ത്യാഗത്തിന്റെ ആശയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള മിസ്റ്റർ ടാലിൻ റോവിന്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് സ്വാമി ഉത്തരം നൽകുന്നു

[Translated by devotees]

1.     ത്യാഗത്തോടുള്ള (sacrifice) ആസക്തിയുടെ (attachment) തലമാണോ കൂടുതൽ പ്രധാനം?

[മിസ്റ്റർ. താലിൻ റോവ് ചോദിച്ചു: ഹലോ, ശ്രീ ദത്താ, അങ്ങ് സുഖമായിരിക്കുന്നുവെന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു, സ്നേഹവും ഭക്തിയും അങ്ങടെ പാദങ്ങളിൽ കുമിഞ്ഞുകൂടട്ടെ. അങ്ങയും മിസ് ത്രൈലോക്യയും തമ്മിലുള്ള "ദൈവം ആത്മാക്കളോട് എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കുന്നു?" എന്ന പ്രഭാഷണ സന്ദേശം (discourse message)

 ഞാൻ വായിക്കുകയായിരുന്നു. ത്യാഗത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ മൊത്തം സമ്പത്തിന്റെ ദാനത്തിന്റെ അനുപാതം എങ്ങനെ പ്രധാനമാണെന്ന് അങ്ങ് അതിൽ വിവരിക്കുന്നു. പറഞ്ഞ സമ്പത്ത് വീണ്ടെടുക്കാനുള്ള ശേഷിയെക്കുറിച്ച് ഒരു ചിന്ത എന്നിൽ ഉദിച്ചു. ഒരു ചെറിയ ഉദാഹരണത്തിൽ, ഒരു ധനികൻ 1,000,000 യുഎസ്ഡി (USD) സംഭാവന ചെയ്തേക്കാം, എന്നാൽ അയാളുടെ സമ്പത്ത് 10,000,000 യുഎസ്ഡിയാണ്. അതിനാൽ അയാൾ അയാളുടെ സമ്പത്തിന്റെ 10% സംഭാവന ചെയ്തു, അതേസമയം ഒരു ദരിദ്രൻ 10 യുഎസ്ഡി സംഭാവന ചെയ്തേക്കാം, എന്നാൽ അയാൾക്ക് സ്വന്തമായുള്ളത് 10 യുഎസ്ഡിയാണ്. അത് അയാളുടെ സമ്പത്തിന്റെ 100% ആണ്. എന്നിരുന്നാലും, അവരുടെ ത്യാഗത്തിന്റെ വീണ്ടെടുക്കൽ ചെലവിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ, ഒരു ധനികന് 1,000,000 യുഎസ്ഡി വീണ്ടെടുക്കാൻ കഴിയുന്നതിനേക്കാൾ, ദരിദ്രനായ വ്യക്തിക്ക് വേഗത്തിലും എളുപ്പത്തിലും 10 ഡോളർ വീണ്ടെടുക്കാൻ കഴിയും. അപ്പോൾ ത്യാഗത്തോടുള്ള അടുപ്പത്തിന്റെ (attachment) (സ്നേഹത്തിന്റെ) തലമാണോ ഏറ്റവും പ്രധാനം?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഈ പോസ്റ്റ്-കണക്കുകൂട്ടലുകളെല്ലാം (post-calculations) ദൈവത്തിന് ത്യാഗം ചെയ്യുന്ന വ്യക്തിയുടെ മനസ്സിലില്ല, കാരണം ശുദ്ധമായ സ്നേഹം പിന്നീടുണ്ടാകുന്ന പ്രത്യാഘാതങ്ങളെ (posterior effects) കണക്കാക്കുന്നില്ല. നിർമ്മലമായ സ്നേഹത്താൽ കണ്ണ് നിറഞ്ഞിരിക്കുകയാണെങ്കിൽ ദാനം ചെയ്ത സമ്പത്ത് വീണ്ടും കൈവശം വയ്ക്കുന്ന കാര്യം ദാതാവിന്റെ കണ്ണിലില്ല. ഭാവിയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാതെ ഭിക്ഷക്കാരൻ തനിക്കുള്ളതെല്ലാം ദാനം ചെയ്തു. പണക്കാരൻ 10% മാത്രം സംഭാവന നൽകി, ബാക്കി 90% തന്റെ പക്കൽ സൂക്ഷിച്ചു. തീർച്ചയായും, ഭിക്ഷക്കാരന് സംഭാവനയിൽ നഷ്ടപ്പെട്ട പണം (100%) എളുപ്പത്തിൽ സമ്പാദിക്കാൻ കഴിയും, കാരണം അത് വളരെ ചെറുതാണ്, എന്നാൽ ധനികന് നഷ്ടപ്പെട്ട പണം (100%) വളരെ വലിയ തുകയായതിനാൽ സമ്പാദിക്കാൻ കഴിയില്ല. ഞാൻ പറയുന്നത്, ധനികൻ ഭിക്ഷാടകനെ കണ്ട് താൻ നൽകിയ പണത്തിന്റെ വ്യാപ്തിയെക്കുറിച്ച് അഭിമാനിക്കരുതെന്നും തന്റെ 10% ദാനം യാചകന്റെ 100% ദാനത്തേക്കാൾ വളരെ വലുതാണെന്നും തോന്നരുത്. പണക്കാരൻ പാവപ്പെട്ടവനെ നോക്കി ചിരിക്കാതിരിക്കാൻ സംഭാവന ചെയ്ത തുകയും ബാക്കിയുള്ള തുകയുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്താനാണ് ഞാൻ ഈ കാര്യം പറയുന്നത്. ഭിക്ഷക്കാരൻ ഒരു ധനികനാണെന്നും അവന്റെ കൈവശമുള്ള എല്ലാ തുകയും ദൈവത്തിന് ദാനം ചെയ്യുമെന്നും കരുതുക; ശേഷിക്കുന്ന ഒന്നും കയ്യിൽ വെക്കാതെ. ഇത്രയും വലിയ ഒരു യാചകൻ നിങ്ങൾക്കുണ്ടെങ്കിൽ, പണക്കാരൻ 10% ദാനം ചെയ്യുകയും ബാക്കിയുള്ള സമ്പത്ത് നോക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിനെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾ എന്ത് പറയും? ഈ കണക്കുകളേക്കാൾ പ്രധാനം ദൈവത്തോടുള്ള ഭക്തിയുടെ ശക്തിയാണ് (strength of the devotion).

2.     മകന്റെ ത്യാഗം മകന്റെ ത്യാഗത്തെ അർത്ഥമാക്കുന്നില്ലേ, കാരണം പിതാവിന്റെ ത്യാഗത്തേക്കാൾ നഷ്ടപ്പെട്ടത് അവന്റെ ജീവനാണ്?

[മറ്റൊരു ചിന്ത അബ്രഹാമിന്റെ കഥയാണ്. അബ്രഹാം തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട മകന്റെ ജീവൻ അങ്ങേയ്ക്കു ബലിയർപ്പിക്കാൻ തയ്യാറായിരുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, അത് മകന്റെ ഉടമസ്ഥതയെ സൂചിപ്പിക്കുമോ? മകന്റെ ത്യാഗം മകന്റെ ത്യാഗത്തെ അർത്ഥമാക്കുന്നില്ലേ, കാരണം പിതാവിന്റെ ത്യാഗത്തേക്കാൾ നഷ്ടപ്പെട്ടത് അവന്റെ ജീവനാണ്? (അത്തരമൊരു വിധിയിൽ നിന്ന് അബ്രഹാമിനെ രക്ഷിച്ചതിന് അങ്ങേയ്ക്കു നന്ദി). പ്രായോഗിക ത്യാഗത്തിന് പിന്നിലെ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന വിലയായി ഈ കഥ അറ്റാച്ച്മെൻറ് (സ്നേഹം) അല്ലെങ്കിൽ മൂല്യം സൂചിപ്പിക്കുന്നുണ്ടോ? നന്ദി, ടാലിൻ റോവ്]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- അബ്രഹാം ദൈവത്തോടുള്ള അത്യധികമായ ഭക്തിയുടെ പേരിൽ മാത്രമല്ല, ദൈവത്തോടുള്ള ഭക്തിയിൽ അവന്റെ മകനെയും വിലമതിക്കണം. ജീവൻ അപകടത്തിലായിരുന്നെങ്കിൽ മകന് വീട്ടിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോകാമായിരുന്നു. പക്ഷേ, ദൈവത്തിന്റെ കൽപ്പനയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ അവൻ തന്റെ ആത്മത്യാഗത്തിന് സമ്മതിച്ചു. മക്കൾക്കുവേണ്ടി സമ്പത്ത് സ്വരൂപിക്കുന്നതിനായി ഒരുപാട് പാപങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന മനുഷ്യരാശിയെ പഠിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് ദൈവം അത്തരം അച്ഛനെയും മകനെയും ഒരുമിച്ച് ഈ അത്ഭുതം കാണിക്കുന്നത്.