ഏത് അർത്ഥത്തിലാണ് ദൈവം ആത്മാക്കളെ ഉയർന്നതോ താഴ്ന്നതോ ആയ ലോകങ്ങളിലേക്ക് ഉയർത്തുകയോ താഴ്ത്തുകയോ ചെയ്യുന്നത് എന്ന് വേദം പറയുന്നത്?

[Translated by devotees of Swami]

[ഡോ. നിഖിൽ ചോദിച്ചു: പാദനമസ്കാരങ്ങൾ സ്വാമിജി, ഈ വേദ പ്രസ്താവനയുടെ വ്യാഖ്യാനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഇനിപ്പറയുന്ന സംശയം ദയവായി വ്യക്തമാക്കണമെന്ന് ഞാൻ അങ്ങയോടു അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു. അങ്ങയുടെ ദാസൻ, നിഖിൽ

ഏത് അർത്ഥത്തിലാണ് ദൈവം ആത്മാക്കളെ ഉയർന്നതോ താഴ്ന്നതോ ആയ ലോകങ്ങളിലേക്ക് ഉയർത്തുകയോ താഴ്ത്തുകയോ ചെയ്യുന്നത് എന്ന് വേദം പറയുന്നത്?

ഏഷ ഏവ സാധു കര്മ കാരയതി തം യമേഭ്യോ ലോകേഭ്യ ഉന്നിനീഷത ഏഷ ഏവാസാധു കര്മ കാരയതി തം യമേഭ്യോ ലോകേഭ്യോ'ധോ നിനീഷതേ—വേദ, കൌശീതകീ ബ്രാഹ്മണ 3.8

ഈ വേദ പ്രസ്താവന ബ്രാഹ്മണ സൂത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള തൻ്റെ വ്യാഖ്യാനത്തിൽ ശങ്കരൻ ഉദ്ധരിച്ചിരിക്കുന്നു (വൈഷമ്യനൈർഘൃണ്യേ ന സാപ്ഏക്ഷത്വാത്തഥാഹി ദർശയതി-ബ്രഹ്മസൂത്രം 2.1.34).

ചില ആത്മാക്കൾ നല്ല ഫലം നേടുമ്പോൾ മറ്റു ചിലർ മോശം ഫലം നേടിയാലും ക്രൂരതയോ സാഡിസമോ (നൈർഘൃണേ ന) ദൈവത്തിൽ ആരോപിക്കാനാവില്ലെന്ന് ന്യായീകരിക്കാൻ അദ്ദേഹം അത് ഉപയോഗിക്കുന്നു. കാരണം, അസമത്വം (വൈശമ്യ) മറ്റെന്തെങ്കിലിലും (സാപേക്ഷത്വാത്) ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. അത് ആത്മാക്കളുടെ പ്രവൃത്തികളെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. സൽകർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്നവർക്ക് നല്ല ഫലങ്ങളും തിരിച്ചും ലഭിക്കും. എന്നിരുന്നാലും, ഈ വേദ പ്രസ്താവന തികച്ചും വിപരീത നിലപാടിനെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നതായി തോന്നുന്നില്ലേ? ദൈവം ആരെയെങ്കിലും (ഉന്നിനീഷത) ഉന്നത ലോകങ്ങളിലേക്ക് ഉയർത്താൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ, അവൻ അവരെ സത്കർമങ്ങൾ ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു, ആരെ (നിനീഷതേ) താഴ്ത്താൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ അവരെ അവൻ മോശമായ പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നുവെന്ന് അതിൽ പറയുന്നില്ലേ?

ആത്മാക്കളുടെ പുരോഗതിയോ പിന്മാറ്റമോ സംഭവിക്കുന്നത് അവരുടെ സ്വന്തം കർമ്മങ്ങളാൽ മാത്രമാണെന്ന ഒരു കാര്യം മാത്രമാണ് ഈ പ്രസ്താവന തെളിയിക്കുന്നത്. പക്ഷേ, നിർഭാഗ്യവശാൽ, അതിനു ദൈവം കാരണമാകുന്നു എന്ന ആശയത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നതായി തോന്നുന്നു - ആത്മാക്കളുടെ ദുരിതത്തിന് അവൻ ഉത്തരവാദിയാണ്. ഈ പ്രസ്താവന എങ്ങനെ വ്യാഖ്യാനിക്കണമെന്ന് ദയവായി വിശദീകരിക്കാമോ?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ദൈവം ആരെയും ഒരു കർമ്മവും ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നില്ലെന്ന് ഗീത പറയുന്നു (ന കർത്തൃത്വം... ). എല്ലായിടത്തും സൽകർമ്മങ്ങളോ ചീത്ത പ്രവൃത്തികളോ ചെയ്യുന്നതിൽ ആത്മാവിൻ്റെ സ്വഭാവം മാത്രമാണ് ഉത്തരവാദി എന്നതിനാൽ ദൈവം ഒരു ആത്മാവിൻ്റെയും നല്ല ഫലമോ ചീത്ത ഫലമോ എടുക്കുന്നില്ലെന്ന് ഗീത തുടർന്ന് പറയുന്നു (സ്വഭാവസ്തു പ്രവര്തതേ). ഈ സ്വഭാവത്തെ'പ്രകൃതി' എന്ന് വിളിക്കുന്നു, അത് അവസാന ഘട്ടത്തിലെ എല്ലാ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെയും ദിശ നിർണ്ണയിക്കുന്നു (പ്രകൃതി യാന്തി ഭൂതാനി, നിഗ്രഹഃ കിം കരിഷ്യതി?, പ്രകൃതിസ്ത്വാം നിയോക്ഷ്യതി - ഗീത). കഴിഞ്ഞ ജന്മങ്ങളിലൂടെ മനസ്സ് ലോകത്തിൽ നിന്നുള്ള ആശയങ്ങൾ തുടർച്ചയായി ഗ്രഹിക്കുന്നതിനാൽ ഈ സ്വഭാവം ദൃഢമാകുന്നു. ആത്മാവ് അതിൻ്റെ ബുദ്ധിശക്തിയുടെ സഹായത്തോടെ ധാരാളം വിശകലനങ്ങൾ നടത്തിയേക്കാം, പക്ഷേ ഒടുവിൽ ഈ വജ്രം പോലെയുള്ള കഠിനമായ സ്വഭാവത്തിന്റെ സ്വാധീനത്തിന് വഴങ്ങുന്നു  (കരിഷ്യശ്യവശ്’പി തത് - ഗീത). കൗരവരുടെയോ രാവണൻ്റെയോ ഉദാഹരണത്തിൽ കാണുന്നതുപോലെ സർവ്വശക്തനായ ദൈവത്തിൻ്റെ പ്രബോധനം പോലും പരാജയപ്പെടുന്നു. ഇവിടെ വീണ്ടും, ദൈവത്തിൻ്റെ സർവ്വശക്തി പരാജയപ്പെട്ടുവെന്ന് നിങ്ങൾ സംശയിക്കേണ്ടതില്ല. അത് ശരിയല്ല, കാരണം ആത്മാവിൻ്റെ പൂർണ സ്വാതന്ത്ര്യം നിലനിറുത്തിക്കൊണ്ട് ആത്മാവിനെ തൻ്റെ ശക്തിയാൽ നിർബന്ധിക്കാതെ ദൈവം ആത്മാവിനോട് പ്രസംഗിക്കുന്നു. ഗീതയുടെ അവസാനത്തിൽ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ അർജ്ജുനനോട് പറഞ്ഞു, താൻ പഠിപ്പിച്ചതെല്ലാം അർജ്ജുനൻ പൂർണ്ണ സ്വാതന്ത്ര്യത്തോടെ വിശകലനം ചെയ്ത് അന്തിമ തീരുമാനം എടുക്കണം എന്ന്.

ദൈവം ആരെയെങ്കിലും സത്കർമങ്ങൾ ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത് ആ ആത്മാവിനെ ഉയർത്താൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതിനാലാണ് എന്ന് പറയുന്ന വേദവാക്യം നിങ്ങൾ പരാമർശിച്ചു. അതുപോലെ, ദൈവം ആരെയെങ്കിലും മോശമായ പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത് ആ ആത്മാവിനെ അടിച്ചമർത്താൻ അവൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു എന്നതിലാലാണ്‌ (ഏഷ ഏവ സാധു കർമ്മ കാരയതി... ). ഈ പ്രസ്താവന തെറ്റായി മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കുന്നത് ഭ്രാന്തനും റൗഡി സ്വഭാവവുമുള്ള ദൈവം ഇത്ര ക്രൂരമായി പെരുമാറുന്നു എന്നാണ്! ഇത് തീർത്തും തെറ്റാണ്. ഈ പ്രസ്താവനയുടെ അർത്ഥം ചില നല്ല ആത്മാവിന് തെറ്റുപറ്റിയാൽ, ദൈവം അവനെ/ അവളെ സത്കർമം ചെയ്യാനുള്ള ശരിയായ പാതയിലേക്ക് നയിക്കും എന്നതാണ്. അതുപോലെ, ചില ദുഷ്ടാത്മാവ് കൂടുതൽ ശക്തി ലഭിക്കുന്നതിനായി അതിനുവേണ്ടി ഒരു നല്ല പ്രവൃത്തി ചെയ്യുന്നുവെങ്കിൽ അങ്ങനെ അയാൾക്ക് കൂടുതൽ തിന്മകൾ ചെയ്യാൻ കഴിയും, ദൈവം അവനെ/അവളെ മോശമായ പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യാനും അടിച്ചമർത്താനും വഴിതെറ്റിക്കും. അർജ്ജുനൻ വളരെ നല്ല ആത്മാവായിരുന്നു, മോശം മനുഷ്യർക്കെതിരായ യുദ്ധത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷപെടാൻ വേണ്ടി തെറ്റി. അപ്പോൾ, ദൈവം അവനെ പ്രബോധിപ്പിക്കുകയും യുദ്ധം ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു, അത് അനീതി നശിപ്പിക്കാനും നീതി സ്ഥാപിക്കാനുമുള്ള ഒരു സത്പ്രവൃത്തിയാണ്. അതുപോലെ, ഇന്ദ്രൻ്റെ സിംഹാസനം ബലപ്രയോഗത്തിലൂടെ കൈവശപ്പെടുത്തിയ അഹംഭാവിയായ ബലി രാജാവിനെ അടിച്ചമർത്താൻ ദൈവം ആഗ്രഹിച്ചു. അവൻ വാമനനായി വന്ന് ബലിയെ ഒരു തെറ്റായ പ്രവൃത്തി ചെയ്യാൻ സ്വാധീനിച്ചു, അതായത് വാമനന് ദാനം ചെയ്യരുതെന്ന് ബലിയെ ഉപദേശിച്ച തൻ്റെ അഭ്യുദയകാംക്ഷിയും പ്രബോധകനുമായ ശുക്രാചാര്യനെ നിരസിക്കുക. പക്ഷേ, ദൈവത്തിൻറെ മായ ശക്തിയുടെ സ്വാധീനത്താൽ ബലി രാജാവ് തൻ്റെ പ്രബോധകൻ്റെ ഉപദേശം നിരസിക്കുകയും ദാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു, അതിനാൽ ബലി രാജാവ് അധോലോകത്തിൽ പതിക്കാനായി അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടു. ദൈവത്തിൻ്റെ അത്തരം സ്വഭാവത്തെ കടുംപിടുത്തമായും പക്ഷപാതമായും കുറ്റപ്പെടുത്താനാവില്ല.