ശ്രീമതി ഛന്ദയുടെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് സ്വാമി ഉത്തരം നൽകുന്നു

[Translated by devotees Swami]

1. സദ്ഗുരു തന്റെയോ അടുത്ത ബന്ധുവിന്റെയോ കഷ്ടപ്പാടുകൾ ഏറ്റെടുക്കുന്നുവെന്ന് ഒരു ഭക്തൻ കരുതുന്നത് എത്രത്തോളം ന്യായമാണ്?

[ശ്രീമതി. ഛന്ദ ചോദിച്ചു: പാദനമസ്കാരം സ്വാമി, സദ്ഗുരു തന്റെ കഷ്ടപ്പാടുകളോ അല്ലെങ്കിൽ തന്റെ വളരെ അടുപ്പമുള്ള തന്റെ അടുത്ത ബന്ധുവിന്റെ കഷ്ടപ്പാടുകളോ പോലും ഏറ്റെടുക്കുന്നുവെന്ന് ഒരു ഭക്തൻ ചിന്തിക്കുമ്പോൾ അത് എത്രത്തോളം ന്യായമാണ്? അങ്ങയുടെ ദിവ്യമായ താമര പാദങ്ങളിൽ എപ്പോഴും, ഛന്ദ.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ദൈവം അന്യായമായ ഒരു കാര്യവും ചെയ്യില്ല, അതിനാൽ ഈ ചോദ്യം തന്നെ ന്യായീകരിക്കപ്പെടുന്നില്ല.

2. a) സാരൂപ്യ ഈ ക്രമത്തിൽ യോജിക്കുന്നുണ്ടോ? ദയവായി ഒരു ഉദാഹരണ സഹിതം വിശദീകരിക്കുക.

[ശ്രീമതി ഛന്ദ ചോദിച്ചു: പാദനമസ്കാരം സ്വാമി, ബ്രഹ്മജ്ഞാനത്തിന്റെ യോഗവിചാരപ്രകരണത്തിലെ രണ്ടാം ശ്ലോകത്തിൽ, സാലോക്യ, സാമീപ്യ, സാരൂപ്യ, സായൂജ്യ, കൈവല്യ എന്നിവ സാമീപ്യത്തിന്റെ ക്രമത്തിലാണ് അങ്ങ് പറയുന്നത്. എനിക്ക് ഇനിപ്പറയുന്ന സംശയങ്ങളുണ്ട്:

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- സാരൂപ്യയാണ് കാഴ്‌ചയിൽ സാമ്യം. ദൈവത്തെപ്പോലെ കാണപ്പെടുന്നത് ശാരീരിക സാമീപ്യത്തേക്കാൾ (സാമീപ്യ) ഉയർന്ന സാമീപ്യമാണ്.

b) കൂടാതെ സാമീപ്യ സാലോക്യത്തേക്കാൾ അടുത്താണോ എന്ന് വിശദീകരിക്കുക, അതിനർത്ഥം പ്രഹ്ലാദൻ ഹനുമാനേക്കാളും രാധയെക്കാളും കൂടുതൽ അടുപ്പമുള്ളവനാണോ?

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- സാലോക്യ എന്നാൽ ദൈവത്തിന്റെ അതേ ലോകത്തിൽ ആയിരിക്കുക എന്നാണ്. സാമീപ്യ എന്നാൽ അതേ ലോകത്ത് ദൈവത്തോട് കൂടുതൽ അടുക്കുക എന്നാണ്. അതിനാൽ സാമീപ്യ വരുന്നത് സാലോക്യത്തിനു ശേഷം മാത്രമാണ്. ഹനുമാനും രാധയ്ക്കും ആദ്യം സാലോക്യവും പിന്നീട് സാമീപ്യവും ലഭിച്ചു. സാലോക്യമില്ലാതെ സാമീപ്യ അസാധ്യമാണ്.

c) രാധ ഗോലോകത്തിന്റെ രാജ്ഞിയായി മാറുന്നു അത് കൈവല്യത്തേക്കാൾ ഉയർന്നതാണ്. ദയവായി വിശദീകരിക്കുക.

[ഒടുവിൽ കൈവല്യത്തേക്കാൾ ഉയർന്ന ഗോലോകത്തിന്റെ രാജ്ഞിയായി രാധ മാറുന്നു. പ്രത്യേകിച്ച് രാധയുടെ കാര്യത്തിൽ ഇത് ഒരു ആശയക്കുഴപ്പമായി തോന്നുന്നു. ദയവായി കൂടുതൽ വിശദമായി വിശദീകരിക്കുക. എപ്പോഴും നിന്റെ ദിവ്യമായ താമര പാദങ്ങളിൽ എപ്പോഴും, ഛന്ദ]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- സ്വന്തം ഐഡന്റിറ്റി നഷ്ടപ്പെടുന്ന കൈവല്യം രാധ ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല, കൈവല്യത്തിൽ ദൈവത്തിൽ ആത്മാവിന്റെ സമ്പൂർണ്ണ ലയനം നടക്കുന്നതിനാൽ സ്വന്തം ഐഡന്റിറ്റി നഷ്ടപ്പെടുന്നു, ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, ഭക്തന് ദൈവത്തോടുള്ള സ്നേഹം ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയില്ല. ദൈവത്തെ ആസ്വദിക്കാൻ ദ്വൈതത്വം (dualism) ആവശ്യമാണ്. ഭക്തനായ ആത്മാവ് ആസ്വാദകനാണെന്നും ഭഗവാൻ ആസ്വാദ്യകരമായ ഇനമാണെന്നും രാമാനുജ പറഞ്ഞു (ഭോജ്യ ഭോക്തൃ സ ബന്ധം, Bhojya Bhoktru sambandha). പരമഹംസനും ഇതേ കാര്യം പറഞ്ഞു, അതായത് ഉറുമ്പുകൾ തിന്നുന്ന പഞ്ചസാര ആകുന്നത് തനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ല, പക്ഷേ, ഉറുമ്പായി ഇരിക്കാനും പഞ്ചസാര ആസ്വദിക്കാനും അവൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു. ഈശ്വരൻ (Iishwara) എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ശിവന്റെ അവതാരമാണ് രാധ. 'ഈശ്വര' എന്ന വാക്കിന്റെ അർത്ഥം ഭരണാധികാരി എന്നാണ്, അതിനാൽ രാധ ഗോലോകത്തിന്റെ ഭരണാധികാരിയാകാൻ ന്യായീകരിക്കപ്പെട്ടു. ഈശ്വരനുമായുള്ള ഭക്തന്റെ ഈ ബന്ധത്തിൽ, തന്റെ ഭക്തന്റെ ദാസനാകാനുള്ള വിധത്തിൽ ഭക്തന്റെ ഭക്തിയിൽ ദൈവം വളരെയധികം മതിപ്പുളവാക്കുന്നു. ഇത്തരത്തിലുള്ള മോക്ഷത്തിൽ, ഭക്തൻ ദൈവത്തേക്കാൾ വലിയവനാകുന്നു, അതിനാൽ, ഇത് കൈവല്യത്തേക്കാൾ വലുതായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു അല്ലെങ്കിൽ സമ്പൂർണ്ണ ലയനത്തിലൂടെ ദൈവവുമായി തുല്യനാകുക. ഭക്തർ ഈ ദ്വൈത മോക്ഷത്തിന് (dualistic salvation) പ്രത്യേക മുൻഗണന നൽകുന്നു, കാരണം ഈശ്വരനോടുള്ള സ്നേഹം ആസ്വദിക്കാനുള്ള ശാശ്വത ഭാഗ്യം ഭക്തന് ലഭിക്കുന്നു.