ഭക്തൻ അർഹനാണെങ്കിൽ ദൈവം ഫലം നൽകുന്നു. ദൈവത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ ദയയ്‌ക്ക് എവിടെയാണ് സ്ഥാനം?

(Translated by devotees)

[ശ്രീ ഹ്രുഷികേഷിന്റെ ഒരു ചോദ്യം]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: ഒരു ഭക്തൻ ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള ഫലം അർഹിക്കുന്നുണ്ടാകാം. ഭക്തന് അവന്റെ/അവളുടെ അർഹതയിൽ അഹംഭാവം ഉണ്ടായി എന്ന് കരുതുക, അവൻ/അവൾ ഫലത്തിന് യോഗ്യനല്ല. അതേ സമയം, അർഹതയാൽ, അവൻ / അവൾ ഫലത്തിന് യോഗ്യനാണ്, ഫലം അവന് / അവൾക്ക് നൽകും. ഇത് പരസ്പര വൈരുദ്ധ്യത്തിന്റെ അവസ്ഥയാണ്.

ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, ദൈവം ഒരു പാഠത്തിലൂടെ അവന്റെ/അവളുടെ അഹംഭാവം നീക്കം ചെയ്യുകയും തുടർന്ന് അവന്റെ/അവൾ ഇതിനകം ആർജിച്ച അർഹതയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഭക്തന് ഫലം നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു. അർഹതപ്പെട്ട ഒരു ഭക്തനിൽ നിന്ന് അഹംഭാവം നീക്കം ചെയ്യുന്നത് ദൈവത്തിന്റെ ദയയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്.

ഇതിനർത്ഥം ദൈവം ഈ പ്രശ്നം ഒരു നല്ല രീതിയിൽ പരിഹരിക്കുന്നു എന്നാണ്. അഹംഭാവം മൂലം നിഷേധാത്മകമായ ഫലത്തെ ദൈവം റദ്ദാക്കുകയില്ല. നിഷേധാത്മകമായ വഴി ദൈവത്തിന്റെ കഠിനഹൃദയത്തെ കാണിക്കുന്നു. പോസിറ്റീവ് വഴി ദൈവത്തിന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഭക്തനോടുള്ള ദയയെ കാണിക്കുന്നു. ഈ ദയയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ, അർഹതയില്ലാത്ത ഭക്തൻ ഫലത്തിനായി പ്രാർത്ഥിക്കരുത്. ദൈവത്തിന്റെ ദയ എല്ലായ്പ്പോഴും യുക്തിസഹവും ന്യായയുക്തവുമാണ് എന്നാണ് ഇതിനർത്ഥം. ദൈവത്തിന്റെ ദയ ദുരുപയോഗം ചെയ്തുകൊണ്ട് ദൈവത്തെ ചൂഷണം ചെയ്യാൻ അർഹതയില്ലാത്ത ഒരു ഭക്തന് കഴിയില്ലെന്നും ഇതിനർത്ഥം.

പാശുപതാസ്ത്രായുധം പ്രാപിക്കുന്നതിനായി അർജ്ജുനൻ പരമ ശിവനോട് ഒരുപാട് തപസ്സു ചെയ്തു. എന്നാൽ വേട്ടക്കാരന്റെ വേഷത്തിൽ  വന്ന ശിവനോട് വഴക്കിടാൻ അർജ്ജുനന് അഹങ്കാരം വന്നു (തപസ്സു ചെയ്യുന്ന ഒരാൾക്ക് അത്തരം ഈഗോ കാണിക്കില്ല). ശിവൻ അർജ്ജുനനെ യുദ്ധത്തിൽ പരാജയപ്പെടുത്തി അർജ്ജുനന്റെ അഹംഭാവം ഇല്ലാതാക്കി. അപ്പോൾ പരമശിവൻ പാശുപതാസ്ത്രായുധം സഹിതം അർജ്ജുനന് (അർജ്ജുനന്റെ അഹംഭാവം തകർത്തതിനാൽ) വിജയം നൽകി. അർജ്ജുനന്റെ ഈഗോയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ, ആയുധം അർജ്ജുനന് നൽകിയില്ലെങ്കിൽ, അർജ്ജുനന്റെ കഠിനമായ തപസ്സെല്ലാം പാഴായിപ്പോകുമായിരുന്നു.