Posted on: 29 Dec 2021
[Translated by devotees]
[മിസ്സ്‌. ഭാനു സാമ്യക്യ ചോദിച്ചു: ഭൂതകാല കർമ്മങ്ങളും നിലവിലുള്ള മോശം സംസ്‌കാരങ്ങളും (samskaras) കണക്കിലെടുക്കാതെ, ദൈവത്തോടുള്ള ശക്തമായ സ്നേഹത്താൽ മാത്രമേ ഏതെങ്കിലും ആത്മാവിന് ഈശ്വരനോടുള്ള ഭക്തിയുടെ അവസ്ഥ കൈവരിക്കാൻ കഴിയൂ? അതോ ആദ്ധ്യാത്മിക ജ്ഞാനം സ്വീകരിച്ച് ഇന്നത്തെ സംസ്‌കാരങ്ങൾ (present samskaras) മാറ്റിയാൽ മാത്രമേ ഭക്തി കൈവരിക്കാൻ കഴിയൂ? ഈശ്വരാനുഗ്രഹം കൊണ്ട് മാത്രം ഭക്തി വർദ്ധിക്കുമോ? അതോ ദൈവത്തോട് അടുക്കാനുള്ള ഒരു ആത്മാവിന്റെ പ്രയത്നത്തെയും ആത്മാവിന്റെ പ്രാരംഭ പ്രയത്നങ്ങളാൽ പ്രസാദിച്ചതിന് ശേഷം ദൈവകൃപയെയും ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നുവോ? അങ്ങയുടെ ദിവ്യ താമര പാദങ്ങളിൽ, ഭാനു സാമിക്യ]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ദൈവത്തോടുള്ള ഭക്തി എല്ലായ്പ്പോഴും ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൽ നിന്നാണ്, അത് ദൈവത്തോടുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ സുനാമിയെ (Tsunami) വളർത്തുന്ന ദൈവത്തിന്റെ ദിവ്യ വ്യക്തിത്വത്തിന്റെ എല്ലാ വിശദാംശങ്ങളും നൽകുന്നു, അതിൽ എല്ലാ സംസ്‌കാരങ്ങളും (samskaras) മുങ്ങുകയും കഴുകപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. ഭക്തന്റെ ഭക്തി ഒരിക്കലും ദൈവകൃപയ്ക്കായി കാംക്ഷിക്കുന്നില്ല, അത്തരമൊരു അഭിലാഷം സൂചിപ്പിക്കുന്നത് ഭക്തന് ദൈവത്തെ സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്നും അതിനാൽ, ഭക്തനെ ദൈവത്തെ സ്നേഹിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ദൈവകൃപ ഭക്തനെ സഹായിക്കണം എന്നുമാണ്. ഇത് ദൈവത്തോടുള്ള ഏറ്റവും വലിയ അപമാനമാണ് (This is the greatest insult to God). ഭക്തന് ഏത് അനുഗ്രഹത്തിനും അഭിലാഷിക്കാം, എന്നാൽ ഈശ്വരനാൽ ഭക്തി ശക്തിപ്പെടാൻ ആഗ്രഹിക്കരുത്. വാസ്തവത്തിൽ, എല്ലാ ഭക്തരുടെയും ജീവിത ചരിത്രങ്ങൾ ബുദ്ധിമുട്ടുകളുടെയും എതിർപ്പുകളുടെയും സുനാമികളാൽ നിറഞ്ഞതാണെന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാം. അതിനർത്ഥം ദൈവം എപ്പോഴും അവിടത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ ഭക്തിക്കെതിരെ പോരാടുന്നു എന്നാണ്. അത്തരം പോരാട്ടത്തിൽ, ഭക്തൻ ഗോപികമാരെപ്പോലെ വിജയിച്ചാൽ മാത്രമേ, ഗോലോകമെന്ന ക്ലൈമാക്സ് ഫലം സാധ്യമാകൂ. ബ്രഹ്മലോകം ലഭിക്കാൻ പോലും ഹനുമാൻ ഭഗവാൻ രാമനിൽ നിന്ന് നിരവധി ആസിഡ് പരിശോധനകൾ നേരിട്ടു.
സീതയെ തിരികെ നൽകിയാൽ യുദ്ധം പിൻവലിക്കുമെന്ന് രാമൻ രാവണനോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ, തന്റെ ഭാര്യയെ തിരിച്ചെടുക്കുന്നതിൽ മാത്രമാണ് തന്റെ താൽപ്പര്യമെന്ന് കാണിച്ച് ലോകക്ഷേമത്തിനായി രാവണനെ കൊല്ലുന്നതിൽ രാമൻ ആകുലപ്പെടുന്നില്ലെന്ന് ഇത് കാണിക്കുന്നു. അത്തരം സ്വാർത്ഥതയാൽ, രാമൻ സീതയിൽ ആകൃഷ്ടനാണെന്നും ലോകക്ഷേമം ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ലെന്നും കരുതി ഹനുമാൻ യുദ്ധം ഉപേക്ഷിക്കണമായിരുന്നു. എന്നാൽ സർവ്വജ്ഞനായ ഭഗവാൻ ചെയ്യുന്നതെന്തും എപ്പോഴും ശരിയായിരിക്കണം എന്ന് കരുതി ഹനുമാൻ യുദ്ധം ഉപേക്ഷിച്ചില്ല. പ്രവൃത്തിയിൽ (pravrutti), ദൈവം നിങ്ങളെ എല്ലായിടത്തും സഹായിക്കും, എന്നാൽ നിവൃത്തിയിൽ, നിങ്ങളുടെ ആത്മീയ യാത്രയുടെ അവസാനം വരെ ദൈവം നിങ്ങളെ എതിർക്കും. അതുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞത് നിവൃത്തി എന്നത് ഭക്തർ മാത്രം കണ്ടുപിടിച്ചതും വികസിപ്പിച്ചതും ആണ് എന്ന് ഈശ്വരനല്ല എന്ന്.