത്രം അവശേഷിക്കുന്നു, മരണശേഷം ഒരിക്കലും ആത്മാവിനെ പിന്തുടരുകയില്ല. കേൾക്കുന്ന ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം സ്വന്തം കുട്ടികളോടുള്ള അടുപ്പമാണ് (പുത്രേശന, Putreṣaṇā). ആദ്യത്തേതും (ധനേശന)  മൂന്നാമത്തേതും (പുത്രേശന) എല്ലായ്‌പ്പോഴും പരസ്പരബന്ധിതമാണ്, കാരണം സമ്പാദിച്ച സമ്പത്തെല്ലാം ഒടുവിൽ കുട്ടികൾക്ക് മാത്രം നൽകുന്നു. ഒരു പാപവുമില്ലാതെ നീതിയിലൂടെ സമ്പാദിക്കുന്ന ചെറിയ സമ്പത്ത് അവരുടെ സമ്പാദ്യം വളരെയധികം വർദ്ധിപ്പിക്കും, അതേസമയം പാപങ്ങളിലൂടെ സമ്പാദിക്കുന്ന സ്വന്തം സമ്പത്ത് അവരെ യാചകരാക്കി അവരെ നശിപ്പിക്കും. മാത്രമല്ല, നിങ്ങൾ സമ്പാദിച്ച സമ്പത്തിന്റെ ഒരു അംശം പോലും മരണശേഷം നിങ്ങളുടെ  ആത്മാവിനെ പിന്തുടരുകയില്ല, കൂടാതെ ന്യായീകരിക്കപ്പെട്ട ചെറിയ സമ്പത്ത് നിങ്ങളെ സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്കും അന്യായമായ സമ്പത്ത് നിങ്ങളെ നരകത്തിലേക്കും കൊണ്ടുപോകും. നാല് ലൗകിക ലക്ഷ്യങ്ങളിലോ(worldly goals) പുരുഷാർത്ഥങ്ങളിലോ(puruṣārthas), പണം സമ്പാദിക്കുക (ധനേശന) അല്ലെങ്കിൽ അർത്ഥവും നിയമപരമായ ഭാര്യയുമായുള്ള (ദാരേഷണ) ലൈംഗികബന്ധം അല്ലെങ്കിൽ  കാമ(kāma ) എന്നിവ കുട്ടികളെ (putreṣaṇā) പരാമർശിക്കാതെ പരാമർശിക്കുന്നു കാരണം പണവും കുട്ടികളും എല്ലായ്പ്പോഴും സംയുക്തമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ലൗകികബന്ധനമാണ്.]

 

4) പ്രയത്നഃ ക്രിയാതം നിത്യം, നിവൃത്യൈ പ്രഥമാച്യുതഃ.
സേവാ യോഗ പരോ നഘട്ട്, പരാ ന ത്യജ്യതാം ക്വചിത്..

Prayatnaḥ kriyatāṃ nityaṃ, nivṛttyai prathamācyutaḥ ।
Sevā yoga paro nā'ghāt, parā na tyajyatāṃ kvacit ।।

[ഒരാൾ എല്ലായ്‌പ്പോഴും പ്രയത്‌നങ്ങളിൽ പരമാവധി മികച്ച കഴിവ് നൽകി ആദ്ധ്യാത്മിക ജീവിതത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാൻ ശ്രമിക്കണം, എന്നാൽ, അതേ സമയം, ലൗകിക ജീവിതത്തെയോ പ്രവൃത്തിയെയോ(Pravṛtti) ഒരു തരത്തിലും ബാധിക്കാതിരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിക്കണം. കാരണം, ഇതിനകം നിലനിൽക്കുന്ന ലൗകിക ജീവിതം ഒരു തരത്തിലും അസ്വസ്ഥമാക്കാൻ പാടില്ല, അതിനർത്ഥം ഇതിനകം നിലവിലുള്ള ലൗകിക ബന്ധങ്ങൾ ഒരു തരത്തിലും മുറിവേൽക്കുന്നില്ല, കാരണം അറിവില്ലാത്ത(ignorant) ആത്മാക്കളെ വേദനിപ്പിക്കുന്നത് പാപമാണ്.

ഒന്നുകിൽ നിങ്ങൾ ആ അജ്ഞരായ ലൌകിക ബന്ധനങ്ങളോട് പ്രസംഗിക്കണം; അതുകൊണ്ട് അവരും ഉയർത്തപ്പെടും. അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ ആത്മീയ ജീവിതത്തിൻ കോട്ടം തട്ടാതെ അവരെ ദ്രോഹിക്കാതിരിക്കാൻ നിങ്ങൾ അവരെ വഞ്ചി ക്കണം.

ഈ രണ്ട് വഴികളിൽ ആദ്യത്തേത് ദൈവസേവനം എന്നും (ദൈവസേവനം എന്നത് അവിടുത്തെ യഥാർത്ഥ ആത്മീയ ജ്ഞാനം പ്രചരിപ്പിക്കുക എന്നതാണ് നിങ്ങളുടെ കുടുംബബന്ധനങ്ങളിൽ നിന്ന് അത് ആരംഭിക്കാനും കഴിയും) രണ്ടാമത്തെ പാതയെ യോഗ(Yoga) എന്നും വിളിക്കുന്നു (ഇത് ചക്രാസ്(Chakras) അല്ലെങ്കിൽ ലൌകിക ബന്ധനങ്ങളെ വഞ്ചിച്ചു മറികടക്കുന്നതിൽ കുണ്ഡലിനിയുടെ വളഞ്ഞ സർപ്പമാർഗത്തെ  സൂചിപ്പിക്കുന്നു).

അനിവാര്യമായ അവസാന മാർഗ്ഗമെന്ന നിലയിൽ മാത്രം, ഒരാൾക്ക് കുടുംബ ബന്ധനങ്ങളെപ്പോലും വേദനിപ്പിക്കാം, പക്ഷേ, ആത്മീയ യാത്രയ്ക്കുള്ള ശ്രമം ഒരിക്കലും ഉപേക്ഷിക്കരുത്. നിവൃത്തിയുടെ(Nivṛtti) ലക്ഷ്യം ദൈവമായതിനാൽ, അനിവാര്യമായ സന്ദർഭത്തിൽ വഞ്ചനയോ ഉപദ്രവമോ പാപമല്ല.]

 

5) സദാ ഗതിശ്രമൈഃ ദേഹ—മാനസാരോഗ്യ മാപ്നുയാത്.
വിഭൂതി ജ്ഞാന തർക്കേണ, നാസ്തികോ ന ക്വാചിത് ഭവേത് ।।

Sadā gatiśramaiḥ deha—mānasārogya māpnuyāt ।
Vibhūti jñāna tarkeṇa, nāstiko na kvacit bhavet ।।

[ഒരാൾ എപ്പോഴും നടക്കുകയും കഴിയുന്നിടത്തോളം ശാരീരിക വ്യായാമങ്ങൾ ചെയ്യുകയും വേണം. ആദ്യത്തേത് പ്രമേഹത്തെ ഒഴിവാക്കും,  രണ്ടാമത്തേത് തടി ഒഴിവാക്കും, ഇവ രണ്ടും നല്ല ശാരീരിക ആരോഗ്യത്തിന് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. സുദൃഢമായ മനസ്സ് സുശക്തമായ ശരീരത്തിൽ മാത്രമേ നിലനിൽക്കൂ. പ്രവൃത്തിക്കും നിവൃത്തിക്കും(pravṛtti and nivṛtti) ശാരീരികവും മാനസികവുമായ ആരോഗ്യം വളരെ ആവശ്യമാണ്. ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലും ഒരു കാരണവശാലും ഒരാൾ നിരീശ്വരവാദിയാകാൻ പാടില്ല, ഈ ഉദ്ദേശ്യത്തിനായി, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിന്റെ അസ്തിത്വത്തെ അവയുടെ ഉറവിടമായി സ്ഥാപിക്കുന്ന അത്ഭുതങ്ങൾ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന യഥാർത്ഥ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത സംഭവങ്ങളെ വിശകലനം ചെയ്യണം.]

 

6) പ്രവൃത്തിഃ ദക്ഷിണ ഭോനോഃ, നിവൃത്തി രുത്തരാ ച ദിക്.
കർക്കടകേ ജലേ ഹീനേ, മകരേ ഗ്രഹണ സ്ഥിരേ..

Pravṛttiḥ dakṣiṇā bhānoḥ, nivṛtti ruttarā ca dik ।
Karkāṭake jale hīne, makare grahaṇa sthire ।।

 

[പ്രവൃത്തി അഥവാ ലൗകിക ജീവിതം തെക്ക് ഭാഗവും നിവൃത്തി അല്ലെങ്കിൽ ആത്മീയ ജീവിതം വടക്കും വശവുമാണ്. ഉറച്ച പിടിയുള്ള മുതലയായ മകരം രാശിയിൽ പ്രവേശിച്ച് സൂര്യൻ തെക്ക് ഭാഗത്തുനിന്ന് വടക്ക് ഭാഗത്തേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നു. ഇതിനർത്ഥം ബുദ്ധിപരമായ ജ്ഞാനം (സൂര്യൻ) ലൗകിക ജീവിതം (തെക്ക് വശം) ഉപേക്ഷിച്ച് ആത്മീയ ജീവിതത്തിൽ (വടക്ക് വശം) പ്രവേശിക്കുന്നു എന്നാണ്. ഇതിനർത്ഥം ബുദ്ധിപരമായ ജ്ഞാനം (സൂര്യൻ) വളരെ ദുർബലമായ പിടിയുള്ള കാൻസർ-രാശിയിൽ (ഞണ്ട്)പ്രവേശിച്ച് വടക്ക് (ആത്മീയജീവിതം) വിട്ട് തെക്ക് (ലോകജീവിതം) ഭാഗത്തേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നു എന്നാണ്. സൂര്യന്റെ (സംക്രാന്തി, saṅkrānti) തെക്ക് നിന്ന് വടക്കോട്ടും തിരിച്ചും മാറുന്നതിന്റെ ആന്തരിക അർത്ഥം ഇതാണ്. മുതലയും ഞണ്ടും വെള്ളത്തിൽ വസിക്കുന്നു, അതായത് ഈ ലോകത്ത് മാത്രം  ജീവിക്കുമ്പോൾ ഈ രണ്ട് പിടികളും നിങ്ങൾ നടപ്പിലാക്കണം. സൂര്യൻ വടക്കും തെക്കും മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ദിശകൾക്കിടയിൽ സഞ്ചരിക്കുന്നു, അതിനർത്ഥം ആത്മാവ് ലൗകിക ജീവിതത്തിനും ആത്മീയ ജീവിതത്തിനും ഇടയിൽ ലോകത്തിൽ  ദിശമാറ്റി സഞ്ചരിക്കണം എന്നാണ്, എന്നാൽ, ആത്മീയ ജീവിതത്തിലെ പിടി മുതലയുടെ വളരെ ഉറച്ച പിടിയായിരിക്കണം. ലൗകിക ജീവിതം ഞണ്ടിന്റെ ദുർബലമായ പിടി പോലെ പൂർണ്ണമായ ഡിറ്റാച്മെന്റ്(detachment) കൂടെ ആയിരിക്കണം. ലൌകിക ജീവിതത്തിൻറെ ആത്മീയ ജീവിതത്തിലേക്കുള്ള പരിവർത്തനത്തിൽ നദിയിൽ കുളിക്കുമ്പോൾ ശങ്കരൻ(Shankara) മുതലയെ സൃഷ്ടിച്ചു.]