Posted on: 03 Jul 2023
[Translated by devotees of Swami]
പ്രബുദ്ധരും അർപ്പണബോധമുള്ളവരുമായ ദൈവദാസരേ,
വേദവ്യാസ മഹർഷിയുടെ ജന്മദിനമാണ് ഗുരുപൂർണിമ. വേദമെന്നാൽ മനുഷ്യജീവിതത്തെ ഉയർത്താനും പരമമായ ഈശ്വരനെ പ്രീതിപ്പെടുത്താനും ആത്യന്തിക ലക്ഷ്യം കൈവരിക്കാനും ഉപകാരപ്രദമായ ആത്മീയ ജ്ഞാനമാണ്. വ്യാസൻ എന്നാൽ വളരെ വലിയ വ്യാപ്തി എന്നാണ്. അതിനാൽ, വേദവ്യാസ എന്നാൽ അനന്തമായ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിന്റെ മൂർത്തീഭാവമാണ് (സത്യം ജ്ഞാനമനന്തം ബ്രഹ്മ-വേദം, Satyaṃ Jñānamanantaṃ Brahma— Veda). അനന്തം (Infinite) എന്നാൽ വ്യാസൻ എന്ന പദത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
വാസ്തവത്തിൽ, വേദവ്യാസൻ എന്നാൽ ഇത്രയും വലിയ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിന്റെ ആസനം (ഇരിപ്പിടം) എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്. എല്ലാ മനുഷ്യ തലമുറകളിലൂടെയും ആ വിശുദ്ധ ഇരിപ്പിടത്തിൽ തുടർച്ചയായി ഇരിക്കുന്ന സദ്ഗുരുക്കളുടെ ഒരു ശൃംഖലയാണിത്. സദ്ഗുരു എന്നാൽ സത്ത് (Sat) (ദൈവം) അല്ലെങ്കിൽ ലക്ഷ്യം അവൻ മാനവരാശിയുടെ ആത്മീയ ക്ഷേമത്തിനായി വഴികാട്ടി അല്ലെങ്കിൽ ഗുരു (Guru) ആയി മാറുന്നു. അവൻ ആത്മീയ ജീവിതവും (നിവൃത്തി) ലൗകിക ജീവിതത്തിൽ പാലിക്കേണ്ട നീതിയും (പ്രവൃത്തി) പ്രസംഗിക്കുന്നു, അങ്ങനെ പാപങ്ങൾ (അനീതി) ഒഴിവാക്കാനും ലൗകിക ജീവിതത്തിലെ ദുരിതങ്ങൾ പൂർണ്ണമായും ഒഴിവാക്കാനും കഴിയും, കാരണം പാപമാണ് ലൗകിക ദുരിതത്തിന്റെ മൂലകാരണം. അതിനാൽ, ദൈവത്തിന്റെ സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരങ്ങളെയെല്ലാം അല്ലെങ്കിൽ സദ്ഗുരുക്കളെയെല്ലാം വേദവ്യാസന്മാർ എന്ന് വിളിക്കാം.
പൂർണിമ എന്നാൽ സമ്പൂർണ്ണതയാണ്, ഇത് സമ്പൂർണ്ണ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഈ ദിവസത്തിലെ പൂർണ ചന്ദ്രൻ സദ്ഗുരുവിനോടുള്ള സമ്പൂർണ്ണ ഭക്തിയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ചന്ദ്രൻ മനസ്സുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു (ചന്ദ്രമ മൻസ ജാതഃ— വേദം, Candramā manso jātaḥ— Veda) മനസ്സ് ഭക്തിയെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന വികാരവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. പൂർണ്ണ ചന്ദ്രൻ യഥാർത്ഥവും പൂർണ്ണവുമായ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിന്റെ അഭാവം മൂലമുള്ള വൈകല്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്ന കറുത്ത പാടുകൾ കാണിക്കുന്നു. പകൽ സൂര്യൻ ബുദ്ധിയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു (തത് സവിതുഃ...ധിയോ യോ നഃ— വേദം, Tat savituḥ…Dhiyo yo naḥ— Veda) അത് ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. പകലിനെ ആത്മീയ ജീവിതത്തോടും രാത്രിയെ ലൗകിക ജീവിതത്തോടും ഉപമിക്കാം. സൂര്യനിൽ കറുത്ത പുള്ളികളൊന്നുമില്ല, അതിനാൽ ആത്മീയ ജീവിതം എല്ലായ്പ്പോഴും പൂർണ്ണമായ യഥാർത്ഥ ജ്ഞാനത്തിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. ലൗകിക ജീവിതത്തിൽ എപ്പോഴും ചന്ദ്രനെപ്പോലെ വൈകല്യങ്ങൾ കലർന്ന ആത്മീയ ജ്ഞാനം രാത്രി മുഴുവൻ നിലനിൽക്കുന്നു. രാത്രിയിലും തീ ആളിക്കത്തുന്നു. സൂര്യൻ അസ്തമിച്ചതിന് ശേഷം തന്റെ പ്രകാശം അഗ്നിയിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നുവെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു (ദിനാന്തേ നിഹിതം തേജഃ, സാവിത്രേവ ഹുതാശനഃ— രഘുവംശ, Dinānte nihitaṃ tejaḥ, savitreva hutāśanaḥ— Raghuvamsha).
തീയും ഭക്തിയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു, കൂടാതെ ജ്ഞാനത്തിൽ നിന്ന് രൂപാന്തരപ്പെട്ട പിന്നീട് തുടരാത്ത പ്രാരംഭ പുകയുടെ രൂപത്തിലുള്ള വൈകല്യത്തെക്കൂടി സൂചിപ്പിക്കുന്നു. പിന്നീടുള്ള ഘട്ടത്തിൽ അജ്ഞതയുടെ തുടർച്ച ഇല്ലാത്തതിനാൽ അഗ്നിയുടെ കാര്യം ചന്ദ്രനെക്കാൾ മികച്ചതാണ്. ചന്ദ്രൻ തുടർച്ചയായ വൈകല്യങ്ങളുള്ള ഒരു മനുഷ്യന്റെ ജീവിതത്തെയും അഗ്നി പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നത് പ്രാരംഭ വൈകല്യങ്ങളുള്ള ഒരു മനുഷ്യന്റെ ജീവിതത്തെയും പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു, അത് തിരിച്ചറിവിന് (realization) ശേഷം തുടരുന്നില്ല.
ആത്മീയ ജ്ഞാനം (ജ്ഞാന യോഗ) ദൈവത്തോടുള്ള ആകർഷണം (ഭക്തിയോഗ) വികസിപ്പിക്കുന്നു എന്നതാണ് ഇവിടെ പ്രധാന കാര്യം. ജ്ഞാന യോഗ എന്നാൽ ദൈവത്തിന്റെ വിശദാംശങ്ങൾ അറിയുക എന്നാണ്. ഡൽഹി നഗരത്തിന്റെ വിശദാംശങ്ങൾ അറിയുന്നത് ഡൽഹിയിൽ പോയി ആ വിശദാംശങ്ങളെല്ലാം കാണാനുള്ള ആകർഷണം നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ വളർത്തുന്നു. നാരദൻ കൃഷ്ണന്റെ വിശദാംശങ്ങൾ വിവരിച്ചപ്പോൾ, വിവാഹത്തിലൂടെ എന്നെന്നേക്കുമായി കൃഷ്ണനിൽ എത്തിച്ചേരാൻ രുക്മിണിക്ക് കൃഷ്ണനോട് ആകർഷണം തോന്നി. അതിനാൽ, ജ്ഞാനത്തിന് ഊന്നൽ നൽകിയ ശങ്കരനുശേഷം, സൈദ്ധാന്തികമായ ഭക്തിക്ക് ഊന്നൽ നൽകിയ രാമാനുജരും ക്രമത്തിൽ വന്നു. ജ്ഞാനത്തിനും ഭക്തിക്കും ശേഷം പ്രാക്ടീസ് (കർമ്മ യോഗ) വരുന്നു, അത് പ്രായോഗിക ഭക്തി എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു, അത് യഥാർത്ഥ സൈദ്ധാന്തിക ഭക്തി അല്ലെങ്കിൽ ദൈവത്തോടുള്ള യഥാർത്ഥ സ്നേഹത്തിന്റെ തെളിവാണ്.
ഈ അവസാന ഘട്ടത്തിൽ രണ്ട് ഘട്ടങ്ങളുണ്ട്:- i) സേവനം അല്ലെങ്കിൽ കർമ്മ സംന്യാസ, അത് ശാരീരിക ഊർജ്ജത്തിന്റെ ത്യാഗമാണ്, ഇത് സന്യാസിമാർക്ക് മാത്രമായി പരിമിതപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു, ii) ത്യാഗം (sacrifice) അല്ലെങ്കിൽ കർമ്മഫല ത്യാഗം, ഇത് നിങ്ങളുടെ അധ്വാനിച്ച പണത്തിന്റെ ത്യാഗമാണ്, ഇത് ഗ്രഹസ്ഥർക്കു പരിമിതപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു അവർക്കു മുകളിൽ പറഞ്ഞ സേവനം കൂടി ബാധകമാണ്.
സിദ്ധാന്തത്തിന് ശേഷം, ഡൽഹിയുടെ വിശദാംശങ്ങൾ (ജ്ഞാനയോഗ), ഡൽഹി (ഭക്തിയോഗ) കാണാനുള്ള ആകർഷണം നിങ്ങൾ മനസ്സിൽ വളർത്തിയെടുക്കുകയും തുടർന്ന് പ്രായോഗികമായി ഡൽഹിയിലെത്താൻ പ്രായോഗിക ഘട്ടത്തിൽ (കർമയോഗ) പ്രവേശിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ കർമ്മയോഗം മുകളിൽ പറഞ്ഞ രണ്ട് ഘട്ടങ്ങളിലൂടെ ചെയ്യാം. റെയിൽവേ സ്‌റ്റേഷനിലേക്ക് നടക്കുന്നത് ഒരു സർവീസാണ്, ഡൽഹിയിലേക്കുള്ള ടിക്കറ്റ് വാങ്ങുന്നത് ത്യാഗമാണ് (sacrifice). ത്യാഗത്തിനുശേഷം, നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ശ്രമങ്ങളും ഒരു പൂർണ്ണവിരാമത്തോടെ അവസാനിക്കുന്നു (ത്യാഗത് ശാന്തി രണാന്തരം-ഗീത, Tyāgāt śānti ranantaram—Gita).
ഈ അവസാന ഘട്ടം ഗീതയിലും വേദത്തിലും (ധനേന ത്യാഗനൈകേ-വേദം, Dhanena tyāgenaike– Veda) വളരെയധികം ഊന്നിപ്പറയുന്നു, കാരണം ഇത് ആത്മാവിന്റെ യഥാർത്ഥ നിറത്തിന്റെ പ്രായോഗിക പ്രകടനമാണ്, അത് ദൈവത്തോടുള്ള യഥാർത്ഥ സ്നേഹമാണ്, അത് പണം സമ്പാദിക്കുന്നതായി സദ്ഗുരുവിന്റെ ഭാഗത്തുനിന്നുള്ള വഞ്ചനയായി തെറ്റിദ്ധരിക്കരുത്. അത്യാഗ്രഹിയായ ഒരു ഭക്തൻ ഈ ഘട്ടത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു, തീർച്ചയായും അയാൾ സദ്ഗുരു അത്യാഗ്രഹിയാണെന്ന ആരോപണവുമായി സദ്ഗുരുവിനെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നു! അത്യാഗ്രഹിയായ ഒരു രക്ഷിതാവ് തന്റെ കുട്ടിക്കുവേണ്ടി തന്നിൽ നിന്ന് ഫീസ് വാങ്ങുന്നതിന് സ്കൂളിനെയോ കോളേജിനെയോ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നു! ഈ ഗുരുപൂർണിമയിൽ, സദ്ഗുരുവിനുള്ള ഗുരുദക്ഷിണ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നതിനെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന യഥാക്രമം സ്വർണ്ണ നാണയവും വെള്ളി നാണയവും പോലെ പൂർണ്ണ ചന്ദ്രൻ ആകാശത്ത് മഞ്ഞയും വെള്ളയും പോലെ കാണപ്പെടുന്നതും ഈ പോയിന്റ് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
നിങ്ങളുടെ ഉപജീവനത്തിനായി നിങ്ങൾ സമ്പാദിക്കുന്ന രൂപ നാണയം നിങ്ങൾ ത്യജിക്കേണ്ടതില്ല, നിങ്ങളുടെ കുട്ടികൾക്കും വാർദ്ധക്യത്തിനും വേണ്ടി നിങ്ങൾ കരുതിവച്ചിരിക്കുന്ന രൂപ നാണയവും നിങ്ങൾ ത്യജിക്കേണ്ടതില്ല. ദൈവത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ സ്നേഹം പ്രായോഗിക ഭക്തിയായി തെളിയിക്കാൻ ലൗകിക ജീവിതത്തിന്റെ പല സ്ഥലങ്ങളിലും നിങ്ങൾ പാഴാക്കുന്ന ഒരു രൂപ നാണയം ദൈവത്തിന് സമർപ്പിച്ചാൽ മതിയാകും. ഇങ്ങനെ പാഴായ പണം സദ്ഗുരുവിന് ബലിയർപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ, പല രോഗങ്ങളും ഒഴിവാക്കിക്കൊണ്ട് നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ ആരോഗ്യം സംരക്ഷിക്കുന്നു! ഇത് മാലിന്യത്തിൽ നിന്നുള്ള സമ്പത്തല്ല, മറിച്ച്, ഇത് മാലിന്യത്തിൽ നിന്നുള്ള രക്ഷയാണ്!! ഒരാൾ അഹങ്കാരത്തോടെയും അശ്രദ്ധയോടെയും ഈ നടപടി പെട്ടെന്ന് ചെയ്യരുത്, കാരണം സ്വീകർത്താവിന്റെ അർഹതയെക്കുറിച്ച് എല്ലാ അറിവും നേടിയതിനു ശേഷം മാത്രം നിങ്ങൾ ഇത് ചെയ്യണമെന്ന് വേദം പറയുന്നു (സാംവിദ ദേയം, Saṃvidā deyam) (അനർഹനായ അസത്-ഗുരുവിന് വഴിപാട് (offering of money) നൽകുന്നത് നിങ്ങൾക്ക് പുണ്യത്തിന് പകരം പാപമാണ് നൽകുന്നത്). നിങ്ങൾ ദാനം ചെയ്യുന്നത് സർവ്വശക്തനാണു, നിങ്ങളുടെ ദാനം ആവശ്യമുള്ള ഒരു യാചകനല്ല (നിങ്ങളുടെ കൈവശമുള്ളതെല്ലാം ദൈവത്തിന്റെ ദയയാൽ മാത്രമാണെന്ന് നിങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കണം) അതിനാൽ അത് ഭയത്തോടും ലജ്ജയോടും (ഭിയാ ദേയം, ഹ്രിയ ദേയം, Bhiyā deyam, Hriyā deyam) കൂടി ചെയ്യണം.
ഇവിടെ ഭക്തന്റെ മനോഭാവം വളരെ പ്രധാനമാണ്, കാരണം മനോഭാവത്തിലെ ഏതെങ്കിലും വൈകല്യം സദ്ഗുരുവിന് ഗുരുദക്ഷിണ നൽകുന്നതിൽ പാപം വരുത്തും. ഈ ഗുരു ദക്ഷിണ പണത്തിന്റെ രൂപത്തിലായിരിക്കണം, ഭൗതിക രൂപത്തിലല്ല, കാരണം പണം ആവശ്യത്തിന് ശരിയായി ഉപയോഗിക്കാനും സദ്ഗുരുവിന് തികഞ്ഞ ജ്ഞാനമുള്ളതിനാൽ അത് പാഴാക്കാൻ കഴിയില്ല. ഒരു യാചകൻ പണം പാഴാക്കാതിരിക്കാൻ നിങ്ങൾ എല്ലായ്പ്പോഴും ഭക്ഷണം, തുണി, മരുന്ന് തുടങ്ങിയ വസ്തുക്കൾ നൽകണം. ത്യാഗം ഭക്തന്റെ കഴിവിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതായിരിക്കും, കാരണം വാഗ്ദാനം ചെയ്ത തുകയുടെ അളവ് പ്രധാനമല്ല, കാരണം കൈവശമുള്ളതിന്റെ അനുപാതം മാത്രമാണ് പ്രധാനം. ഒരു ഭിക്ഷക്കാരൻ അർപ്പിക്കുന്ന ഒരു രൂപ 100% ത്യാഗമാണ്, ഒരു ധനികനായ ഭക്തൻ അർപ്പിക്കുന്ന വലിയ തുക 0.00001% മാത്രമാണ്.
എല്ലായ്പ്പോഴും, സുദാമയെപ്പോലുള്ള പാവപ്പെട്ട ഭക്തർ മാത്രമേ ത്യാഗത്തിൽ വിജയിച്ചിട്ടുള്ളൂ, ധനികരായ ഭക്തരല്ല. സമ്പന്നരായ ഭക്തർ എപ്പോഴും അത്യാഗ്രഹികളാണ് (വളരെ കുറച്ച് ഒഴികെ) കൃഷ്ണൻ ത്യാഗം ചെയ്യാൻ സത്രാജിത്തിനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടും സത്രാജിത്ത് രാജാവ് ത്യാഗം ചെയ്യാൻ നിരസിച്ചു! സത്രാജിത്ത് ഭയാനകമായ നഷ്ടത്തിലും സുദാമ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത സമ്പത്തിലും അവസാനിച്ചു! അതിനാൽ, ദൈവത്തിനുള്ള ത്യാഗം വളരെ സങ്കീർണ്ണമായ ഒരു വിഷയമാണ്, ഈ ആശയത്തിന് വളരെയധികം ശ്രദ്ധ നൽകേണ്ടതുണ്ട്. ഒരു സാഹചര്യത്തിലും ദൈവത്തിന് അത് ആവശ്യമുണ്ടെന്ന് ആരും ഒരിക്കലും ചിന്തിക്കരുത്.