ലൌകിക സുഖങ്ങളിൽ നിന്ന് ദൈവത്തിലേക്കുള്ള തിരിവ്

[Translated by devotees of Swami]

1. ‘ഭാര്യയുടെ സുഖം ത്യജിച്ചവൻ ലോകസുഖം ത്യജിച്ചു, ദൈവം അവനോട് വളരെ അടുത്തിരിക്കുന്നു’ എന്നതിൻ്റെ അർത്ഥമെന്താണ്?

[ശ്രീ അനിൽ ആൻ്റണി ചോദിച്ചു: - ‘ഭാര്യയുടെ സുഖം ത്യജിച്ചവൻ ലോകസുഖം ത്യജിച്ചു, ദൈവം അവനോട് വളരെ അടുത്താണ്’ എന്നതിൻ്റെ അർത്ഥമെന്താണ്? ഇത് രാമകൃഷ്ണ പരമഹംസൻ്റെ ഗോസ്പലിനെ പരാമർശിക്കുന്നു: "ഞാൻ നിങ്ങളോട് ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ. ഭാര്യയുടെ സുഖം ത്യജിച്ചവൻ ലോകത്തിൻ്റെ സുഖം ത്യജിച്ചു. അങ്ങനെയുള്ള ഒരാളോട് ദൈവം വളരെ അടുത്താണ്."]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഇതിനർത്ഥം ദൈവവുമായുള്ള ബന്ധനത്തിനുമുമ്പിൽ ഒരാൾ ജീവിത പങ്കാളിയുമായുള്ള ബന്ധനത്തെ പരാജയപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ, അവൻ ലൗകിക ബന്ധനങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള മോക്ഷത്തിൻ്റെ അവസ്ഥയോട് വളരെ അടുത്താണ് എന്നാണ്. പക്ഷേ, പണവും കുട്ടിയും തമ്മിലുള്ള സംയുക്ത ബന്ധനമാണ് ഏറ്റവും ശക്തമായ ബന്ധനമെന്ന് ഞങ്ങൾ കണ്ടെത്തി, കാരണം ഭാര്യ പോലും മുഴുവൻ സ്വത്തും കുട്ടിക്ക് മാത്രം നൽകണമെന്ന് ഭർത്താവിനോട് ശുപാർശ ചെയ്യുന്നു.  വസ്‌തുത ഇങ്ങനെയായിരിക്കെ, മേൽപ്പറഞ്ഞ പ്രസ്താവനയെ എങ്ങനെ ന്യായീകരിക്കാനാകും? ഈ വൈരുദ്ധ്യത്തിനുള്ള പരിഹാരം, മേൽപ്പറഞ്ഞ പ്രസ്താവന ഒരു പൊതു പ്രസ്താവനയല്ല, മറിച്ച് ഒരു പ്രത്യേക സാഹചര്യത്തിൽ ഒതുങ്ങിനിൽക്കുന്ന ഒരു പ്രസ്താവനയാണ്, ഒരു വ്യക്തി തൻ്റെ ജീവിതപങ്കാളിയോട് മറ്റെല്ലാ ലൗകിക ബന്ധനങ്ങളെയും അവളുടെ മുമ്പിൽ അവഗണിക്കുന്നതിൽ അന്ധമായി ആകർഷിക്കപ്പെടുന്നു. ഈ നിർദ്ദിഷ്ട സന്ദർഭം കണക്കിലെടുക്കുമ്പോൾ, അത്തരമൊരു ആകർഷിക്കപ്പെട്ട വ്യക്തി പങ്കാളിയുമായുള്ള ആനന്ദം ഉപേക്ഷിച്ച് ദൈവത്തിന് മുമ്പിൽ അവളുടെ ബന്ധനത്തെ പരാജയപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ ഈ പ്രസ്താവന നൽകപ്പെടുന്നു. സംസ്കൃതത്തിലെ മഹാനായ കവിയായ ബിൽഹനൻ ഭഗവാൻ ശ്രീകൃഷ്ണനോടുള്ള ഭക്തിക്കു മുമ്പിൽ യാമിനി പൂർണ്ണതിലക എന്ന തൻ്റെ ഭാര്യയെ ഉപേക്ഷിച്ചു. ഇത് വളരെ ചെറുപ്പത്തിൽ സംഭവിച്ചതാണ്, അതിനാൽ ഈ പ്രസ്താവന വളരെ ചെറുപ്പക്കാർക്ക് ഒരു പരിധിവരെ ബാധകമാണ്. ബിൽഹനൻ ഒരു സന്യാസിയായി, തൻ്റെ പേര് ലീലാ ശുകൻ എന്നാക്കി മാറ്റി, കൃഷ്ണ ഭഗവാനെക്കുറിച്ച് 'ശ്രീ കൃഷ്ണ കർണാമൃതം' എന്ന ഒരു അത്ഭുതകരമായ പുസ്തകം എഴുതി.

2. ‘ഭാര്യയുടെ സുഖത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നവൻ ദൈവത്തോട് വളരെ അടുത്താണ്’ എന്നതിൻ്റെ അർത്ഥമെന്താണ്?

[ശ്രീ സൂര്യ ചോദിച്ചു:- ‘ഭാര്യയുടെ സുഖത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നവൻ ദൈവത്തോട് വളരെ അടുത്താണ്’ എന്നതിൻ്റെ അർത്ഥമെന്താണ്? ഒരാൾ ലൌകിക ജീവിതത്തിൽ കാമാസക്തനല്ലെങ്കിൽ മോക്ഷത്തോട് കാമാസക്തനാകാൻ കഴിയില്ലെന്ന് തെലുങ്കിലെ കവി വേമന എഴുതി. ഇത് എങ്ങനെ വ്യാഖ്യാനിക്കാം?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഭാര്യയുടെ സുഖത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്ന ഒരാൾ ദൈവത്തോട് അടുത്താണ്, ആഴത്തിലുള്ള വിശകലനത്തിലൂടെ മാത്രമേ അത്തരം പ്രസ്താവന മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയൂ. യഥാർത്ഥത്തിൽ, ലൗകിക സുഖങ്ങൾ ആത്മാവിനെ ദൈവത്തിൽ നിന്ന് അകറ്റുന്നു, ഒരു സ്ത്രീയുമായുള്ള സുഖം എല്ലാ ലൗകിക സുഖങ്ങളിലും വളരെ ശക്തമാണ്. ഇതിനർത്ഥം ഒരാളുടെ ഭാര്യയുമായുള്ള സുഖമാണ് ആത്മീയ പാതയിലെ ഏറ്റവും ശക്തമായ തടസ്സം എന്നാണ്. ദൈവത്തിലേക്ക് വഴിതിരിച്ചുവിട്ട ഏതൊരു ഗുണവും ദൈവത്തിലേക്കുള്ള വഴിയായി മാറുന്നു. ഭാര്യയിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന ഈ ശക്തമായ ലൗകിക സുഖം ദൈവത്തിലേക്ക് വഴിതിരിച്ചുവിട്ടാൽ, അത് ഗോപികമാരുടെ കാര്യത്തിൽ കാണുന്നതുപോലെ ദൈവത്തിലെത്താനുള്ള ഏറ്റവും നല്ല പാതയായി മാറുന്നു. ഒരാൾ കാമാസക്തനായില്ലെങ്കിൽ അയാൾക്ക്/അവൾക്ക് ദൈവത്തെ ആഗ്രഹിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് തെലുങ്ക് സാഹിത്യത്തിൽ കവി വേമന പറഞ്ഞു (കാമി ഗാനി മോക്ഷ കാമി ഗാഡു). ഗോപികകൾ സ്ത്രീകളായിരുന്നു, ഭഗവാൻ ശ്രീകൃഷ്ണൻ പുരുഷനായിരുന്നു. എന്നാൽ, പുരുഷന്മാരുടെ കാര്യമോ? ദൈവം ഒരു പെണ്ണായി മാറണമോ? ഈ ചോദ്യം യഥാർത്ഥത്തിൽ ഒരു ഭക്തൻ എന്നിലേക്ക് പ്രൊജക്റ്റ് ചെയ്തതാണ്. ജീവിതപങ്കാളിയുടെ കാര്യം നമ്മൾ വിശകലനം ചെയ്യണം. ജീവിതപങ്കാളി ലൈംഗികതയ്ക്ക് മാത്രമുള്ളതാണോ? ലൈംഗികത ഒരു ആംഗിൾ മാത്രമാണ്. ശരീരം ചെയ്യുന്ന ജോലിയിലൂടെ ജീവിതപങ്കാളി പല സേവനങ്ങളും ചെയ്യുന്നു. ഒരു ഭാര്യ തൻ്റെ ഭൌതിക ശരീരം ഒരു വേലക്കാരിയെ പോലെ ഉപയോഗിച്ച് വ്യത്യസ്ത ജോലികളിലൂടെ നിരവധി സേവനങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു. ഭാര്യ ഒരു വേലക്കാരിയെ പോലെയാണ് പെരുമാറുന്നതെന്നും പറയപ്പെടുന്നു (കാര്യേഷു ദാസീ...). ഒരു മന്ത്രിയെപ്പോലെ നല്ല ഉപദേശങ്ങൾ നൽകുന്നതിൽ അവൾ തൻ്റെ ബുദ്ധി ഉപയോഗിച്ച് ഭർത്താവിനെ സേവിക്കുന്നു (കരണേഷു മന്ത്രീ...). അവൾ ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യുകയും ഒരുവൻ്റെ അമ്മയെപ്പോലെ പൂർണ്ണ സ്നേഹത്തോടെ വിളമ്പുകയും ചെയ്യുന്നു (ഭോജ്യേഷു മാതാ...). ഭർത്താവിൻ്റെയും അമ്മായിയമ്മമാരുടെയും അതിക്രമങ്ങളും ശാസനകളും അവൾ ക്ഷമയോടെ സഹിക്കുന്നു (ക്ഷമയാ ധരിത്രി). എത്ര തരം സേവനങ്ങളാണ് ഭാര്യ ചെയ്യുന്നത്! അതിനാൽ, ഹനുമാൻ ഭഗവാൻ രാമനെ സേവിക്കുന്നത് പോലെ, പുരുഷ ഭക്തനും ഈ മറ്റെല്ലാ തരത്തിലുള്ള സേവനങ്ങളും (സെക്സ് ഒഴികെ) ചെയ്യാൻ കഴിയും.

എന്തായാലും ഒരു സേവനം (സെക്സ്) പുരുഷന്മാർക്ക് കുറവായിരിക്കുമെന്ന് ഒരാൾ വാദിച്ചേക്കാം. ലൈംഗികസേവനം വിശകലനം ചെയ്യുകയാണെങ്കിൽ, ഭർത്താവിനെപ്പോലെ ഭാര്യയ്ക്കും തുല്യമായ ആനന്ദം ലഭിക്കുന്നു. ഭാര്യ ലൈംഗികബന്ധത്തിൽ ഏർപ്പെടുന്നത് ഭർത്താവിൻ്റെ സന്തോഷത്തിന് വേണ്ടി മാത്രമാണെന്ന് പറയാനാവില്ല. വാസ്തവത്തിൽ, ഭാര്യ ഭർത്താവിനെ സ്നേഹിക്കുന്നത് ഭർത്താവിന്റെ സന്തോഷത്തിനുവേണ്ടിയല്ല, തൻറെ സന്തോഷത്തിനുവേണ്ടിയാണെന്ന് യാജ്ഞവൽക്യ മുനി പറഞ്ഞു (ആത്മനസ്തു കാമായ... വേദം). ആഴത്തിലുള്ള വിശകലനത്തിൽ, ലൈംഗികതയിൽ ഭാര്യയുടെ പങ്കാളിത്തത്തെ യഥാർത്ഥ സേവനം എന്ന് വിളിക്കാമെന്ന് നമുക്ക് പറയാൻ കഴിയുമോ? അതിനാൽ, മറ്റെല്ലാ തരത്തിലുള്ള സേവനങ്ങളും യഥാർത്ഥ സേവനങ്ങളാണ്, കാരണം അവ മറുവശത്തിന്റെ സന്തോഷത്തിനായി മാത്രം ചെയ്യുന്നു. ഭർത്താവിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ ഭാര്യ ഒരേ പ്ലേറ്റിൽ ഭക്ഷിക്കുന്നതിനാൽ ഭക്ഷണം പോലും ഭർത്താവിനുവേണ്ടി പ്രധാന ലക്ഷ്യമായി പാകം ചെയ്യുന്നു!. വാനരൻമാർ ഭഗവാൻ രാമൻ്റെ പക്ഷത്ത് യുദ്ധത്തിൽ പങ്കെടുക്കുന്നത് കണ്ടാൽ, അവർ എതിരാളികളുടെ ആയുധങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചുള്ള ഭയങ്കരമായ പീഡനത്തിനും കഠിനമായ മരണത്തിനും പോലും തയ്യാറായിരുന്നു! ജീവിതപങ്കാളി അവളുടെ ശരീരം ഭർത്താവിന് നൽകുന്നത് അവളുടെ സന്തോഷത്തിനായി മാത്രം. വാനരന്മാരുടെ ത്യാഗവുമായി നിങ്ങൾക്ക് ഇതിനെ താരതമ്യം ചെയ്യാൻ പറ്റുമോ? സ്ത്രീകൾ പുരുഷന്മാരേക്കാൾ കുറവാണെന്ന് ഇതിനർത്ഥമില്ല. സമാനമായ രീതിയിൽ മരണത്തിന് വേണ്ടി ശരീരം ബലിയർപ്പിച്ച സ്ത്രീകളും ഉണ്ടാകാം. ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ സ്ഥൂലശരീരം വിട്ടുപോയതിന് ശേഷം ഗോപികമാർ അഗ്നിയിലേക്ക് ചാടി. സ്ത്രീകളുടെ കാര്യത്തിൽ ലൈംഗികതയുടെ അധിക വശം വേദത്തിൽ യാജ്ഞവാൽക്യ മുനി നിരാകരിച്ചതിനാൽ ത്യാഗത്തിൽ ലിംഗ വ്യത്യാസമില്ല. അധിക വശം ഒഴിവാക്കപ്പെട്ടതിനാൽ, ദൈവത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള ത്യാഗസങ്കൽപ്പത്തിൽ എല്ലാ ആത്മാക്കളും തുല്യരാകുന്നു. മധുരമായ ഭക്തിയിൽ പോലും, ആത്മാവിൻ്റെ സമ്പൂർണ്ണ സമർപ്പണമാണ് പ്രധാന ആശയം, അത്തരം സമ്പൂർണ്ണ സമർപ്പണത്തെ ലൈംഗികതയുടെ അഭാവം ബാധിക്കില്ല. എല്ലാ പ്രണയബന്ധനങ്ങളും ഒരു തുണിക്കഷണത്തിനായി എല്ലാ ദിശകളിലേക്കും ഓടിയപ്പോൾ, ദ്രൗപദി സഹോദരിയെന്ന നിലയിൽ, കൃഷ്ണഭഗവാൻറെ രക്തം ഊറുന്ന വിരലിൻറെ ബാൻഡേജിനായി തൻറെ പുതിയ സാരി കീറി കൃഷ്ണ ഭഗവാൻ്റെ എല്ലാ പ്രണയബന്ധനങ്ങളെയും പരാജയപ്പെടുത്തി.

ഇത്രയും വിശകലനം ചെയ്തിട്ടും, അനിവാര്യമായ പുരുഷ അഹംഭാവത്തിൽ നിന്ന് മുക്തി നേടുന്നതിനായി, മിക്ക ആത്മാക്കളും അന്തിമ ജന്മത്തിൽ സ്ത്രീകളായി ജനിക്കുന്നു, അത്തരമൊരു സാഹചര്യത്തിൽ, യാദൃശ്ചികമായി, മധുര ഭക്തിയിലെ പരീക്ഷയും നടത്തപ്പെടുന്നു. ദൈവത്തിലേക്കെത്താനുള്ള ഏറ്റവും നല്ല പാതകളിലൊന്നായി മാറുന്നതിന് മധുരമായ ഭക്തിക്ക് അതിൻ്റേതായ അന്തർലീനമായ മൂല്യമുണ്ട്. ഈ പോയിന്റിന്റെ വീക്ഷണത്തിൽ മാത്രം, മേൽപ്പറഞ്ഞ പ്രസ്താവനയെ ന്യായീകരിക്കാൻ കഴിയും. എന്നിരുന്നാലും, കഴിഞ്ഞ നിരവധി ജന്മങ്ങളായി തപസ്സു ചെയ്യുന്ന ഋഷിമാരായിരുന്ന ഗോപികമാരുടെ കാര്യത്തിൽ, കാമത്തെ ദഹിപ്പിച്ചതിനാൽ സ്വാർത്ഥ സുഖം മാത്രം (ഭർത്താവിൻ്റെ സന്തോഷമല്ല) ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഹോർമോൺ പ്രകോപിത കാമത്തെ നമുക്ക് പ്രതീക്ഷിക്കാനാവില്ല. നൃത്തത്തിലെ അവരുടെ ശുദ്ധമായ സ്നേഹം (ഭക്തി) അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള കാമത്തിന് മറുവശത്തെ സന്തോഷത്തെ അവഗണിച്ച് സ്വയം സന്തോഷത്തിനായുള്ള സ്വാർത്ഥമായ ആഗ്രഹം ഉണ്ടാകില്ല. അവരുടെ കാര്യത്തിൽ, ശുദ്ധമായ സ്നേഹാധിഷ്‌ഠിതമായ മുഴുവൻ കാമവും കൃഷ്ണ ഭഗവാൻ്റെ സന്തോഷത്തിന് വേണ്ടി മാത്രമുള്ളതാണ്, അതിനാൽ, അത്തരം മൃഗീയമായ ഹോർമോൺ കാമമില്ലാതെ അവരുടെ മധുര ഭക്തി ഏറ്റവും ശുദ്ധമാണ്. ഗോപികകൾ ഒഴികെയുള്ള ആത്മാക്കളിൽ, അത്തരം ശുദ്ധമായ സ്നേഹത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള കാമഭാവം നമുക്ക് പ്രതീക്ഷിക്കാനാവില്ല. അതിനാൽ, തങ്ങളുടെ മനസ്സിനെയും വാക്കുകളെയും ശരീരത്തെയും സമ്പൂർണ്ണമായി സമർപ്പിച്ച ഗോപികമാരുടെ മധുരമായ ഭക്തി മാത്രമാണ് ഏറ്റവും നല്ല പാത. ഹോർമോൺ പ്രകോപിപ്പിച്ച കാമത്തിൻ്റെ ഒരു അംശം പോലും അവർക്കുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ മറ്റേതൊരു പാപിയെയും പോലെ അവരും നരകത്തിൽ പോകുമായിരുന്നുവെന്ന് നാരദ മുനി പറഞ്ഞു (തദ്വിഹീനം ജാരാണാമിവ).