ദുരിതം നിരസിച്ചാൽ ദൈവം അപമാനിക്കപ്പെടുമോ? ദുരിതം കടന്നുവരുമ്പോഴെല്ലാം കർമ്മം അതിൻ്റെ പങ്ക് വഹിക്കുന്നില്ലേ?

[Translated by devotees of Swami]

[ശ്രീമതി. അനിത ചോദിച്ചു:- സ്വാമിജി, മീ പാദപത്മലാകു ശതകോടി പ്രണാമമുലു🙏🙏🙏🙇♀️ അങ്ങയുടെ വാല്യങ്ങളിലൂടെയും സത്സംഗങ്ങളിലൂടെയും ഒരേ സമയം വിലയേറിയ ദൈവിക ജ്ഞാനം കൊണ്ട് അങ്ങ് വർഷിക്കുകയും വഴികാട്ടുകയും ചെയ്ത എല്ലാത്തിനും നന്ദി സ്വാമിജി. ഇതാ എൻ്റെ സംശയങ്ങൾ- ദുഖവും സന്തോഷവും ഒരുപോലെ അനുഭവിക്കണമെന്ന് പറയാറുണ്ട്. ദുരിതം നിരസിച്ചാൽ ദൈവം അപമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ദുരിതം കടന്നുവരുമ്പോഴെല്ലാം കർമ്മം അതിൻ്റെ പങ്ക് വഹിക്കുന്നില്ലേ? ഞാൻ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാണ്, കാരണം ദൈവം ദുരിതത്തിൻ്റെ സ്രഷ്ടാവാണ്, ദുഷ്പ്രവൃത്തികൾ മനുഷ്യർ മാത്രം ചെയ്യുന്നതാണ്. എന്നെ പ്രബുദ്ധമാക്കുക.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- സന്തോഷത്തിൻ്റെയും ദുരിതത്തിൻ്റെയും സമത്വത്തെയാണ് ഗീതയിൽ യോഗ എന്ന് പറയുന്നത്. ദുരിതം അനുഭവിക്കപ്പെടുന്നു, അനുഭവത്തിന് ശേഷം മാത്രമേ ദുരിതത്തിൻ്റെ ആസ്വാദനം ഉണ്ടാകൂ. ദുരിതത്തിന് ശേഷം കഷ്ടപ്പാട് നിലനിൽക്കുന്നതിനാൽ, കർമ്മചക്രം അനുസരിച്ച് നീതിയുടെ ഭരണം നിറവേറ്റപ്പെടുന്നു. കഷ്ടപ്പാടുകൾ അനുഭവിച്ചതിന് ശേഷം ഒരാൾ കഷ്ടപ്പാട് ആസ്വദിക്കുകയാണെങ്കിൽ നീതിക്ക് എതിർപ്പില്ല. മുളകിൽ ഉണ്ടാക്കിയ എരിവുള്ള വിഭവങ്ങൾ കഴിക്കുമ്പോൾ, കണ്ണുനീരും നാവിൻറെ പ്രകമ്പനവും കൊണ്ട് നാം കഷ്ടപ്പെടുന്നു. ഇങ്ങനെ കഷ്ടപ്പെട്ട്, അവസാന ഘട്ടത്തിൽ എരിവുള്ള വിഭവം കഴിക്കുന്നത് നമ്മൾ ആസ്വദിക്കുന്നു. മുകളിലുള്ള ആശയം കൃത്യമായും നിലവിലെ ഉദാഹരണം പോലെയാണ്. പാപത്തിൻ്റെ ശിക്ഷയുടെ സഹനം ഒരാൾ നിരസിച്ചാൽ, അത് ദൈവം എഴുതിയ ദൈവിക ഭരണഘടനയെ അവഹേളിക്കുന്നു, അതിനാൽ ദൈവം അപമാനിക്കപ്പെടും. അതിനാൽ, കഷ്ടപ്പാടുകളുടെ ആസ്വാദനമാണ് ഏറ്റവും നല്ല പരിഹാരം. അവതാരമായി സൃഷ്ടിയിൽ പ്രവേശിച്ചതിനു ശേഷം ദൈവം പോലും ഈ നയം പിന്തുടരുന്നു. സീതയെ രാവണൻ മോഷ്ടിച്ചപ്പോൾ രാമൻ ഉറക്കെ കരഞ്ഞു. പക്ഷേ, ഭഗവാൻ രാമൻ തൻ്റെ ഉള്ളിൽ എപ്പോഴും ആസ്വദിക്കുന്നു, ഇക്കാരണത്താൽ മാത്രം, അവൻ്റെ പേര് രാമൻ (രമതേ ഇതി രാമഃ) എന്നായതു.