മിസ്സ്‌. അമുധയുടെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് സ്വാമി ഉത്തരം നൽകുന്നു

[Translated by devotees of Swami]

[മിസ്സ്‌. അമുധ ചോദിച്ചു: പാദ നമസ്കാരം സ്വാമി, ഭഗവാന്റെ ഏറ്റവും മഹാന്മാരും ഏറ്റവും അർപ്പണബോധമുള്ളവരുമായ ഭക്തന്മാരെ - ഹനുമാൻ, ആദിശേഷൻ, ഗരുഡൻ, പ്രഹ്ലാദൻ, ഗോപികമാർ, തുടങ്ങി നിരവധി ഭക്തന്മാരെ - ഓർക്കുമ്പോൾ, ഈ ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ കാണുന്ന നിരവധി സമർപ്പിത ആത്മാക്കളെ - ഞാൻ ഓർക്കുന്നു, അവർ അങ്ങേയ്ക്ക് ആത്മാർത്ഥമായി സമർപ്പിതരാണ്. കൂടാതെ, സ്വാമി വിവേകാനന്ദൻ ശ്രീരാമകൃഷ്ണ പരമഹംസനോട് അടുപ്പം കാണിച്ചതുപോലെ, അങ്ങയോട് അടുക്കാൻ ഞങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കരുത്, കാരണം അത്തരമൊരു ബന്ധം നൽകി അനുഗ്രഹിക്കുക എന്നതു ദൈവത്തിന്റെ ഇഷ്ടമാണ്. ഈ സമർപ്പിത ഭക്ത ആത്മാക്കളെ കാണുമ്പോൾ, അവരുടെ ഗുണങ്ങൾ എനിക്ക് ഇല്ലാത്തതിനാൽ ഞാൻ അയോഗ്യനാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു. മാത്രമല്ല, അങ്ങയെ യഥാർത്ഥത്തിൽ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്ന ഒന്നും ഞാൻ ദിവസവും ചെയ്യുന്നില്ലെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു. ഇതെല്ലാം ആലോചിക്കുമ്പോൾ, എന്റെ മനസ്സിൽ താഴെപ്പറയുന്ന ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർന്നുവരുന്നു. സ്വാമി, ദയവായി എന്നെ വഴികാട്ടുകയും എന്റെ വാക്കുകളിൽ എന്തെങ്കിലും തെറ്റുകൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ ക്ഷമിക്കുകയും ചെയ്യുക.]

1. എനിക്ക് എങ്ങനെ ഒരു നല്ല ഭക്തയാകാൻ കഴിയും?

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- "എനിക്ക് എങ്ങനെ സമ്പന്നനാകാൻ കഴിയും?" എന്ന ചോദ്യം നിങ്ങൾ ചോദിക്കുന്നുവെന്ന് കരുതുക. ഉത്തരം "പണം സമ്പാദിച്ചുകൊണ്ട്" എന്നായിരിക്കും. അതുപോലെ, ഇവിടെ ഉത്തരം "ദൈവത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നതിലൂടെ" എന്നാണ്. 'സ്നേഹം' എന്ന വാക്ക് എല്ലാ ലൗകിക കാര്യങ്ങൾക്കും ബാധകമാണ്, അതേസമയം 'ഭക്തി' എന്ന വാക്ക് ദൈവത്തിന് ബാധകമാണ്. അതുകൊണ്ട് ഭക്തി എന്നാൽ സ്നേഹം മാത്രമാണ്, അത് പുതിയ കുപ്പിയിലെ പഴയ വീഞ്ഞ് പോലെയാണ്. ദൈവത്തിന്റെ ദിവ്യ വ്യക്തിത്വത്തിന്റെ (പേഴ്സണാലിറ്റി) എല്ലാ കോണുകളിലും സ്നേഹം ഉണ്ടാകുമ്പോൾ, അത് ഭക്തിയുടെ പരകോടിയാണ്. അത്തരം സ്നേഹം ദൈവത്തിന്റെ ദിവ്യ വ്യക്തിത്വത്തെ മാത്രം അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതായിരിക്കണം. ദൈവത്തിന്റെ ആന്തരിക വ്യക്തിത്വം എന്നത് അവന്റെ എല്ലാ ശുഭ ഗുണങ്ങളുമാണ് (കല്യാണ ഗുണങ്ങൾ), ഇതാണ് ദൈവത്തിന്റെ വ്യക്തിത്വത്തിന്റെ പ്രധാന ശാശ്വത സത്ത. അവന്റെ ദിവ്യ വ്യക്തിത്വത്തിലേക്കുള്ള ആകർഷണം ഒഴികെ, ലൗകികമായ ഒരു ആഗ്രഹത്തിന്റെ പൂർത്തീകരണത്തിലേക്കുള്ള ആകർഷണം പോലുള്ള മറ്റൊരു ആകർഷണവും ഉണ്ടാകാൻ പാടില്ല. സമ്പൂർണ്ണ വ്യക്തിത്വത്തോടുള്ള അത്തരം ആകർഷണം ആരാധക ഭക്തിയുടെ കാര്യത്തിൽ കാണപ്പെടുന്നു, അതിൽ ഒരു ആരാധകൻ ഒരു സിനിമാ നായകനുവേണ്ടിയോ രാഷ്ട്രീയ നേതാവിനുവേണ്ടിയോ ഭ്രാന്തുപിടിക്കുന്നു, അങ്ങനെ അത്തരം നായകൻ മരിക്കുമ്പോൾ ആരാധകൻ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നു! ആരാധകന് നായകനിൽ നിന്ന് ഒരു ഗുണവും ലഭിക്കുന്നില്ല, വാസ്തവത്തിൽ, നായകന്റെ ചടങ്ങുകൾ ക്രമീകരിക്കുന്നതിന് അയാൾക്ക് അയാളുടെ പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് മാത്രമാണ് പണം നഷ്ടപ്പെടുന്നത്. സിനിമാ നായകന്റെയും രാഷ്ട്രീയ നേതാവിന്റെയും ഈ ഉദാഹരണങ്ങളിൽ, പ്രദർശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന വ്യക്തിത്വം സത്യമല്ല, എന്നാൽ ദൈവത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ, പ്രദർശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന വ്യക്തിത്വം പൂർണ്ണമായും സത്യമാണ്.

2. ഒരു ഭക്തന്റെ ദൈനംദിന ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ്?

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ദൈവസ്നേഹത്തിൽ, ഉത്തരവാദിത്തം അനുഭവപ്പെടുന്നില്ല. ഒരു ഭക്തൻ ദൈവത്തോട് ചെയ്യുന്നതെന്തും, അത് ഭക്തന് ദൈവത്തോടുള്ള ആകർഷണത്തിന്റെ പാരമ്യത്തിൽ നിന്നാണ്. ഉത്തരവാദിത്തത്തിൽ ശക്തിയുണ്ട്, എന്നാൽ സ്നേഹത്തിൽ പൂർണ്ണ സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ട്.

3. ചിന്ത, മനസ്സ്, ശരീരം, അവബോധം, പ്രവൃത്തി എന്നിവയിലൂടെ എനിക്ക് എങ്ങനെ എല്ലാ വശങ്ങളിലും ദൈവത്തെ സേവിക്കാൻ കഴിയും?

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ദൈവത്തിന്റെ സമ്പൂർണ്ണ ദിവ്യ വ്യക്തിത്വത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ ആകർഷണം എല്ലാ കോണുകളിലും ഉണ്ടാകുമ്പോൾ, നിങ്ങളുടെ ചിന്ത, മനസ്സ്, ശരീരം, അവബോധം, പ്രവൃത്തി എന്നിവ യാതൊരു ശ്രമവുമില്ലാതെ യാന്ത്രികമായി അതിൽ പൂർണ്ണമായും ഉൾപ്പെടും. പരമമായ ഭക്തി (ക്ലൈമാക്സ് ഡിവോഷൻ) ഫലമായി ആത്മാവ് പൂർണ്ണമായും ദൈവത്തിന് സമർപ്പിക്കപ്പെടുമ്പോൾ, ദൈവസേവനത്തിൽ ഉൾപ്പെടാത്തതായി എന്താണുള്ളത്? ഒരു ഭക്തൻ എല്ലാ കോണുകളിലും ദൈവത്തിന് കീഴടങ്ങണമെന്ന് ഗീത പറയുന്നു (തമേവ ശരണാം ഗച്ഛ…).

4. സ്വാമി, ഓരോ ദിവസവും എനിക്ക് എങ്ങനെ അങ്ങയുടെ അടുത്തേക്ക് ഒരു ചുവട് അടുക്കാൻ കഴിയും?

[അങ്ങയുടെ ദിവ്യമായ താമര പാദങ്ങളിൽ, അമുധ]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഇവിടെ, ഈ ചുവടുവെപ്പ് ഏതെങ്കിലും ലക്ഷ്യത്തിലേക്കുള്ള ശാരീരികമായി നടക്കുന്നതിനെ അർത്ഥമാക്കുന്നില്ല, കൂടാതെ ചെന്നൈയിൽ നിന്ന് നിങ്ങൾ എല്ലാ ദിവസവും എന്റെ അടുത്തേക്ക് കുറച്ച് ചുവടുകൾ നടക്കണമെന്ന് അർത്ഥമാക്കുന്നില്ല! ഇവിടെ ചുവട് എന്നതുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് ദൈവത്തിലേക്കുള്ള നിങ്ങളുടെ സ്വതസിദ്ധമായ ആകർഷണത്തിലെ ദൈനംദിന പുരോഗതിയെയാണ്. കൂടുതൽ കൂടുതൽ കഴിവുള്ള ഒരു പട്ടാളക്കാരനായി മാറാൻ പുരോഗമിക്കുന്ന സൈനിക പരിശീലനത്തിന്റെ അർത്ഥത്തിൽ ഇതിനെ കണക്കാക്കാനാവില്ല. ഇത് പൂർണ്ണമായും സൈദ്ധാന്തികവും പ്രായോഗികവുമായ സമർപ്പണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. മാനസികവും പ്രായോഗികവുമായ പ്രവർത്തികൾ ഭക്തിയുടെ പൂർണ്ണത കൊണ്ടുവരുന്നു. വാസ്തവത്തിൽ, ദൈവത്തോട് അടുക്കാനുള്ള ഏക മാർഗം ഭക്തിയാണ് (ഭക്ത്യാ ത്വനന്യയാ ശക്യ … - ഗീത), അത്തരം ഭക്തി സൈദ്ധാന്തികവും പ്രായോഗികവുമായ ഘട്ടങ്ങളിലായിരിക്കണം. ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിലുള്ള ദൈവത്തിന്റെ വ്യക്തിത്വത്തിന്റെ വിശദാംശങ്ങൾ അത്തരം ദ്വിമുഖ ഭക്തിയെ സൃഷ്ടിക്കുകയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.