കഷ്ടകാലത്ത് നമ്മെ ഉപേക്ഷിച്ചവരെ, പ്രത്യേകിച്ച് ബന്ധുക്കളെയും സുഹൃത്തുക്കളെയും ശരിക്കും സഹായിക്കേണ്ടതുണ്ടോ?

[Translated by devotees of Swami]

[ശ്രീ ടിങ്കു കെ ചോദിച്ചു: ഈ ചോദ്യം ചോദിച്ചത് എൻ്റെ സുഹൃത്ത് ശരത് ചന്ദ്രയാണ്.

പാദ നമസ്കാരം സ്വാമി, കഷ്ടകാലത്ത് നമ്മെ ഉപേക്ഷിച്ചവരെ, പ്രത്യേകിച്ച് ബന്ധുക്കളെയും സുഹൃത്തുക്കളെയും സഹായിക്കേണ്ടതുണ്ടോ? നമുക്ക് ഭാഗ്യമുണ്ടായപ്പോൾ, നമ്മുടെ സമ്പത്ത് ആസ്വദിക്കാൻ എല്ലാവരും ഒഴുകിയെത്തി. എന്നിട്ടും, ഞങ്ങളുടെ കുടുംബ ബിസിനസ്സ് പരാജയപ്പെട്ടപ്പോൾ, ആരും ഒരു സഹായഹസ്തം വാഗ്‌ദാനം ചെയ്‌തില്ല- ഭക്ഷണമോ ഒരു പൈസയോ ആശ്വാസവാക്കു പോലും. എന്നിരുന്നാലും, ദൈവകൃപയാൽ, ഞങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ ഭാഗ്യം പുനർനിർമ്മിച്ചു, ഇപ്പോൾ എല്ലാവരും വീണ്ടും, കഴുകന്മാരെപ്പോലെ ഞങ്ങളെ വലയം ചെയ്യുന്നു, കൂടുതൽ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

എൻ്റെ മാതാപിതാക്കൾക്ക് ബന്ധുക്കളോട് അന്ധമായ ആകർഷണം ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, ഇത് അവരുടെ സ്വന്തം കുടുംബമാണെന്ന് അവർ വിശ്വസിക്കുന്നു. നമ്മുടെ സമര കാലത്ത് നല്ല നിലയിലായിരുന്ന, ഒരു ഊണ് പോലും വിളമ്പാത്ത ഇക്കൂട്ടർ നമ്മുടെ ഔദാര്യത്തിന് അർഹരല്ലെന്ന് അവർ മനസ്സിലാക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. ബിസിനസ് പരാജയപ്പെട്ടതിനെ തുടർന്ന് ഞങ്ങൾ ഹൈസ്കൂൾ വരെ പഠിച്ച ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് പോയി. അവിടെയുള്ള ചിലർ ഞങ്ങൾക്ക് സൗജന്യമായി ഭക്ഷണം വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. ചില ബന്ധുക്കൾ ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിൽ താമസിച്ചു, മറ്റുള്ളവർ നഗരങ്ങളിൽ താമസിച്ചു. ഞങ്ങൾ ബന്ധുവീടുകൾ സന്ദർശിച്ചപ്പോൾ, അവർ ഞങ്ങളോട് മോശമായി പെരുമാറുകയും ഭർത്താവും ഭാര്യയും അല്ലെങ്കിൽ അമ്മയും മകളും പോലുള്ള സ്വന്തം കുടുംബാംഗങ്ങളുമായി തർക്കിക്കുകയും ചെയ്തു.

വിരോധാഭാസമെന്നു പറയട്ടെ, ഇതേ ബന്ധുക്കളിൽ നിന്ന് കടം വാങ്ങുന്ന നമ്മുടെ അയൽക്കാർ, പണവും ഭക്ഷണവും നൽകി അവരെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നത് എന്തിനാണെന്ന് ചോദിക്കുന്നു. എൻ്റെ മാതാപിതാക്കളിൽ നിന്ന് പണവും സമ്മാനങ്ങളും വാങ്ങി ഒരു ഊണിന് പോലും പണമില്ലാത്ത, ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും പാവപ്പെട്ടവരെപ്പോലെയാണ് അവർ പെരുമാറുന്നത്. എന്നാൽ യഥാർത്ഥത്തിൽ, ഇപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ ബിസിനസ്സും നഷ്ടത്തിലേക്ക് നീങ്ങുകയാണ്. ഞങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ ഭൂരിഭാഗം സ്വത്തുക്കളും വിറ്റു, സ്വന്തമായി വീടില്ല. ഞങ്ങൾക്ക് ക്ലിയർ ചെയ്യാൻ വായ്പയും പലിശയും ഉണ്ട് ഞങ്ങൾക്ക് പരിമിതമായ പ്രോപ്പർട്ടികൾ മാത്രമേയുള്ളൂ. അവർക്ക് പണം കൊടുത്ത് ഞങ്ങൾ കടക്കെണിയിലാകുന്നു, എന്നിട്ടും അവർ ഭാഗ്യവാന്മാർ ആയിരുന്നപ്പോൾ പോലും അവർ ഞങ്ങൾക്ക് ചായയും വെള്ളവും നൽകിയില്ല. ഞങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് അവരുടെ വീടുകളിലേക്ക് പോകും. അവരുടെ മക്കളും കൊച്ചുമക്കളും എൻ്റെ വാടക മുറിയിൽ സുഖമായി ജീവിക്കണമെന്നും ജീവിതകാലം മുഴുവൻ അവരെ പരിപാലിക്കണമെന്നും അവർ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

കൂടാതെ, എൻ്റെ മാതാപിതാക്കളുടെ ആരോഗ്യനില മോശമാണ്. സമൂഹത്തിൽ പ്രശസ്തി നഷ്‌ടപ്പെടുമെന്ന് ഭയപ്പെടുന്നതിനാൽ ഞങ്ങൾ സാമ്പത്തിക പ്രശ്‌നത്തിലാണെന്ന് സമ്മതിക്കാൻ എൻ്റെ മാതാപിതാക്കൾ ലജ്ജിക്കുന്നു. സ്വാമിയേ, അങ്ങയുടെ കൃപയും ജ്ഞാനവും കൊണ്ട് മനപ്പൂർവം വേദനിപ്പിക്കാനോ, അസൂയപ്പെടാനോ, ബന്ധുക്കളെ ശകാരിക്കാനോ ഞങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. പ്രവൃത്തിയിൽ അവ എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്നതിനുള്ള ഒരു പരിഹാരം ദയവായി എനിക്ക് തരൂ.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഇത് പ്രവൃത്തിയിൽ ലൗകിക ബന്ധനങ്ങൾ മൂലമുണ്ടാകുന്ന അന്ധതയാണ്. എല്ലാ ലൗകിക ബന്ധനങ്ങളും നിങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുന്നത് അവരുടെ സന്തോഷത്തിന് വേണ്ടിയാണെന്നും നിങ്ങളുടെ സന്തോഷത്തിന് വേണ്ടിയല്ലെന്നും യാജ്ഞവാൽക്യ മുനി പറഞ്ഞു (ആത്മനഃ കാമയ സർവം പ്രിയം ഭവതി). ഈ പോയിൻ്റ് ഒരു ഒഴിവുകഴിവുമില്ലാതെ എല്ലാ ലൗകിക ബന്ധനങ്ങൾക്കും ബാധകമാണ്. ദൈവവുമായുള്ള ബന്ധനത്തിൽ മാത്രം, ദൈവം നിങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുന്നത് നിങ്ങളുടെ സന്തോഷത്തിന് വേണ്ടി മാത്രമാണ്, അല്ലാതെ അവൻ്റെ സന്തോഷത്തിന് വേണ്ടിയല്ല, കാരണം ദൈവത്തിന് നിങ്ങളിൽ നിന്ന് ഒന്നും ആവശ്യമില്ല. ആത്മീയ ജീവിതം അല്ലെങ്കിൽ നിവൃത്തി (ദൈവവുമായുള്ള ബന്ധനം) യഥാർത്ഥവും, അന്ധമായ ലൗകിക ജീവിതത്തെക്കാളും അല്ലെങ്കിൽ പ്രവൃത്തിയെക്കാളും (ഏതെങ്കിലും ലൗകിക വസ്തുക്കളുമായോ ലൗകിക വ്യക്തികളുമായോ ഉള്ള ബന്ധനം) വളരെ മികച്ചതും വിവേകമുള്ളതും ആയതിൻ്റെ കാരണം ഇതാണ്. നിങ്ങൾക്ക് ഈ സന്ദേശം വായിക്കാനും നിങ്ങൾ ശരിയായി ഇടപെടാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ലൗകികരായ ആളുകൾക്ക് ഇത് വിശദീകരിക്കാനും കഴിയും.