സംവിദാ ദേയം, ഹ്രിയാ ദേയം, ഭിയാ ദേയം എന്നീ വേദപ്രസ്താവനകൾ എന്താണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്?

[Translated by devotees of Swami]

[പ്രൊഫ. ജെ.എസ്.ആർ. പ്രസാദ് ചോദിച്ചു:- സാഷ്ടാംഗ നമസ്കാരം സ്വാമി, ദയവായി ഇനിപ്പറയുന്ന വേദ പ്രസ്താവനകൾ വിശദീകരിക്കുക - 'സാംവിദാ ദേയം, ഹ്രിയാ ദേയം, ഭിയാ ദേയം']

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:-

i) 'ദേയം' എന്നാൽ ദാനം ചെയ്യുക എന്നാണ്. എന്താണ് ദൈവത്തിന് ദാനം ചെയ്യേണ്ടത്? അത് സേവനത്തിൻ്റെ പ്രായോഗിക ത്യാഗമാകാം (കർമ്മ സംന്യാസം) അല്ലെങ്കിൽ അത് ജോലിയുടെ ഫലത്തിൻ്റെ പ്രായോഗിക ത്യാഗമാകാം (കർമ്മ ഫല ത്യാഗം). ഈ രണ്ട് ഘട്ടങ്ങളും കർമ്മ യോഗ അല്ലെങ്കിൽ പ്രായോഗിക ഭക്തിയായി മാറുന്നു.

ii) സേവനത്തിൻ്റെയും ജോലിയുടെ ഫലത്തിൻ്റെയും പ്രായോഗിക ത്യാഗം ചെയ്യുമ്പോൾ, സദ്ഗുരു അല്ലെങ്കിൽ സ്വീകർത്താവ് ദൈവമാണെന്ന് നിങ്ങൾ അറിഞ്ഞിരിക്കണം. അത്തരം ജ്ഞാനത്തിനെ 'സംവിത് ' എന്ന് വിളിക്കുന്നു . ഈ വിലയേറിയ ജ്ഞാനത്തിന്റെ (അവൻ മനുഷ്യരൂപത്തിൽ അവതരിച്ച ദൈവമാണെന്ന) ബോധത്തോടെ സദ്ഗുരുവിനോ അല്ലെങ്കിൽ ദൈവത്തിൻ്റെ സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരത്തിനോ നിങ്ങൾ സേവനവും ജോലിയുടെ ഫലവും ത്യാഗം ചെയ്യണം എന്നാണ് 'സംവിദാ  ദേയം' അർത്ഥമാക്കുന്നത്. ഇതാണ് ജ്ഞാന യോഗം അഥവാ സൈദ്ധാന്തിക ആത്മീയ ജ്ഞാനം.

iii) ഹ്രിയാ ദേയം - ഭിയാ ദേയം:- സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരത്തിനോ സദ്ഗുരുവിനോ വേണ്ടി നിങ്ങൾ മേൽപ്പറഞ്ഞ പ്രായോഗിക ത്യാഗം ചെയ്യുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ ലജ്ജയോടും ഭയത്തോടും കൂടി ചെയ്യണം, കാരണം നിങ്ങൾ ദൈവത്തിനാണ് ദാനം ചെയ്യുന്നത്, അവന് ആരിൽ നിന്നും ഒന്നും ആവശ്യമില്ല. നിങ്ങളുടെ ജോലിയുടെ ഫലം ഒരു ഭിക്ഷക്കാരന് ദാനം ചെയ്യുമ്പോൾ, നിങ്ങൾക്ക് നാണവും ഭയവും ആവശ്യമില്ല, കാരണം അയാൾക്ക് നിങ്ങളുടെ ദാനം ആവശ്യമാണ്. ദൈവം സർവ്വശക്തനാണ്, ഈ സൃഷ്ടിയിൽ ഒന്നിനും ആരുടെയും ആവശ്യമില്ല. നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ അത്തരം വികാരങ്ങൾ ലജ്ജയും ഭയവും ഉണ്ടാക്കുന്നു. നിങ്ങളെപ്പോലുള്ള ഒരു ചെറിയ ആത്മാവ് ദാതാവാകുകയും സർവ്വശക്തനായ ദൈവം നിങ്ങളുടെ ദാനം സ്വീകരിക്കുന്നവനാകുകയും ചെയ്യുന്നതിനാൽ, നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൽ നാണവും ഭയവും സ്വാഭാവികമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടണം. ബലി രാജാവിൻ്റെ കാര്യത്തിൽ, നാണവും ഭയവും ഒഴിവാക്കി മഹത്വത്തോടെയും അഭിമാനത്തോടെയുമാണ് ബലി ദാനം ചെയ്തത്. അഹങ്കാരം നിമിത്തം അവൻ താഴേയ്ക്ക് അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടു. പക്ഷേ, തന്നെ നശിപ്പിക്കാൻ വന്ന ദൈവമാണ് സ്വീകർത്താവ് എന്ന് പ്രബോധകനോ ഗുരുവോ പറഞ്ഞിട്ടും അവൻ പ്രായോഗിക ത്യാഗം ചെയ്തു. ഈ യോഗ്യതയ്ക്ക് ദൈവം അവൻ്റെ ഗേറ്റ് കീപ്പറായി. ഇത് ശുദ്ധമായ പ്രായോഗിക ഭക്തിയുമായി (കർമ്മയോഗം)  ഇടകലർന്ന അശുദ്ധമായ സൈദ്ധാന്തിക ഭക്തിയാണ് (ഭക്തിയോഗം). മേൽപ്പറഞ്ഞ മൂന്ന് വേദപ്രസ്താവനകൾ ദൈവത്തോട് വളരെ അടുത്ത് നിൽക്കുന്ന അവസ്ഥയിലെത്താനുള്ള വഴി സ്ഥാപിക്കുന്നു. അത്തരം പാതയിൽ പ്രാരംഭ ജ്ഞാനയോഗം (ദൈവത്തിൻ്റെ വ്യക്തിത്വത്തിൻ്റെ വിശദാംശങ്ങൾ പൂർണ്ണമായി അറിയുന്നതിനൊപ്പം അവനിലേക്ക് എത്തിച്ചേരാനുള്ള ശരിയായ പാതയെക്കുറിച്ചുള്ള ജ്ഞാനവും ആത്മാവ് ദൈവമല്ല എന്ന ആത്മജ്ഞാനവും) ഉൾപ്പെടുന്നു, തുടർന്ന്, ഭക്തി യോഗം (ദൈവത്തിൽ എത്തിച്ചേരാനുള്ള സൈദ്ധാന്തികമായ ഭക്തി അല്ലെങ്കിൽ പ്രചോദനം), തുടർന്ന്, കർമ്മ സംന്യാസ യോഗം (സദ്ഗുരുവിൻ്റെ യഥാർത്ഥവും സമ്പൂർണ്ണവുമായ ആത്മീയ ജ്ഞാനം ലോകത്ത് പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതിനൊപ്പം ആവശ്യമായ ഏത് രൂപത്തിലും അവന് പ്രായോഗിക സേവനം നൽകൽ) തുടർന്ന്, കർമ്മ ഫല ത്യാഗ യോഗം (നിങ്ങളുടെ കഴിവും ഭക്തിയും അനുസരിച്ച് നിങ്ങളുടെ ജോലിയുടെ ഫലം അല്ലെങ്കിൽ പണത്തിൻ്റെ ദാനം ചെയ്യൽ). അതിനാൽ, ഈ മൂന്ന് വേദ പ്രസ്‌താവനകൾ ദൈവത്തിൽ എത്തിച്ചേരാനും ദൈവത്തോട് വളരെ അടുത്ത് ആയിത്തീരാനും (സായുജ്യം) ചിലപ്പോൾ ദൈവം ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ അവതാരമായി തീരാനുമുള്ള (കൈവല്യം) ശരിയായ പാതയുടെ പൂർണ്ണമായ വിശദാംശങ്ങൾ വെളിപ്പെടുത്തുന്നു.

എല്ലാ പ്രസ്താവനകളിലും 'ദേയം' എന്ന വാക്ക് കാണാം. ഇതിനർത്ഥം, ഇതിനകം പഠിച്ച നിങ്ങളുടെ സൈദ്ധാന്തിക സത്യവും സമ്പൂർണ്ണവുമായ ആത്മീയ ജ്ഞാനം (ജ്ഞാനയോഗം) തുടർന്നുള്ള പ്രായോഗിക ഭക്തിയുടെ സമയത്തുള്ള (കർമ്മയോഗം) സൈദ്ധാന്തിക ഭക്തിയും (ഭക്തിയോഗം), കർമ്മയോഗം ജോലിയുടെ (കർമ്മ സംന്യാസ) ത്യാഗവും ജോലിയുടെ ഫലത്തിൻ്റെ ത്യാഗവും (കർമ്മ ഫല ത്യാഗ) ഉൾക്കൊള്ളുന്നു എന്നാണ്. ജ്ഞാനയോഗത്തിൻ്റെയും ഭക്തിയോഗത്തിൻ്റെയും സംസർഗ്ഗം ഇല്ലാതെ, നിങ്ങൾ യാന്ത്രികമായി കർമ്മയോഗം ചെയ്യുകയാണെങ്കിൽ (യാന്ത്രികമായി ഒരു യാചകനോട് സ്‌നേഹം കാണിക്കാതെ സേവനവും ത്യാഗവും ചെയ്യുന്നത് പോലെ), അത്തരം കർമ്മയോഗം പാഴായിപ്പോകും, ​​പ്രത്യേകിച്ചും സ്വീകർത്താവ് സദ്ഗുരു അല്ലെങ്കിൽ ദൈവത്തിൻ്റെ സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരമാകുമ്പോൾ.