ആന്തരിക സാഹചര്യങ്ങൾ അവഗണിച്ച്‌ ഇതിഹാസങ്ങളിൽ നിശ്ശബ്ദത പാലിക്കുന്നതിൻ്റെ നല്ല ലക്ഷ്യം എന്താണ്?

[Translated by devotees of Swami]

[ശ്രിമതി. സുധാ റാണി ചോദിച്ചു: പാദനമസ്കാരം സ്വാമി! എൻ്റെ അസാധുവായ ജീവിതത്തിലേക്ക് അങ്ങയുടെ ദയ ചേർത്തുകൊണ്ട് പൂജ്യം സാധുവായ സംഖ്യയായി ഉയർത്തിയതിന് നന്ദി സ്വാമി. സ്വാമിയേ, എല്ലാ ഇതിഹാസങ്ങളും പറയുന്നത്, അസുരന്മാരെ സമകാലിക അവതാരങ്ങൾ കൊല്ലുന്നു, കാരണം അവർ യഥാർത്ഥ പാത അറിഞ്ഞിട്ടും നവീകരണം അവഗണിച്ചു് ഉറച്ചുനിൽക്കുന്നു. ധൃതരാഷ്ട്രരാജാവ് ആ അസുരന്മാരിൽ നിന്ന് എങ്ങനെ വ്യത്യസ്തനായിരുന്നു, എന്തുകൊണ്ടാണ് ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ ദുഷ്ടശിക്ഷണ ദൗത്യത്തിൽ നിന്ന് അദ്ദേഹത്തെ ഒഴിവാക്കിയത്. എന്തുകൊണ്ടാണ് കർണ്ണൻ, ദ്രോണൻ, ഭീഷ്മർ, കുന്തി, യുധിഷ്ഠിർ എന്നിവരുടെ നിഷേധാത്മക ഗുണങ്ങൾ കഥയുടെ അടിസ്ഥാന ഇതിവൃത്തത്തിലേക്ക് വെളിച്ചം വീശുന്ന നിശബ്ദതയിലൂടെ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. രാമായണത്തിലെ സീതമ്മ, ലക്ഷ്മണൻ, ഭരതൻ തുടങ്ങിയ കഥാപാത്രങ്ങളെ ചില സെൻസിറ്റീവ് നിമിഷങ്ങളിൽ വിശകലനം ചെയ്യാൻ ഞങ്ങൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. സദ്ഗുരുവിൻ്റെ ആഴത്തിലുള്ള വിശകലനം കൂടാതെ, ഏറ്റവും ജനപ്രിയമായ ഇതിഹാസത്തിൻ്റെ ആന്തരിക കഥാപാത്രങ്ങളെ നമുക്ക് ഒരിക്കലും മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയില്ല, അങ്ങനെ സ്വയം തിരുത്താനും കഴിയും. ആന്തരിക സാഹചര്യത്തെ അവഗണിച്ചു ഈ ഇതിഹാസങ്ങൾ നിശ്ശബ്ദതയോടെ (രഹസ്യാത്മക) നിലനിർത്തുന്നതിൻ്റെ നല്ല ലക്ഷ്യം എന്താണ്,? എന്നെ പ്രബുദ്ധമാക്കിയതിന് നന്ദി, പാദനമസ്കാരം സ്വാമി.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഒരു ആത്മാവ് നന്മയുടെയും ചീത്തയുടെയും മിശ്രണം അനുസരിച്ച് നല്ലതോ ചീത്തയോ അല്ലെങ്കിൽ സമ്മിശ്ര ഫലമോ അനുഭവിക്കണം എന്നതാണ് അടിസ്ഥാന പൊതുതത്ത്വം. എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് സംഭവിച്ചാൽ, ഋഷിമാർ ദൈവത്തെ കുറ്റപ്പെടുത്തും, നിങ്ങളെയല്ല. ഋഷിമാരുടെ കുറ്റം ദൈവം ഒരിക്കലും അനുവദിക്കില്ല, കാരണം അവൻ എപ്പോഴും ഏറ്റവും അത്ഭുതകരമായ ഭരണം നടത്തുന്നു. കാട്ടിലെ തീയിൽ ധൃതരാഷ്ട്രർ ദഹിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പുത്രന്മാർ മരണശേഷം ദഹിക്കപ്പെട്ടതിനാൽ കത്തുന്നതിൻ്റെ വേദന അനുഭവിച്ചില്ല. അവസാന ദശാംശ പോയിൻ്റ് വരെ എല്ലാം കൃത്യമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. അതിനാൽ, ആശങ്കയുടെ ഒരു തുമ്പും കൂടാതെ ഈ അവസരത്തിൽ നിങ്ങൾക്ക് സുഖമായി ഉറങ്ങാം. ദൈവത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ ഭക്തി മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിൽ നിങ്ങൾക്ക് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാം.