സമ്പൂർണ്ണ ദൈവത്തിന്റെ ദർശനം തികച്ചും അസാധ്യമാണ്

[Translated by devotees]

[വേദത്തിലും ഗീതയിലും പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആത്മാവിന്റെ ദർശനത്തെക്കുറിച്ച് ശ്രീ അനിൽ വ്യക്തത ചോദിച്ചു. ശ്രീ സ്വാമിയുടെ പ്രതികരണം താഴെ കൊടുക്കുന്നു.]

സംസ്കൃതത്തിൽ, 'കാണുക' (seeing) എന്ന ക്രിയയെ 'അറിയുക' (knowing) എന്ന അർത്ഥത്തിൽ എടുക്കാം. അതിനാൽ, ആത്മാവ് സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നതോ അറിയാവുന്നതോ ആയ വസ്തുവാണ്, അത് സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നതോ അറിയാവുന്നതോ ആയ സൃഷ്ടിയുടെ ഭാഗമാണ്. സ്രഷ്ടാവ് (creator) മാത്രമാണ് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്തത് (unimaginable) അല്ലെങ്കിൽ അജ്ഞാതൻ (unknowable). കാഴ്ചയുടെ പ്രക്രിയ സാധാരണയായി നഗ്നനേത്രങ്ങളെ പരാമർശിച്ചാണ് അനുഭവപ്പെടുന്നത്. നഗ്നനേത്രങ്ങൾ കൂടാതെ, ഇന്നത്തെ ശാസ്ത്രജ്ഞർ ഉപയോഗിക്കുന്ന ആധുനിക സങ്കീർണ്ണ ഉപകരണങ്ങളിലൂടെയും കാഴ്ച സാധ്യമാണ്. പുരാതന ഋഷിമാർക്ക് നഗ്നനേത്രങ്ങൾ കൊണ്ട് അദൃശ്യമായ വസ്തുക്കളെ പ്രത്യേക ദിവ്യശക്തിയിലൂടെ കാണാനും കഴിഞ്ഞു. അത്തരം വസ്തു (item) നഗ്നനേത്രങ്ങൾ കൊണ്ട് അദൃശ്യമാണ്, എന്നാൽ ശാസ്ത്രീയ ഉപകരണത്തെയോ പ്രത്യേക ദൈവിക ശക്തിയെയോ പരാമർശിച്ച് ദൃശ്യമാണ്.

അതിനാൽ, സൃഷ്ടിയുടെ എല്ലാ ഇനങ്ങളും സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നതോ അറിയാവുന്നതോ പ്രത്യക്ഷമായോ പരോക്ഷമായോ ദൃശ്യവുമാണ്. മൂർച്ചയുള്ളതും ആഴത്തിലുള്ളതുമായ വിശകലനം (The sharp and deep analysis) ജ്ഞാനത്തിന്റെ കണ്ണായികണക്കാക്കപ്പെടുന്നു (ജ്ഞാന നേത്രം, Jnana netram). ശാസ്ത്രീയ ഉപകരണങ്ങളോ പ്രത്യേക ദിവ്യശക്തിയോ ഇല്ലെങ്കിൽപ്പോലും, ഒരു പണ്ഡിതന് മൂർച്ചയുള്ള വിശകലനത്തിലൂടെ ആത്മാവിനെ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയും, അത്തരം ഭാവനയെ ബുദ്ധിയുടെ ദർശനമായി കണക്കാക്കുന്നു. അതിനാൽ, ജ്ഞാനത്തിന്റെ കണ്ണായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന ബുദ്ധിയുടെ മൂർച്ചയുള്ള വിശകലനത്തിലൂടെ (sharp analysis of intelligence) പണ്ഡിതന്മാർക്ക് ആത്മാവിനെ ദൃശ്യവൽക്കരിക്കാനും കഴിയും. വിശകലനത്തിന്റെ നിഗമനങ്ങളിലൂടെ ലഭിക്കുന്ന ഭാവന പരോക്ഷമായ കാഴ്ചയാണ്, കാരണം നഗ്നനേത്രങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്നില്ല, പക്ഷേ മനസ്സ് അതിനെ സ്വപ്നത്തിൽ കാണുന്നതുപോലെ ഭാവനയുടെ ഒരു വസ്തുവായി കാണുന്നു. ഇത് ഗീതയിൽ പറയുന്നു (പശ്യന്തി ജ്ഞാനചക്ഷുഷാഃ, Pashyanti Jnaanachakshushah).

ദൈവദർശനം (vision of God) എന്തായാലും അസാധ്യമാണ്. ഒരു പ്രത്യേക ദിവ്യശക്തിയിലൂടെയും ഒരു ഋഷിക്കും ദൈവത്തെ കാണാൻ കഴിയില്ല. ശക്തമായ ഒരു ഉപകരണത്തിലൂടെയും ദൈവത്തെ കാണാൻ ഒരു ശാസ്ത്രജ്ഞനും കഴിയില്ല. ജ്ഞാനത്തിന്റെ മൂന്നാം കണ്ണിന്റെ മൂർച്ചയുള്ള വിശകലനത്തിലൂടെ ഒരു പണ്ഡിതനും ദൈവത്തെ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ല. ജ്ഞാനത്തിന്റെ ദർശനത്തിന്റെ ഈ മൂന്ന് സാധ്യതകളും സൃഷ്ടികൾക്ക് മാത്രം ബാധകമാണ്, ദൈവത്തിന്റെ  കാര്യത്തിൽ പൂർണ്ണമായും പരാജയപ്പെടുന്നു. സൃഷ്ടിയിലെ ഏറ്റവും സൂക്ഷ്മവും അമൂല്യവുമായ വസ്തുവാണ് ആത്മാവ് (soul). തലച്ചോറും നാഡീവ്യൂഹവും എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു പ്രത്യേക സംവിധാനത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഒരു പ്രത്യേക പ്രവർത്തന രൂപമായ അവബോധമാണ് (awareness) ആത്മാവ് (It is the awareness, which is a specific work form of inert energy functioning in a specific system called as brain and nervous system). ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഏതൊരു പ്രവർത്തന രൂപവും അദൃശ്യമാണ്, പക്ഷേ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്നതാണ്. അതിനാൽ, ജ്ഞാനത്തിന്റെ മൂന്നാം കണ്ണ് എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ബുദ്ധിയുടെ മൂർച്ചയുള്ള വിശകലനത്തിലൂടെ ആത്മാവിനെ ഊർജ്ജത്തിന്റെ പ്രത്യേക പ്രവർത്തന രൂപമായി (the soul can be visualized as special work form of energy) കാണാൻ കഴിയും.

പ്രത്യേക ദിവ്യശക്തിയിലൂടെ നഗ്നനേത്രങ്ങൾ കൊണ്ടും ഇത് കാണാൻ കഴിയും. പ്രവർത്തനത്തെ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിന്റെ തരംഗ രൂപത്തിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്യുന്നതിലൂടെ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിന്റെ തരംഗങ്ങളായി (wave form of inert energy) ഉപകരണങ്ങളിലൂടെ ഇത് കാണാൻ കഴിയും. ഇതിനർത്ഥം, വർക്ക് ഫോം വീണ്ടും നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമാക്കി മാറ്റുന്നില്ലെങ്കിൽ ഉപകരണങ്ങളിലൂടെ നേരിട്ട് കാണാൻ കഴിയില്ല എന്നാണ്. എന്നിരുന്നാലും, പ്രത്യേക ദിവ്യശക്തിക്ക് ഊർജ്ജത്തിന്റെ പ്രവർത്തനരൂപം നേരിട്ട് കാണാൻ കഴിയും. ഈ വിധത്തിൽ, എല്ലായ്പ്പോഴും സവിശേഷമായ ഈശ്വരശക്തി ശാസ്ത്ര ഉപകരണങ്ങളേക്കാൾ ശ്രേഷ്ഠമാണ്. പുരാതന കാലത്ത്, ഈ ശാസ്ത്രീയ ഉപകരണങ്ങൾ ഇല്ലായിരുന്നു. അതിനാൽ, ആത്മാവിനെ ഒന്നുകിൽ ഋഷിമാർ ദിവ്യശക്തിയിലൂടെ നേരിട്ടോ അല്ലെങ്കിൽ പരോക്ഷമായി പണ്ഡിതന്മാർ മൂർച്ചയുള്ള വിശകലനത്തിലൂടെയോ കണ്ടു. 'സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത' എന്ന വാക്ക് സാധാരണ മനുഷ്യനെ പരാമർശിച്ച് ഈ ആത്മാവിൽ നിർബന്ധിതമായി പ്രയോഗിച്ചു. നിശിതമായ വിശകലനത്തിലൂടെ (sharp analysis) ആത്മാവിനെ കാണാനുള്ള പണ്ഡിതനായി (scholar) സാധാരണ മനുഷ്യൻ മാറണം. ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യനെ പണ്ഡിതനാക്കി മാറ്റുന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള ഒരു പ്രക്രിയയാണ്.

അതിനാൽ, 'സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്തത്' എന്ന വാക്ക് സാധാരണ മനുഷ്യർക്ക് സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്തതും എന്നാൽ മൂർച്ചയുള്ള വിശകലനം നടത്തുന്നതിൽ ഒരു പണ്ഡിതന് സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നതുമാണ്. 'സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്തത്' എന്ന വാക്ക് അത് ഏത് സമയത്തും ഏത് പ്രയത്നത്തിലൂടെയും ആർക്കും അറിയാൻ കഴിയില്ല; അതിന്റെ ഈ കർക്കശമായ അർത്ഥത്തിൽ നിൽക്കുന്നില്ല. 'സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത' എന്ന വാക്കിന്റെ അർത്ഥം ഇങ്ങനെ പരിഷ്കരിക്കുന്നതിലൂടെ, ആത്മാവ് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവമാണെന്ന് കരുതുന്നു. പക്ഷേ, കർശനമായ യാഥാർത്ഥ്യത്തിന്റെ വീക്ഷണത്തിൽ, സൃഷ്ടിയുടെ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു വസ്തുവിനെയും ഒരിക്കലും യഥാർത്ഥ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം എന്ന് വിളിക്കാനാവില്ല. പിന്നീട്, ശാസ്ത്രജ്ഞർക്ക് ആത്മാവിനെ അതിന്റെ അടിസ്ഥാന നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിന്റെ രൂപത്തിൽ ഉപകരണങ്ങളിലൂടെ കാണാനും യഥാർത്ഥത്തിൽ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം ഇല്ലെന്ന് പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തു, കാരണം സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ആത്മാവ് മൂർച്ചയുള്ള വിശകലനത്തിലൂടെ സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നതും നൂതന ഉപകരണങ്ങളിലൂടെ ദൃശ്യവുമാണ്. ഇത് നിരീശ്വരവാദത്തെ കൂടുതൽ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതിലേക്ക് നയിച്ചു.

യഥാർത്ഥത്തിൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തെ നഗ്നനേത്രങ്ങൾ കൊണ്ട് പോലും കാണാൻ കഴിയും സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരത്തിന്റെ കാര്യത്തിലെന്നപോലെ (in the case of contemporary Human incarnation). വൈദ്യുതീകരിച്ച വയറിനെ (electrified wire) എല്ലാ പ്രായോഗിക ആവശ്യങ്ങൾക്കും വൈദ്യുതിയായി (electricity) കാണാൻ കഴിയുന്നതുപോലെ എല്ലാ പ്രായോഗിക ആവശ്യങ്ങൾക്കും ദൈവമായി ദൈവം ഉൾക്കൊള്ളുന്ന നിർദ്ദിഷ്ട മനുഷ്യനെ കാണാൻ കഴിയും. അതിനാൽ, ഭാഗ്യവാനായ ഒരാൾ നഗ്നനേത്രങ്ങൾ കൊണ്ട് ദൈവത്തെ കണ്ടതായി വേദം പറയുന്നു (കശ്ചിത് ധീര..., Kashchit dheerah...). നിർദ്ദിഷ്ട മനുഷ്യനെ എല്ലാ മനുഷ്യരും കാണുന്നുവെന്നും അതിനാൽ, ഒരാൾ മാത്രം ദൈവത്തെ കണ്ടുവെന്ന് എങ്ങനെ പറയുന്നു? എല്ലാ മനുഷ്യരും നഗ്നനേത്രങ്ങൾ കൊണ്ട് പ്രത്യേക മനുഷ്യനെ കാണുന്നുണ്ടെങ്കിലും, ആരും അവനെ ദൈവമായി തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല, അതിനാൽ അവനെ ദൈവമായി കണ്ടില്ല. അതിനാൽ, അവർക്ക് മാധ്യമത്തെ മാത്രമേ കാണാൻ കഴിയൂ, അതായത് മനുഷ്യനെ. അവരുടെ കാര്യത്തിൽ, അവർ ദൈവത്തെ കണ്ടു എന്നു പറയാനാവില്ല. വളരെ കുറച്ച് ഭക്തർക്ക് മാത്രമേ സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരത്തെ ദൈവമായി തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയൂ, അതിനാൽ, ദൈവത്തിന്റെ വളരെ കുറച്ച് കാഴ്ചക്കാരായി പറയാം.