മൂന്ന് തരം ആളുകളുണ്ടെന്ന് അങ്ങ് നേരത്തെ പറഞ്ഞിരുന്നു. ഇത് മൂന്ന് പടികളായി തിരിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരൊറ്റ പാതയാണോ?

[Translated by devotees of Swami]

[മിസ്സ്‌. ത്രൈലോക്യ ചോദിച്ചു:- സ്വാമി, ഈയിടെ ശ്രീ സൗമ്യദീപ് മൊണ്ടലിന് (പ്രസംഗത്തിൻ്റെ  റെഫെറെൻസിന്‌  ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക ) ഉത്തരം നൽകുമ്പോൾ, മൂന്ന് തരം ആളുകളുണ്ടെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞു. മൂന്ന് പടികളായി വിഭജിക്കപ്പെട്ട ഒരു നേർരേഖ പോലെയുള്ള ഒറ്റ പാതയാണോ ഇത്?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- താങ്കൾ ഒരു നല്ല ചോദ്യമാണ് ചോദിച്ചത്. മൂന്ന് തരം ആളുകളുണ്ട്:-

(1) ലൗകിക ആളുകൾ: - 0% ദൈവത്തോടുള്ള ഭക്തിയും 100% ലൗകിക ആകർഷണവും - നിശ്ചിത അനുപാതം. ഈ ആളുകൾ അവരുടെ നല്ലതും ചീത്തയുമായ പ്രവൃത്തികളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ സ്വർഗത്തിലോ നരകത്തിലോ പൊതുവെ രണ്ടിലും പോകും.

(2) മധ്യ ആളുകൾ: - 0.1% മുതൽ 100% വരെ ദൈവത്തോടുള്ള ഭക്തിയും 100% മുതൽ 0.1% വരെ ലൗകിക ആകർഷണവും - വേരിയബിൾ അനുപാതം. ഈ മധ്യ ആളുകളെ വീണ്ടും രണ്ട് ഉപവിഭാഗങ്ങളായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു:-

(a) ലൗകിക ഭക്തരായ ആളുകൾ: - ഈശ്വരഭക്തിയും ലൗകിക ആകർഷണവും ഉള്ളവർ. ഈ ആളുകൾക്ക് യഥാർത്ഥത്തിൽ ലൗകിക ആകർഷണം മാത്രമേയുള്ളൂ, ദൈവത്തോടുള്ള അവരുടെ ഭക്തി ഉപകരണപരമായ ഭക്തിയാണ് (ഇൻസ്ട്രുമെന്റൽ ഡിവോഷൻ), അതിൽ അവർ തങ്ങളുടെ ലൗകിക ആകർഷണങ്ങൾ നിറവേറ്റുന്നതിനുള്ള ഉപകരണമായി ദൈവത്തെ ഉപയോഗിക്കുന്നു.

(b) ദൈവത്തോട് ഭക്തിയുള്ള ആളുകൾ: - ലോകത്തോട് ഒരു ആകർഷണവുമില്ലാതെ ദൈവത്തോട് മാത്രം ഭക്തി പുലർത്തുന്ന. അതിനാൽ, അവർ ഭൂമിയിൽ ജീവിക്കുമ്പോഴോ മരണാനന്തരമോ (സ്വർഗ്ഗം കാംക്ഷിക്കുന്നതും നരകത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടുന്നതും പോലെയുള്ള) ഒരു സ്വാർത്ഥ ആഗ്രഹത്തിനും വേണ്ടി ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. അവരുടെ ഭക്തി ലക്ഷ്യ ഭക്തിയാണ്, അത് ദൈവത്തിൻ്റെ ദൈവിക വ്യക്തിത്വത്തോടുള്ള ആകർഷണത്തെ മാത്രം അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. (2a) ഉം (2b) തരങ്ങളും 0.1% മുതൽ 100% വരെ ദൈവത്തോടുള്ള ഭക്തിയിലേക്ക് പുരോഗമിക്കുന്നു, എന്നാൽ അവരുടെ അടിസ്ഥാന ഉദ്ദേശ്യങ്ങൾ വ്യത്യസ്തമാണ്, കാരണം (2a) തരത്തിൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യം ലൗകിക ആകർഷണം മാത്രമാണ്, അതേസമയം (2b) തരത്തിൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യം ദൈവത്തോടുള്ള ആകർഷണം മാത്രമാണ്.

(3) ക്ലൈമാക്സ് ഭക്തിയുള്ള ആളുകൾ: - 100% ദൈവത്തോടുള്ള ഭക്തിയും 0% ലൗകിക ആകർഷണവും - നിശ്ചിത അനുപാതം. ഇക്കൂട്ടർ ദൈവത്തിൽ എത്തുകയും ദൈവവുമായി വളരെ അടുത്തിടപഴകുകയും ചെയ്യുന്നു. (2b) തരത്തിന് മാത്രമേ മൂന്നാം തരത്തിൽ പ്രവേശിക്കാൻ കഴിയൂ. (2a) തരം ആളുകൾക്ക് മൂന്നാം തരത്തിൽ പ്രവേശിക്കാൻ കഴിയില്ല. അത് ഏതാണ്ട് ലക്ഷ്യത്തിൻ്റെ ഘട്ടമാണ് അല്ലെങ്കിൽ ദിവ്യഫലത്തിൻ്റെ അവസ്ഥയാണ്. അതിനാൽ, എല്ലാ രണ്ടാം തരക്കാർക്കും മൂന്നാം തരത്തിലേക്ക് എത്താൻ കഴിയില്ല. സേവനവും ത്യാഗവും 100% ആയിരിക്കാം, എന്നാൽ ലോകത്തോടുള്ള ആകർഷണം ഒരേസമയം 100% ആയിരിക്കാം. ഇതിനർത്ഥം, (2a) തരത്തിലുള്ള ആളുകൾ 100% സേവനവും ത്യാഗവും ചെയ്യാം, എന്നാൽ അത്തരം ഉന്നതമായ സേവനവും ത്യാഗവും ദൈവത്തോടുള്ള യഥാർത്ഥ സ്നേഹത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതല്ല, മറിച്ച് സ്വാർത്ഥ ലൗകിക ആകർഷണത്തിൽ മാത്രം അധിഷ്ഠിതമാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, രാവണൻ തൻ്റെ എല്ലാ തലകളും വെട്ടി ശിവന് ബലിയർപ്പിച്ചു, അതുവഴി ലോകത്തിൻ്റെ നാഥനാകാൻ ഉപയോഗിക്കാവുന്ന ഏറ്റവും ഉയർന്ന ദിവ്യശക്തി ശിവനിൽ നിന്ന് ലഭിക്കാൻ കഴിയും. അതിനാൽ, കേവലം 100% സേവനത്തെയും ത്യാഗത്തെയും അടിസ്ഥാനമാക്കി, നിങ്ങൾക്ക് ഭക്തി ശുദ്ധമാണെന്ന് പറയാൻ കഴിയില്ല.

നേരെമറിച്ച്, നിങ്ങൾ ഗോപികമാരെ നോക്കിയാൽ, ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ ശരീരം ഉപേക്ഷിച്ചപ്പോൾ അവരും അഗ്നിയിൽ ചാടി കൃഷ്ണദേവനുവേണ്ടി ജീവൻ ബലിയർപ്പിച്ചു.

പക്ഷേ, ഗോപികമാർ രാവണനിൽ നിന്ന് തികച്ചും വ്യത്യസ്തരാണ്, കാരണം ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനിൽ നിന്ന് ദൈവിക അത്ഭുത ശക്തി നേടാൻ വേണ്ടിയല്ല ഗോപികമാർ തങ്ങളുടെ ജീവൻ ബലിയർപ്പിച്ചത്, കാരണം അവരുടെ ത്യാഗം അവരുടെ യഥാർത്ഥ സ്നേഹത്തിൽ മാത്രം അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ് - ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനോടുള്ള വ്യക്തിപരമായ ആകർഷണം. രാവണൻ നരകത്തിൽ പോയതിനാലും ഗോപികമാർ അതേ ത്യാഗ പ്രവർത്തിക്ക് ഗോലോകത്തിലേക്കും പോയതിനാലും ഉദ്ദേശശുദ്ധിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ മാത്രം ഫലം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു.

അതിനാൽ, നിഗമനമെന്തെന്നുവച്ചാൽ, നിങ്ങൾക്ക് ദൈവത്തോട് വളരെ അടുത്ത് ആകാൻ കഴിയും (ദ്വൈതത്വത്തിൻ്റെ സായൂജ്യം, ഭക്തൻ ഈ ഫലം മാത്രമേ ആഗ്രഹിക്കുന്നുള്ളൂ) അല്ലെങ്കിൽ ദൈവമാകാൻ പോലും കഴിയും (ദൈവം ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ മോനിസത്തിൻ്റെ കൈവല്യം).

രണ്ട് പോയിൻ്റുകളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി മാത്രമേ നിങ്ങൾക്ക് പരമോന്നത ദൈവിക ലക്ഷ്യത്തിൽ (സായുജ്യം അല്ലെങ്കിൽ കൈവല്യം) എത്തിച്ചേരാനാകൂ എന്നതാണ് നിഗമനം:- 1) ഏറ്റവും ഉയർന്ന സേവനവും ത്യാഗവും 2) യാതൊരു സ്വാർത്ഥ ആഗ്രഹവും കാംക്ഷിക്കാതെ വ്യക്തിപരമായ ആകർഷണത്തിൽ മാത്രം അധിഷ്ഠിതമായ ദൈവത്തോടുള്ള യഥാർത്ഥ സ്നേഹം. മേൽപ്പറഞ്ഞ വിശദീകരണം യഥാർത്ഥവും സമ്പൂർണ്ണവുമായ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിന്റെ സത്തയാണ്, അതിനാൽ, ഇത് ക്ഷമയോടെ വായിച്ച് മനസ്സിലാക്കാൻ (സ്വീകരിക്കാൻ) ഓരോ ഭക്തനോടും ഉപദേശിക്കുന്നു, ഇത് മുഴുവൻ ആത്മീയ യാത്രയിലെയും ദൈവിക വിളക്ക് ആണ്.

പോയിൻ്റ്-1:- അതിനാൽ, 100% പ്രായോഗികമായ ഭക്തിയും (സേവനവും ത്യാഗവും) സൈദ്ധാന്തിക ജ്ഞാനവും ഭക്തിയും കൂടിച്ചേർന്നാലും, ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള സ്വാർത്ഥ അഭിലാഷം കാംക്ഷിക്കുന്നുവെങ്കിൽ ഒരു ഭക്തന് ദൈവത്തിൽ എത്താൻ കഴിയില്ല.

പോയിൻ്റ്-2:- സ്വാർത്ഥ അഭിലാഷം ഇല്ലെങ്കിലും, പ്രായോഗിക ഭക്തി ഇല്ലെങ്കിൽ ഭക്തർക്ക് ദൈവത്തിൽ എത്താൻ കഴിയില്ല (സൈദ്ധാന്തിക ജ്ഞാനവും സൈദ്ധാന്തിക ഭക്തിയും മാത്രമേ ഉള്ളൂ).

ഈ മുകളിലുള്ള രണ്ട് പോയിൻ്റുകൾ ഭക്തൻ്റെ രണ്ട് കണ്ണുകളും ആത്മീയ യാത്രയിലെ രണ്ട് കാലുകളും ആയിരിക്കണം.

മുകളിലെ ഡയഗ്രം രണ്ട് ചുവപ്പും നീലയും അർദ്ധ ചന്ദ്ര വാളുകൾ (മുകളിലേക്കും താഴോട്ടും അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന) ഒന്നിന് മുകളിൽ ഒന്നായി ചേർത്തിരിക്കുന്നത് കാണിക്കുന്നു.

ഇടത് തിരശ്ചീനമായ ചുവന്ന വരയും മധ്യ ചുവന്ന വക്രവും നിരീശ്വരവാദികളെയും ലൗകിക ദൈവവിശ്വാസികളെയും പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. ഇവ രണ്ടും ലോകത്തോട് മാത്രം 100% ആകർഷണവും ദൈവത്തോട് 0% ആകർഷണവുമാണ്. (2a) ആളുകൾ ഈശ്വരവാദികളായി കാണപ്പെടുന്നു, എന്നാൽ ആന്തരികമായി അവർ പരോക്ഷ നിരീശ്വരവാദികൾ മാത്രമാണ്.

മുകളിലെ നീല വക്രവും വലത് തിരശ്ചീനമായ നീലരേഖയും യഥാക്രമം യഥാർത്ഥ ഭക്തരെയും (സാധകരെ) വിമോചിത (മോക്ഷം ലഭിച്ച) ഭക്തരെയും (സിദ്ധന്മാരെ) പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. (2b) തരം ആളുകൾ യഥാർത്ഥ ഭക്തരായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുക മാത്രമല്ല, ആന്തരികമായി ദൈവത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ ഭക്തരാണ്. (2b) തരത്തിലുള്ള ആളുകൾക്ക് മാത്രമേ ലൗകിക ബന്ധനങ്ങളിൽ നിന്ന് പൂർണ്ണമായ മോചനവും ദൈവവുമായുള്ള പൂർണ്ണ അടുപ്പവും അല്ലെങ്കിൽ ദൈവവുമായുള്ള ഏകത്വവും നേടാൻ കഴിയൂ.

ചുവന്ന വര ആന്തരികവും ബാഹ്യവുമായ നിരീശ്വരവാദത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. ചുവന്ന വക്രം ബാഹ്യ ദൈവികതയെയും ആന്തരിക നിരീശ്വരവാദത്തെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു. നീല വക്രവും നീല വരയും തികഞ്ഞ ആന്തരികവും ബാഹ്യവുമായ ദൈവികതയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ബാഹ്യമായും ആന്തരികമായും വ്യത്യസ്‌തമായ കാപട്യ (2a) തരത്തേക്കാൾ (ഭൂരിപക്ഷവും ഈശ്വരവാദികൾ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നവ) മികച്ചതാണ് (1) തരം (നിരീശ്വരവാദികൾ), അവർ ബാഹ്യമായും ആന്തരികമായും ഏകരൂപമാണ്.