മിസ്സ്‌. ത്രൈലോക്യയുടെ ഗോപികമാരുടെ പാരമ്യ ഭക്തിയെക്കുറിച്ചുള്ള ചോദ്യങ്ങൾക്ക് സ്വാമി ഉത്തരം നൽകുന്നു

[Translated by devotees of Swami]

ഹേ, പ്രബുദ്ധരും സമർപ്പിതരുമായ ദൈവദാസരെ

1. ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ തന്റെ ശരീരം ഉപേക്ഷിച്ചതിനുശേഷം ഗോപികമാർ അഗ്നിയിൽ ചാടിയതിനാൽ, അവർ സ്ഥിതപ്രജ്ഞരായി പരാജയപ്പെട്ടു. അങ്ങ് എന്ത് പറയുന്നു?

[മിസ്സ്‌. ത്രൈലോക്യ ചോദിച്ചു:- പാദനാമസ്കാരം, സ്വാമി. പന്ത്രണ്ട് ഗോപികമാരും ജീവിതകാലം മുഴുവൻ സ്ഥിതപ്രജ്ഞരായിരുന്നു. ഇതിൽ യാതൊരു സംശയവുമില്ല. പക്ഷേ, ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ തന്റെ സ്ഥൂലശരീരം ഉപേക്ഷിച്ചതിനുശേഷം അവർ അഗ്നിയിൽ ചാടിയപ്പോൾ പരാജയപ്പെട്ടുവെന്ന് അങ്ങ് അംഗീകരിക്കണം. പരാജയം എപ്പോഴും ഒരു പരാജയമാണ്, അതിനെ ഒരു പാസ് ആയി കണക്കാക്കാനാവില്ല. അങ്ങ് എന്ത് പറയുന്നു?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- വാസ്തവത്തിൽ, 12 ഗോപികകൾ തീയിൽ ചാടി ജീവന്റെ ത്യാഗത്തിന്റെ ഈ പരീക്ഷണത്തിലും വിജയിച്ചു, അവർ പരാജയപ്പെട്ടില്ല. അത്തരം ആത്മഹത്യകൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെടരുത് എന്ന കാഴ്ചപ്പാടോടെയാണ് അവർ പരാജയപ്പെട്ടതെന്ന് ഞാൻ പറയുകയായിരുന്നു. നിങ്ങളുടെ പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്ന ചോദ്യത്തിലൂടെ, ഇപ്പോൾ എനിക്ക് സത്യവുമായി പുറത്തുവരേണ്ടതുണ്ട്.

ലൗകിക ജീവിതത്തിൽ ആത്മഹത്യ (പ്രവൃത്തി) അനീതിയാണ്. ഇതിനർത്ഥം, ഏതെങ്കിലും ലൗകിക ബന്ധനത്തിനു വേണ്ടി നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കരുത് എന്നാണ്, കാരണം അത്തരമൊരു സാഹചര്യത്തിൽ, ദൈവത്തിന്റെ പൂർണ്ണ കൃപ ലഭിക്കുന്നതിനായി ദൈവത്തെ സേവിക്കുന്നതിനായി ദൈവം നൽകിയ സുവർണ്ണ മനുഷ്യജീവിതം പൂർണ്ണമായും നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. അതിനാൽ, ലൗകിക ജീവിതത്തിനുവേണ്ടി (പ്രവൃത്തി) ആത്മീയ ജീവിതം (നിവൃത്തി) ത്യജിച്ചു എന്നതിനാൽ ആത്മഹത്യ ഏറ്റവും വലിയ പാപമായി മാറുന്നു.

പക്ഷേ, നിവൃത്തിയിൽ, നീതിക്കെതിരെ പോലും നിങ്ങൾ ദൈവത്തിന് വോട്ട് ചെയ്യണം. ഭഗവാൻ കൃഷ്ണന് തലവേദന വന്നപ്പോൾ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ തന്നെ പ്രഖ്യാപിച്ച ഔഷധമായി നാരദ മഹർഷി ഭക്തരുടെ പാദത്തിലെ പൊടി (ധൂളി) ചോദിച്ച സംഭവം നിങ്ങൾക്ക് ഓർമ്മയുണ്ടെങ്കിൽ, അങ്ങനെ ചെയ്താൽ നരകത്തിൽ പോകുമെന്ന് പറഞ്ഞ് എല്ലാ ഭക്തരും തങ്ങളുടെ പാദത്തിലെ ധൂളി നൽകാൻ വിസമ്മതിച്ചു. നാരദൻ ചെന്ന് ഗോപികമാരോട് പാദ-ധൂളി ചോദിച്ചപ്പോൾ അവർ ഉടനെ തന്നെ പാദ-ധൂളി കൊടുത്തു. പിന്നെ നാരദൻ പറഞ്ഞു, ഭഗവാൻ കൃഷ്ണന്റെ നെറ്റിയിൽ പാദ-ധൂളി പുരട്ടിയാൽ അവർ നരകത്തിൽ പോകുമെന്ന്. അപ്പോൾ, ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനു വേണ്ടി നരകത്തിൽ പോകാൻ തയ്യാറാണെന്ന് ഗോപികമാർ പറഞ്ഞു. നീതിക്കെതിരെ അവർ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനു വോട്ട് ചെയ്തു, ദൈവത്തിനു വേണ്ടി നരകത്തിൽ പോകാൻപോലും തയ്യാറായി. ഇനി പറയൂ, നിവൃത്തിയുടെ ഈ പരീക്ഷയിൽ 12 ഗോപികമാർ വിജയിച്ചോ അതോ പരാജയപ്പെട്ടോ എന്ന്. അങ്ങനെ, ഈ പരീക്ഷയിലും ഗോപികമാർ ആ പരീക്ഷയിൽ വിജയിക്കുകയും തങ്ങളുടെ സ്ഥിതപ്രജ്ഞാവസ്ഥ തെളിയിക്കുകയും ചെയ്തു. ഈ പ്രാണേശന പരീക്ഷയിലും (ദൈവവും സ്വന്തം ജീവനും തമ്മിലുള്ള മത്സരം), ഗോപികമാർ വികാരത്തിന്റെ ഒരു ഞെട്ടലിനും വിധേയമാകാതെ, അവരുടെ ബ്രെയിൻ ഉപയോഗിച്ച് മാത്രം വിഷയം വിശകലനം ചെയ്യുകയും ശക്തമായ യുക്തിസഹമായ വിശകലനം നടത്തുകയും ചെയ്തു. അത്തരം വിശകലനത്തിൽ, അഭിലാഷത്തിന്റെ ഒരു യുക്തിയുമായും ബന്ധമില്ലാതെ സ്വയമേവ ലഭിക്കുന്ന ഭക്തിയുടെ സൂപ്പർ ക്ലൈമാക്സ് അവസ്ഥ (മഹാ നിവൃത്തി) ദൈവത്തെ ക്ലൈമാക്സിലേക്ക് സന്തോഷിപ്പിക്കുന്ന ഏറ്റവും ഉയർന്ന അവസ്ഥയാണെന്ന് അവർ വ്യക്തമായി കണ്ടെത്തി. അതിനാൽ, ഭഗവാൻ രാമനെ കാണിക്കാൻ നഖങ്ങൾ കൊണ്ട് ഹൃദയം കീറിയ ഹനുമാൻ, വികാരമില്ലാതെ അത്തരം പ്രവർത്തികൾ ചെയ്യുകയും തൻറെ മൂർച്ചയുള്ള ബുദ്ധിയുടെ യുക്തിസഹമായ വിശകലനത്തിൻറെ സഹായത്തോടെ പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു സ്ഥിതപ്രജ്ഞനാണ്.  അതുപോലെ, ശ്രീരാമകൃഷ്ണ പരമഹംസനും യാതൊരു വികാരവുമില്ലാതെ, മൂർച്ചയുള്ള യുക്തിപരമായ വിശകലനത്തോടെ ദൈവം തന്റെ ജീവനേക്കാൾ വലുതാണെന്ന് തെളിയിക്കാൻ വാളിന്മേൽ ചാടി.

അതിനാൽ, മുകളിൽ പറഞ്ഞ ക്ലൈമാക്സ് ഭക്തർ പരീക്ഷയിൽ പരാജയപ്പെട്ടില്ല, അവർ അവരുടെ സ്ഥിതപ്രജ്ഞാവസ്ഥ നിലനിർത്തി. പക്ഷേ, ദൈവം ഒരിക്കലും ഒരു ഭക്തനെയും ഈ പ്രാണേശന പരീക്ഷയ്ക്ക് വിധേയമാക്കുകയില്ല. താൻ സൃഷ്ടിച്ച മുഴുവൻ മനുഷ്യരാശിക്കും വേണ്ടി, ഭക്തൻ തന്റെ ആത്മീയ ജ്ഞാനം പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതിൽ ജീവിക്കുകയും ജീവിതം ചെലവഴിക്കുകയും ചെയ്യണമെന്ന് അവൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ദൈവത്തിന്റെ ആജ്ഞ പിന്തുടരുന്ന അത്തരം ഭക്തർ, മുകളിൽ പറഞ്ഞ പാരമ്യ ഭക്തരുടെ അതേ സ്ഥാനം കൃത്യമായി കൈവരിക്കും, ദൈവം അവരിൽ ഒരുപോലെ പ്രസാദിക്കുകയും ചെയ്യും. മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ച ക്ലൈമാക്സ് ഭക്തരും ജീവൻ ത്യജിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു ദൈവം വെച്ച പ്രാണേശന പരീക്ഷയിൽ ജയിക്കാനല്ലായിരുന്നു അത്. ദൈവമില്ലാതെ അവർക്ക് ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ലായിരുന്നു, ഈ കാര്യം അവരുടെ ഭക്തിയെ കൂടുതൽ പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു.

ഈ ദത്ത സ്വാമിക്കും ദത്ത ഭഗവാൻ പ്രാണേശന പരീക്ഷ നടത്തി. ഞാൻ ശ്രീശൈലം എന്ന മലയുടെ മുകളിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു, അവിടെ മല്ലികാർജുന സ്വാമി എന്ന ഭഗവാൻ ശിവന്റെയും ഭ്രമരാംബ എന്ന പാർവ്വതി ദേവിയുടെയും പ്രശസ്തമായ ക്ഷേത്രങ്ങളുണ്ട്. ഞാൻ ദത്ത ഭഗവാനെക്കുറിച്ച് ഒരു സ്വമേധയാ ഉള്ള (സ്പോഡെനിയസ്) ഗാനം രചിക്കുകയും, ഒരു കല്ലിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് ഒറ്റയ്ക്ക് പാടുകയും ചെയ്യുക ആയിരുന്നു.

ആ പാട്ടിലെ അവസാന വരി "നിനക്കുവേണ്ടി എന്റെ ജീവൻ പോലും ഞാൻ ഉപേക്ഷിക്കും" എന്നയിരുന്നു. "ഹേ ദത്ത രാജാവേ!'' ഞാൻ അങ്ങയുടെ കാൽക്കൽ ഇരിക്കുന്ന നായയാണ്" എന്നായിരുന്നു കോറസ് ഗാനം. ഈ അവസാന വരി ഞാൻ പാടിയപ്പോൾ, ദത്ത ഭഗവാൻ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട് ചോദിച്ചു, "എന്നെ പ്രസാദിപ്പിക്കാൻ നീ നിന്റെ ജീവൻ നൽകുമോ?" “അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ, നീ ഇവിടെ നിന്ന് ചാടി എന്നെ പ്രസാദിപ്പിക്കാൻ നിന്റെ ജീവൻ ത്യജിക്കൂ." ഞാൻ ഉടനെ കുന്നിൻ മുകളിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് ചാടി. ദത്ത ഭഗവാൻ എന്നെ നടുവിൽ വച്ച് പിടിച്ച് വീണ്ടും അതേ കല്ലിൽ ഇരുത്തി. പിന്നെ, അവൻ എന്നോട് പറഞ്ഞു, “ഇതുപോലെ ചാടരുത്. എല്ലാ തവണയും, എനിക്ക് നിന്നെ പിടിക്കാൻ കഴിഞ്ഞേക്കില്ല.” അപ്പോൾ ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞു, “ഞാൻ ഇങ്ങനെ ചാടരുതെന്ന് അങ്ങ് ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, എന്നോട് ഇങ്ങനെ ചാടാൻ പറയരുത്. അങ്ങ് എന്നോട് ചാടാൻ പറഞ്ഞാൽ, എന്റെ ജീവൻ നഷ്ടപ്പെട്ടാലും ഞാൻ ചാടും.” പിന്നെ, ദത്ത ഭഗവാൻ സന്തോഷകരമായ പുഞ്ചിരിയോടെ അപ്രത്യക്ഷനായി. ആ ദിവസം വൈകുന്നേരം, ഞാൻ ഭ്രമരാംബ ദേവിയുടെ ക്ഷേത്രത്തിന് മുന്നിലുള്ള പടികളിൽ കിടക്കുമ്പോൾ, എന്റെ എതിർവശത്തേക്ക് അഭിമുഖമായി ഒരു വേദ ഗീതം ചൊല്ലിക്കൊണ്ട് ദത്ത ഭഗവാൻ എന്റെ മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു (ശ്രോത്രസ്യ ശ്രോത്രം, മനസ്സോ മനോ യത്. വാ ചോ ഹ വാചം, സ ഉ പ്രാണസ്യ പ്രാണഃ. ചക്ഷുഷശ്ചക്ഷു രതിമുച്യ ധീരാഃ. പ്രേത്യാസ്മാല്ലോകാ ദമൃതാ ഭവന്തി – മനുഷ്യാവതാര രൂപീകരണ സമയത്ത് ദൈവ-ഘടകത്തിന്റെ അവയവങ്ങൾ മനുഷ്യ-ഘടകത്തിന്റെ അവയവങ്ങളുമായി ലയിക്കും എന്നാണ് ഇതിനർത്ഥം), എന്റെ  മേൽ  വീണ് അവയവങ്ങൾ എന്നിൽ ലയിച്ചു (അദ്വൈത കൈവല്യം). ഇവിടെ, ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട കാര്യം, ദത്ത ഭഗവാൻ സ്വയം ഈ പരീക്ഷണം നടത്തിയതല്ല എന്നതാണ്. ദത്ത ഭഗവാനു വേണ്ടി എന്റെ ജീവൻ പോലും നൽകാൻ തയ്യാറാണെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് അവൻ ഈ പരീക്ഷണം നടത്തിയത്. അവൻ എനിക്ക് നൽകിയ മുന്നറിയിപ്പ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്, ഒരു ഭക്തനും ഇങ്ങനെ പറയാൻ ശ്രമിക്കരുത് എന്നാണ്, കാരണം വേദങ്ങൾ പറയുന്നതുപോലെ ആത്മഹത്യയാണ് ഏറ്റവും വലിയ പാപം (അസുര്യാ നാമ തേ ലോകാ, അന്ധേന തമസാ വൃതാഃ).

2. ഗോപികമാർ വികാരാധീരരായിപ്പോയോ അതോ ഒരു ഭക്തൻ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുമ്പോൾ ദൈവം കൂടുതൽ സന്തോഷിക്കുമെന്ന് അവർ നിഗമനം ചെയ്തോ?

[സ്വാമി, "ഗോപികമാർ അവരുടെ ബ്രെയിൻ ഉപയോഗിച്ച് മാത്രം വിഷയം വിശകലനം ചെയ്തു, വികാരത്തിന്റെ ഒരു ഞെട്ടലിനും വിധേയമാകാതെ ശക്തമായ യുക്തിപരമായ വിശകലനം നടത്തി" എന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞു. പക്ഷേ, അങ്ങയുടെ പ്രഭാഷണങ്ങളിൽ നേരത്തെ പറഞ്ഞതനുസരിച്ച്, അവർ ശരിയായി വിശകലനം ചെയ്താൽ, ആത്മഹത്യ ദൈവം ശപിച്ച ഒരു ഭയാനകമായ പാപമാണെന്ന് അവർക്ക് മനസ്സിലാകും, കൂടാതെ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ നൽകിയ ആത്മീയ ജ്ഞാനം പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതിനായി അവർ സ്വാഭാവിക മരണം വരെ ജീവിക്കണം. അതിനാൽ, ഗോപികമാർ വൈകാരികമായി തങ്ങളുടെ സ്ഥിതപ്രജ്ഞാവസ്ഥ നഷ്ടപ്പെട്ടവരായിരിക്കണം അല്ലെങ്കിൽ വിശകലനം ചെയ്ത ശേഷം ദൈവം കൂടുതൽ സന്തോഷിക്കുന്നത് ഒരു ഭക്തൻ ദൈവത്തിനു വേണ്ടി ആത്മഹത്യ ചെയ്യുമ്പോഴാണ് എന്ന് അവർ നിഗമനത്തിലെത്തിയിരിക്കണം. ദയവായി വ്യക്തമാക്കുക.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- എല്ലാ യുക്തിപരമായ വിശകലനങ്ങളും പ്രവൃത്തിയിലും നിവൃത്തിയുടെ പ്രാഥമിക ഭാഗത്തിലും മാത്രമായി ഒതുങ്ങുന്നു, അതിൽ നീതിയോ പുണ്യമോ ചെയ്യുക, അനീതിയോ പാപമോ ഒഴിവാക്കുക എന്നിവയാണ് പ്രധാന പശ്ചാത്തലം. നിങ്ങൾ  നിവൃത്തിയിലേക്ക് വരുമ്പോൾ, നീതിക്കെതിരെ പോലും ദൈവത്തിന് വോട്ട് ചെയ്യേണ്ടി വരും, അനീതിയും ചെയ്യണം. നിങ്ങൾ വളരെ മൂർച്ചയുള്ള വിശകലനം നടത്തിയാൽ, അത്തരം അനീതിയാണ് നീതിയുടെ യഥാർത്ഥ പാരമ്യവും. ഇതെല്ലാം വിശകലനം മാത്രമാണ്, അവർ ഈ വിഷയം തുടക്കം മുതൽ അവസാനം വരെ വിശകലനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. യുക്തിസഹമായ വിശകലനത്തിലൂടെ മാത്രം, നിവൃത്തിയുടെ പാരമ്യത്തിൽ, ഭക്തൻ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത യഥാർത്ഥ ദൈവസ്നേഹത്താൽ കീഴടക്കപ്പെടും, അത് പ്രവൃത്തിയെയും സ്ഥിതപ്രജ്ഞാവസ്ഥയുടെ എല്ലാ യുക്തിസഹമായ വിശകലനങ്ങളെയും മറികടക്കുന്നു. അവർ നിവൃത്തിയുടെ പാരമ്യ ഭക്തരാണെന്ന് തെളിയിച്ചു, അവർ സ്ഥിതപ്രജ്ഞരാണെന്നതിന്റെ തെളിവിനേക്കാൾ ഇതിൽ അവർ സന്തുഷ്ടരായിരുന്നു. അവരുടെ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും കഴിയാത്തത്ര ഉയരത്തിൽ ആയിരുന്ന ഭക്തിയുടെ സൂപ്പർ ക്ലൈമാക്സ് അവസ്ഥ കാരണം, ആത്മഹത്യയ്ക്കെതിരായ ദൈവത്തിന്റെ ഉപദേശം പോലും അവർക്ക് പിന്തുടരാൻ കഴിഞ്ഞില്ല! ദൈവത്തിന്റെ ഉപദേശം പിന്തുടരാനുള്ള കഴിവില്ലായ്മയും സൂപ്പർ ക്ലൈമാക്സ് അവസ്ഥയുടെ മാത്രം സവിശേഷതയാണ്.

അവർക്ക് ഈ സ്വഭാവം യുക്തിസഹമായ വിശകലനത്തിലൂടെ മാത്രമേ അറിയാമായിരുന്നതിനാൽ,  സ്ഥിതപ്രജ്ഞ അവസ്ഥയ്ക്ക് കേടുപാടുകൾ സംഭവിച്ചിട്ടില്ല. ലോജിക്കിലെ പരാജയം ലോജിക്കൽ വിശകലനത്തിലൂടെയാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്, അതിനാൽ, അവരുടെ ലോജിക്കൽ വിശകലനത്തിന്റെ പരാജയം കാരണം അവർ ലോജിക്കിൽ പരാജയപ്പെട്ടുവെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് കുറ്റപ്പെടുത്താനാവില്ല! ഇതിലൂടെ അവരുടെ ആത്മഹത്യ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്നില്ല, കാരണം ദൈവം പറയുന്നത് ആത്മഹത്യ ചെയ്യാതെ തന്നെ, ദൈവത്തിന്റെ നിര്യാണത്തിനുശേഷം ദൈവപ്രചാരണം നടത്തുകയെന്ന ദൈവത്തിന്റെ ഉപദേശം പിന്തുടരുന്നതിലൂടെ, ഭക്തന് ആ 12 ഗോപികമാരുടെ തുല്യമായ സ്ഥാനം കൃത്യമായി  ലഭിക്കുമെന്നാണ്, അതിനാൽ ദൈവം ഒരുപോലെ തുല്യമായി പ്രസാദിക്കും!

പന്ത്രണ്ട് ഗോപികമാർ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ഭക്തിയുടെ ഒരു പാരമ്യാവസ്ഥയിലെത്തി, അത് അതിൽ തന്നെ ഒരു അത്ഭുതം പോലെയാണ്. ഒരു അത്ഭുതം യുക്തിക്ക് അതീതമായിരിക്കുമ്പോൾ, ആ അത്ഭുതത്തിന്റെ യുക്തിസഹമായ വിശകലനം നടത്തിയിട്ട് എന്ത് പ്രയോജനം? ആത്മഹത്യ എന്ന പാപത്തിന്റെ ശിക്ഷയെ അവർ ഭയപ്പെട്ടില്ല. നീതിയുടെയും അനീതിയുടെയും വിശകലനത്തിന്റെ ഈ അവസ്ഥയ്ക്ക് അപ്പുറത്തേക്ക് അവർ കടന്നിരിക്കുന്നു. സ്ഥിതപ്രജ്ഞയുടെ അവസ്ഥയ്ക്ക് അപ്പുറമുള്ളതും നിവൃത്തിയുടെ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത സൂപ്പർ ക്ലൈമാക്സ് അവസ്ഥ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നതുമായ ഈ വിഷയത്തെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾ ആയിരം തവണ ചോദിക്കുന്നു. ഈ സൂപ്പർ ക്ലൈമാക്സ് അവസ്ഥയ്ക്ക് താഴെ, അങ്ങേയറ്റത്തെ സൈദ്ധാന്തിക ഭക്തി കാരണം മാനസിക സന്തുലിതാവസ്ഥ നശിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ഭക്തനേക്കാൾ സ്ഥിതപ്രജ്ഞനാണ് നല്ലതെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു. ഈ പ്രസ്താവനയ്ക്ക് ഉയർന്ന സൂപ്പർ ക്ലൈമാക്സ് അവസ്ഥയെ സ്പർശിക്കാൻ കഴിയില്ല. ഒരു ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ് ബാച്ചിലേഴ്സ് ഡിഗ്രി ഹോൾഡർക്ക് ഒരു ബിരുദാനന്തര ബിരുദാനന്തര ബിരുദ ഹോൾഡറെക്കാൾ കൂടുതൽ ആകാൻ കഴിയില്ല. ഒരു ഒന്നാം ക്ലാസ് ബാച്ചിലേഴ്സ് ഡിഗ്രി ഹോൾഡർ രണ്ടാം ക്ലാസ് ബാച്ചിലേഴ്സ് ഡിഗ്രി ഹോൾഡറെക്കാൾ മികച്ചതാണ്.