ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുമ്പോൾ ഒരാൾ സ്വയം ദൈവമായി കരുതണമോ?

[Translated by devotees of Swami]

[മിസ്സ്‌. ത്രൈലോക്യ ചോദിച്ചു:- ചില പണ്ഡിതന്മാർ പറയുന്നത്, ഒരാൾ ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുമ്പോൾ, അവൻ/അവൾ ഈശ്വരനെ താൻ/അവളായി കാണണമെന്നും അതിനുശേഷം മാത്രമേ ദൈവത്തെ ആരാധിക്കൂ എന്നും (സോ’ഹം ഭാവേന പൂജയേത്, So’ham Bhaavena Puujayet). എന്താണിതിനർത്ഥം?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഏറ്റവും വലിയ പ്രാധാന്യം നൽകുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ നിങ്ങളെ തന്നെ ആ സ്ഥാനത്ത് കാണണമെന്ന് ആളുകൾ പറയുന്നു. ആളുകൾ പറയും "നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ ജോലി പോലെയാണ് അവന്റെ ജോലി ചെയ്യുന്നത്". ഇതിനർത്ഥം നിങ്ങൾ സ്വയം അവനായിത്തീർന്നുവെന്നും അവന്റെ ജോലി യഥാർത്ഥത്തിൽ നിങ്ങളുടെ ജോലിയായി മാറിയെന്നും അർത്ഥമാക്കുന്നില്ല. അതിനർത്ഥം ആരെങ്കിലും നിങ്ങളെ ആത്മാർത്ഥതയോടെയും നിങ്ങളിൽ നിന്ന് ഒരു ഫലവും ആഗ്രഹിക്കാതെയും ആരാധിക്കുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ എത്രമാത്രം സന്തുഷ്ടരാണെന്ന് സങ്കൽപ്പിക്കുക!

അതുപോലെ, നിങ്ങൾ ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ഫലവും ആഗ്രഹിക്കാതെ ആത്മാർത്ഥതയോടെ ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുകയാണെങ്കിൽ, ദൈവം നിങ്ങളിൽ എത്രമാത്രം പ്രസാദിക്കുമെന്ന് സങ്കൽപ്പിക്കുക. യഥാർത്ഥ ആശയം മികച്ച രീതിയിൽ മനസ്സിലാക്കാൻ ഇത് നിങ്ങളെ സഹായിക്കുന്നു, ഇതിനർത്ഥം നിങ്ങൾ ദൈവമാണെന്നോ മറ്റുള്ളവർ നിങ്ങളെ ആരാധിക്കണമെന്നോ അല്ല. അതുപോലെ, ശരീരം ക്ഷേത്രമാണെന്നും അതിലെ ആത്മാവ് ദൈവമാണെന്നും പറയപ്പെടുന്നു (ദേഹോ ദേവാലയഃ പ്രോക്തഃ, ജീവോ ദേവഃ സനാതനഃ, Deho devālayaḥ proktaḥ, jīvo Devaḥ sanātanaḥ). ഉടനടി എല്ലാവരും വിചാരിക്കുന്നത് അവന്റെ/അവളുടെ ശരീരം ക്ഷേത്രമാണെന്നും ശരീരത്തിലെ ആത്മാവ് ദൈവമാണെന്നും! ഒരു നല്ല കാര്യം പരാമർശിക്കുമ്പോഴെല്ലാം, അത് വിശകലനം ചെയ്യാൻ കുറച്ച് സമയം കാത്തിരിക്കാതെ അത് നേടിയെടുക്കാൻ ആത്മാവ് ഉടൻ കുതിക്കുന്നു. ഇതാണ് സ്വാർത്ഥതയുടെ അതിശക്തമായ അത്ഭുതശക്തി!