ദത്ത ജയന്തി സത്സംഗം 24-02-2024 (ഭാഗം-1)

[Translated by devotees of Swami]

---

ഭാഗം-1    ഭാഗം-2    ഭാഗം-3    ഭാഗം-4    ഭാഗം-5   

---

ദൈവത്തിൻറെ പ്രബുദ്ധരും അർപ്പണബോധമുള്ളവരുമായ ദാസരേ

(പരമ പൂജ്യ ശ്രീ ശ്രീ ശ്രീ ദത്ത സ്വാമിയുടെ ജന്മ ദിനത്തിൽ ഹൈദരാബാദിൽ നടത്തിയ സത്സംഗത്തിൽ ഇന്ത്യയുടെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ നിന്ന് വന്ന ഭക്തരും ഓൺലൈനിലൂടെ മറ്റ് ഭക്തരും പങ്കെടുത്തു.)

ശ്രീ ഫാണി സംസാരിച്ചു: - ഇന്ന് നമ്മുടെ പ്രിയപ്പെട്ട സദ്ഗുരു, ശ്രീ ദത്ത സ്വാമിയുടെ 77 -ാം ജന്മദിനമാണ്. സ്വാമി മനുഷ്യാവതാരമായി അവതരിച്ചത് തൻ്റെ മികച്ച ആദ്ധ്യാത്മിക ജ്ഞാനം പ്രബോധിപ്പിക്കാനാണ്. പണ്ട് ഒരു യുഗത്തിലും ഇതുണ്ടായിട്ടില്ല. ആദ്യമായി സ്വാമി മാത്രമാണ് ഇത്രയും സത്യവും സമ്പൂർണവുമായ ആത്മീയ ജ്ഞാനം വെളിപ്പെടുത്തിയത്. കൃതയുഗത്തിലേക്കോ ത്രേതായുഗത്തിലേക്കോ ദ്വാപരയുഗത്തിലേക്കോ പോയാലും ഇത് കണ്ടെത്താനാവില്ല. സമ്പൂർണ്ണ ആദ്ധ്യാത്മിക ജ്ഞാനം വളരെ വ്യക്തമായി സ്വാമി വിശദീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവൻ ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ട്, ഇപ്പോൾ ലഭ്യമാണ്. അതിനാൽ, അവനുമായി നേരിട്ട് സംവദിക്കാനും എന്തെങ്കിലും ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കാനും നമ്മൾക്ക് ഈ അവസരം ലഭിച്ചു, അങ്ങനെ അവൻ നമ്മുടെ എല്ലാ സംശയങ്ങളും വ്യക്തമാക്കുന്നു. അവൻ്റെ സമകാലിക കാലത്ത് ജീവിക്കാൻ നമുക്കുള്ള ഏറ്റവും വലിയ അവസരമാണിത്. അവൻ്റെ കാലത്ത് അവൻ നമ്മെ ജനിപ്പിക്കുകയും അവൻ്റെ കാലത്ത് നമ്മെ ജീവിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. അവനുമായി സംസാരിക്കാനും അവനോടൊപ്പം ജീവിക്കാനും അവനിൽ നിന്ന് ജ്ഞാനം നേടാനും അവസരം നൽകിയതിന് നമ്മൾ അവനോട് വളരെ നന്ദിയുള്ളവരാണ്. ആർക്കെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും ചോദ്യങ്ങളുണ്ടെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്ക് സ്വാമിയെ ചോദ്യം ചെയ്യാം, സ്വാമി ഉത്തരം നൽകും. ഇത് തത്സമയം കാണുന്ന ആളുകൾക്ക് സ്വയം അൺമ്യൂട്ട് ചെയ്യാനും അവരുടെ ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കാനും കഴിയും. അതിനും സ്വാമി മറുപടി പറയും.

1. ദൈവത്തിൻ്റെ സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരത്തെക്കുറിച്ച് അങ്ങേയ്ക്കു വിശദീകരിക്കാമോ?

[ശ്രീ ഫണി ചോദിച്ചു:- സ്വാമി, എനിക്കൊരു ചോദ്യമുണ്ട്. അങ്ങ് ഒരു മനുഷ്യാവതാരമായി ഇറങ്ങി, മികച്ച ആത്മീയ ജ്ഞാനം നൽകി. പണ്ട് ആരും ഇങ്ങനെയൊരു ജ്ഞാനവും ജ്ഞാനത്തിൽ ഇത്ര വ്യക്തതയും നൽകിയിട്ടില്ല. അങ്ങ് ഈ ഭൂമിയിലേക്ക് ഇറങ്ങിവന്നതും സമകാലിക കാലത്ത് മികച്ച ആത്മീയ ജ്ഞാനം നൽകിയതും വിശദീകരിക്കാമോ?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- സമകാലിക മനുഷ്യാവതാത്തെ നിങ്ങൾ തീരുമാനിക്കേണ്ടത് അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പ്രകടമായ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിന്റെ ഗുണങ്ങളിലൂടെയാണ്. അതാണ് സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരത്തെ തിരിച്ചറിയുന്നതിനുള്ള മാർഗം. സ്വയം അവതാരമായി പ്രഖ്യാപിക്കുന്ന ഒരാൾക്ക് ദൈവത്തിന്റെ അവതാരമാകാൻ കഴിയില്ല. ജ്ഞാനം കേട്ടുകഴിഞ്ഞാൽ, അത് ഒരു മികച്ച ജ്ഞാനമാണെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് തോന്നണം. ഈ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ പ്രഭാഷകനോ പ്രചാരകനോ ദൈവത്തിൻ്റെ സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരമായിരിക്കണം എന്ന് നിങ്ങൾ വിശകലനം ചെയ്യുകയും നിഗമനം ചെയ്യുകയും വേണം. ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ ഗുണനിലവാരത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി, നിങ്ങൾ സ്വയം തീരുമാനിക്കണം. അത് എൻ്റെ പ്രഖ്യാപനത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാകരുത്. അത്തരമൊരു സാഹചര്യത്തിൽ, ഓരോരുത്തരും അവനോ/അവളോ സ്വയം ദൈവത്തിന്റെ സമകാലിക മനുഷ്യ അവതാരമായി പ്രഖ്യാപിക്കും.

അതിനാൽ, നിങ്ങൾ എൻ്റെ ജ്ഞാനം വിശകലനം ചെയ്യുകയും അതിൻ്റെ ഗുണങ്ങൾ കണ്ടെത്തുകയും വേണം, ഈ ജ്ഞാനം നൽകിയത് മനുഷ്യനാണോ അതോ ദൈവത്തിൻ്റെ മനുഷ്യാവതാരമാണോ എന്ന് തീരുമാനിക്കുക. ഭഗവദ്ഗീതയിലെ 18 അധ്യായങ്ങൾ പ്രബോധിച്ച ശേഷം, അവസാന ശ്ലോകത്തിൽ, ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ അർജ്ജുനനോട് പറയുന്നു, “ഞാൻ പറഞ്ഞത് ശരിയാണെന്ന് അന്ധമായി വിശ്വസിക്കരുത്. നിങ്ങൾ കേൾക്കുക, വിശകലനം ചെയ്യുക, എന്നിട്ട് തീരുമാനിക്കുക" (വിമൃശ്യൈതദ് അശേഷേണ യഥേച്ഛസി തഥാ കുരു). ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ അർജ്ജുനനോട് വിശ്വരൂപം കാണിച്ചിട്ടും കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞില്ല, “ഞാൻ വിശ്വരൂപം കാണിച്ചതിനാൽ ഞാൻ ദൈവമാണ്. അതുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞത് ശരിയാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുക”. അവൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ടില്ല. വിശ്വരൂപമോ അല്ലെങ്കിൽ കോസ്മിക് വിഷനോ കാണിക്കുന്നത് ഒരു അത്ഭുതമാണ്, അസുരന്മാർ പോലും അത്ഭുതങ്ങൾ കാണിക്കുന്നതിനാൽ കേൾക്കാനും വിശകലനം ചെയ്യാനും അതിനുശേഷം മാത്രം തീരുമാനമെടുക്കാനും ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു. രാവണൻ, ഹിരണ്യകശിപു, ഹിരണ്യാക്ഷൻ തുടങ്ങി നിരവധി അസുരന്മാർ അതിശയകരമായ അത്ഭുതങ്ങൾ കാണിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് ഹിരണ്യകശിപുവോ രാവണനോ ദൈവമാണെന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയില്ല. അത്ഭുതങ്ങൾ കാണിച്ചിട്ടും അവരാരും യഥാർത്ഥ ആത്മീയ ജ്ഞാനം പ്രബോധിപ്പിച്ചില്ല. അതിനാൽ, ഋഷിമാർ ഈ അസുരന്മാരെ ദൈവത്തിൻ്റെ മനുഷ്യാവതാരങ്ങളായി അംഗീകരിച്ചില്ല. അതിനാൽ, ഞാൻ നൽകിയ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള നിങ്ങളുടെ വിശകലനത്തെ നിങ്ങൾ അടിസ്ഥാനമാക്കണം. അതിൻ്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ, ഈ ജ്ഞാനം പറയുന്നത് ഒരു മനുഷ്യനാണോ അതോ ദൈവത്തിൻ്റെ മനുഷ്യാവതാരമാണോ എന്ന് നിങ്ങൾ നിഗമനം ചെയ്യണം.

2. ശക്തി ദേവി ഒരു ആത്മാവിൽ ലയിക്കുമ്പോൾ, ആത്മാവ് പൂർണ്ണമായും ഇല്ലാതാകുമോ?

[ശ്രീ പ്രഹ്ലാദൻ ചോദിച്ചു:- അങ്ങയുടെ സാന്നിധ്യത്തിൽ ഞങ്ങൾക്ക് അവസരം തന്നതിന് വളരെ നന്ദി ശ്രീ ദത്ത സ്വാമി!. രണ്ടാഴ്ച മുമ്പ് ഞാൻ അങ്ങയെക്കുറിച്ച് കണ്ടെത്തി, അങ്ങയുടെ വെബ്സൈറ്റിൽ നിന്ന് ഞാൻ ധാരാളം വായിക്കുന്നുണ്ട്. സത്യത്തിൽ എനിക്ക് ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു. ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾക്ക് വായനയിലൂടെ ഉത്തരം ലഭിക്കും, എന്നാൽ ഇപ്പോൾ ഉയർന്നുവന്ന ഒരു ചോദ്യമാണ് ആത്മാവും ദൈവവും തമ്മിലുള്ള ദ്വന്ദ്വത്തെക്കുറിച്ച് (ഡ്യുവാലിറ്റി) അങ്ങ് എഴുതിയത്, ആത്മാവും ദൈവവും തമ്മിൽ എപ്പോഴും ദ്വൈതത ഉണ്ടായിരിക്കും, ദൈവം ആത്മാവാണ്, ദൈവം യഥാർത്ഥത്തിൽ എല്ലാ ആത്മാക്കളും; എന്നാൽ ആത്മാവിന് ഒരിക്കലും ദൈവമാകാൻ കഴിയില്ല, ഒരു ആത്മാവിന് എത്തിച്ചേരാൻ കഴിയുന്ന വളരെ ഉയർന്ന അവസ്ഥയുടെ അർത്ഥത്തിൽ അങ്ങ് എന്തെങ്കിലും വിവരിക്കുന്നു, അത് പരമോന്നത ദ്വൈതമെന്ന് അങ്ങ് വിശേഷിപ്പിച്ചു. ഞാൻ അൽപ്പം, ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാണ്, കാരണം ചില പാരമ്പര്യങ്ങൾ, ഉദാഹരണത്തിന് ശാക്തങ്ങൾ, ശക്തിയുമായുള്ള ലയനത്തെ വിവരിക്കുന്നു, അവിടെ ആത്മാവ് ശക്തിയുമായി പൂർണ്ണമായും ലയിക്കുകയും തുടർന്ന് ദൈവവുമായി ഒന്നായിത്തീരുകയും ചെയ്യുന്നു. എൻ്റെ ചോദ്യം ഇതാണ് - ആത്മാവ് ദൈവവുമായി ലയിക്കുമ്പോൾ അതിന് എന്ത് സംഭവിക്കും? ഉദാഹരണത്തിന്, നാം ശക്തിയുടെ ഭാഗത്തെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുകയാണെങ്കിൽ, അത് ശക്തിയുമായി പൂർണ്ണമായും ലയിക്കുകയും 'ഞാൻ' എന്ന ചിന്ത പൂർണ്ണമായും അലിഞ്ഞുപോകുകയും ചെയ്യുന്നുവെങ്കിൽ, എന്താണ് അവശേഷിക്കുന്നത്, ആത്മാവിന് എന്ത് സംഭവിക്കും? അപ്പോൾ ആത്മാവ് പൂർണ്ണമായും ദൈവത്തിൽ അലിഞ്ഞുചേരുകയും അത് നിലവിലില്ലാത്തതുകുമോ? അതാണ് എൻ്റെ ചോദ്യം. എൻ്റെ ചോദ്യം വ്യക്തമാണെന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ആദ്യം നമുക്ക് ഊർജസ്വലനായ ജീവിയായ ദത്തയുമായി സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിൻ്റെ ലയനം എടുക്കാം. ഊർജ്ജസ്വലമായ രൂപത്തിൽ ഊർജ്ജം കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച ഊർജ്ജസ്വലമായ ആത്മാവും ശരീരവും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. എല്ലാം ഊർജ്ജം മാത്രം. മാധ്യമം പൂർണ്ണമായും ഊർജ്ജമാണ്, അതിൽ ദ്രവ്യമില്ല. എന്തായാലും, ആത്മാവ് നാഡീ ഊർജ്ജം (നെർവസ്സ് എനർജി) കൊണ്ട് മാത്രമാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഊർജസ്വലമായ ഈ ശരീരത്തോടും ഊർജസ്വലമായ ആത്മാവിനോടും സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം ലയിക്കുമ്പോൾ, അത് സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ഒരു ഇനവുമായി സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന മറ്റൊരു ഇനത്തിന്റെ ലയനമാണ്. ദത്ത ഭഗവാന്റെ ഊർജ്ജസ്വലമായ ശരീരവും ഊർജ്ജസ്വലമായ ആത്മാവും സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നതും ലയിക്കുന്ന ദൈവം സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്തതുമാണ്. ഇപ്പോൾ, ഈ ലോകത്ത്, സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന രണ്ട് ഇനങ്ങളുടെ ലയനം മാത്രമേ നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തൂ. നിങ്ങൾ വെള്ളത്തിൽ പഞ്ചസാര ചേർത്തു എന്ന് കരുതുക; പഞ്ചസാര അലിഞ്ഞുചേർന്ന് വെള്ളവുമായി ലയിക്കുന്നു. വെള്ളവും പഞ്ചസാരയും സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന വസ്തുക്കളാണ്.

ലയനത്തിൻ്റെ മുഴുവൻ പ്രക്രിയയും ശാസ്ത്രത്തിന് വിശദീകരിക്കാൻ കഴിയും. ഇവിടെ, രണ്ട് ഇനങ്ങളും സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നവയാണ്, അതിനാൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന രണ്ട് ഇനങ്ങളുടെ ലയന പ്രക്രിയ സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നതാണ്. എന്നാൽ ദത്തഭഗവാന്റെ കാര്യത്തിൽ ഒന്ന് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഇനവും മറ്റൊന്ന് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പറ്റുന്ന ഇനവുമാണ്. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ഒരു ഇനം സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന മറ്റൊരു ഇനവുമായി ലയിക്കുന്ന ഈ യഥാർത്ഥ പ്രക്രിയ മനസിലാക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക് ലോകത്ത് ഒരു ഉദാഹരണവുമില്ല. അതിനാൽ, ലയന പ്രക്രിയയും പൂർണ്ണമായും സങ്കൽപ്പിക്കാനാവില്ല. സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന X, Y എന്നീ രണ്ട് ഇനങ്ങൾ പരസ്പരം ലയിക്കുമ്പോൾ, ഫലം ഒരു മിശ്രിതമോ സംയുക്തമോ (കോമ്പൗണ്ട്)  ആകാം.

മിശ്രിതത്തിന് രണ്ട് മിശ്രണം ചെയ്യുന്ന ഇനങ്ങളുടെ ശരാശരി ഗുണങ്ങളുണ്ട്, കൂടാതെ സംയുക്തത്തിന് ലയിക്കുന്ന ഇനങ്ങളുടെ ഗുണങ്ങൾ ഒഴികെയുള്ള പുതിയ ഗുണങ്ങളുണ്ട്. ഇവിടെ, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന ഊർജ്ജസ്വലമായ രൂപവുമായി ലയിക്കുമ്പോൾ, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യവും ലയിക്കപ്പെട്ട ഊർജ്ജസ്വലമായ രൂപം ആപേക്ഷിക യാഥാർത്ഥ്യവുമാണ്.

ഈ ലോകം മുഴുവൻ ആപേക്ഷിക യാഥാർത്ഥ്യമാണ്, അതിനാൽ ഇതിലെ എല്ലാ ഇനങ്ങളും ആപേക്ഷികമായി യഥാർത്ഥമാണ്. X സു Y-യുമായി ലയിക്കുമ്പോൾ, രണ്ടും സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന ഇനങ്ങളാണ്, രണ്ടിനും ആപേക്ഷിക യാഥാർത്ഥ്യമുണ്ട്. എന്നാൽ ഇവിടെ, സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യം ഒരു ആപേക്ഷിക യാഥാർത്ഥ്യവുമായി ലയിക്കുന്നതിനാൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന ഊർജ്ജസ്വലമായ രൂപവുമായി ലയിക്കുന്ന പ്രക്രിയ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവില്ല. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന ഊർജ്ജസ്വലമായ രൂപവുമായി ലയിച്ചുവെന്നും അതിൻ്റെ ഫലം ദത്ത ഭഗവാനാണെന്നും നമുക്ക് ലളിതമായി പറയാം. എന്തുകൊണ്ടാണ് ആദ്യത്തെ ഊർജ്ജസ്വലമായ രൂപത്തെ ദത്ത ഭഗവാൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നത്? എന്തുകൊണ്ടെന്നാൽ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന വസ്തുവുമായി ലയിക്കുമ്പോൾ അത് സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നതോടൊപ്പം സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്തതും ആയിത്തീരുന്നു?. അത് സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ, കാരണം നമ്മൾ ഇത് നമ്മുടെ കണ്ണുകൊണ്ട് കാണുന്നു. അത് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും കഴിയാത്തതാണ്, കാരണം അത് അത്ഭുതങ്ങൾ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത സംഭവങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു. അതിനാൽ, ഇതിന് ആപേക്ഷിക യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെയും സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെയും ഇരട്ട സ്വഭാവമുണ്ട്.

സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന സ്വഭാവം ഊർജ്ജസ്വലമായ മാധ്യമത്തോടൊപ്പവും സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത സ്വഭാവം സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തോടൊപ്പവുമാണ്. ഇലക്ട്രോണിൻ്റെ ഇരട്ട സ്വഭാവം (ഡ്യുവൽ നേച്ചർ) കാരണം, ഇലക്ട്രോൺ തരംഗവും കണികയും (വേവ്, പാർട്ടിക്കൾ) പോലെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു. അതുപോലെ, ദൈവത്തിൻ്റെ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഗുണങ്ങൾ നിങ്ങൾ കാണുന്നു, അത് അതിനെ ദൈവമായി തിരിച്ചറിയാൻ സഹായിക്കുന്നു, കൂടാതെ നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന രൂപവും നിങ്ങൾ കാണുന്നു, അതിനാൽ, മനുഷ്യ ഘടകത്തിൻ്റെ മനുഷ്യ സ്വഭാവവും നിലനിൽക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത അത്ഭുതങ്ങൾ തീർച്ചയായും സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിൻ്റെ തിരിച്ചറിയൽ അടയാളമാണ്, കാരണം അത്ഭുതങ്ങൾ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത സംഭവങ്ങളാണ്, അവയുടെ ഉറവിടം സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവമാണ്.

അതിനാൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം ദത്ത ഭഗവാനിൽ ഉണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് അനുമാനിക്കാം. അപ്പോഴും, കേവലം അത്ഭുതങ്ങൾ കൊണ്ട്, നിങ്ങൾക്ക് ദൈവത്തെ തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയില്ല, കാരണം ദൈവം യഥാർത്ഥ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിന്റെ മൂർത്തീഭാവമാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു (സത്യജ്ഞാനം അനന്തം ബ്രഹ്മ - വേദം). അവൻ ഉത്തമമായ യഥാർത്ഥ ആത്മീയ ജ്ഞാനം പ്രസംഗിക്കുന്നു, അതാണ് അവന്റെ പ്രധാന തിരിച്ചറിയൽ അടയാളം, കാരണം ആ ജ്ഞാനം ഭക്തനെ ദൈവത്തിലെത്താൻ നയിക്കുന്നു, പക്ഷേ അത്ഭുതങ്ങൾക്ക് ഭക്തനെ ഒരു തരത്തിലും സഹായിക്കാൻ കഴിയില്ല. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം ഈ സമകാലിക മനുഷ്യരൂപത്തിൽ ഉണ്ടെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ മാത്രമേ ഇത് സഹായിക്കൂ.

ദൈവത്തിൻ്റെ അസ്തിത്വം മാത്രമേ അത്ഭുതങ്ങളിലൂടെ തിരിച്ചറിയപ്പെടുകയുള്ളൂ (അസ്തീത്യേവോപലബ്ധവ്യഃ... വേദം). ഒരു അസുരനും മനുഷ്യ അവതാരവും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം, ഒരു ആവശ്യമോ അടിയന്തിരതയോ ഇല്ലെങ്കിൽ മനുഷ്യ അവതാരം ഒരിക്കലും അത്ഭുതങ്ങൾ പ്രകടിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നില്ല എന്നതാണ്.

അസുരന്മാർ അങ്ങനെയല്ല. ഈ ലോകത്ത് പ്രശസ്തി നേടാൻ അവർ ആഗ്രഹിക്കുന്നതിനാൽ അവർ തങ്ങളുടെ അത്ഭുത ശക്തികൾ മനഃപൂർവ്വം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു. സ്വയം പ്രൊജക്റ്റ് ചെയ്യുക എന്നത് അവരുടെ ഈഗോ മാത്രമാണ്. അതിനാൽ, മനുഷ്യാവതാരത്തിൻ്റെ അത്ഭുതശക്തി അസുരന്മാരുടെ അത്ഭുതശക്തിയിൽ നിന്ന് തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്. കൂടാതെ, അസുരന്മാർക്ക് അവരുടെ ഭക്തരോട് ഒരിക്കലും സ്നേഹമില്ല. വാസ്തവത്തിൽ, ഭൂരിഭാഗം അസുരന്മാരും മനുഷ്യരെ തിന്നുന്നു. ഈ രീതിയിൽ, വളരെയധികം വ്യത്യാസമുണ്ട്, നിങ്ങൾക്ക് അസുരന്മാരെ എളുപ്പത്തിൽ ഫിൽട്ടർ ചെയ്യാൻ കഴിയും. അത്ഭുത ശക്തികളല്ലെങ്കിൽ, മനുഷ്യാവതാരത്തെ തിരിച്ചറിയാനുള്ള തിരിച്ചറിയൽ അടയാളങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ്? മികച്ച ആത്മീയ ജ്ഞാനവും സ്നേഹത്തിൻ്റെ മൂർത്തീഭാവവും (രസോ വൈ സഃ). ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ മൂർത്തീഭാവമാണ് അവൻ, തൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഭക്തരെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിൽ സ്നേഹത്തിൻ്റെ പ്രതിരൂപമാണ്. അവരുടെ പാപങ്ങളുടെ ശിക്ഷ അവിടുന്ന് ഏറ്റുവാങ്ങുകയും യഥാർത്ഥ ഭക്തർക്കുവേണ്ടി കഷ്ടത അനുഭവിക്കുകയും അവരെ ബുദ്ധിമുട്ടുകളിൽ നിന്ന് മോചിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യും.

ഈ രീതിയിൽ, യഥാർത്ഥ ആത്മീയ ജ്ഞാനവും യഥാർത്ഥ സ്നേഹവും മനുഷ്യാവതാരത്തിൻ്റെ പ്രധാന സവിശേഷതകളാണ്. മനുഷ്യാവതാരത്തിലും അത്ഭുതങ്ങൾ ഉണ്ട്, എന്നാൽ അവ ഭക്തരെ ക്രിയാത്മകമായി സഹായിക്കാൻ മാത്രമാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്, അല്ലാതെ പ്രശസ്തിക്ക് വേണ്ടിയല്ല. മാത്രമല്ല, അത്ഭുതങ്ങൾ വളരെ അപകടകരമാണ്, കാരണം അത്ഭുതങ്ങൾ പ്രദർശിപ്പിച്ചാൽ, തങ്ങളുടെ ലൗകിക പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹരിക്കാൻ ആ അത്ഭുതശക്തികൾ ഉപയോഗിക്കാൻ ഭക്തർ ആഗ്രഹിക്കുന്നു, അവർ കൂടുതൽ സ്വാർത്ഥരായിത്തീരുന്നു. ഈശ്വരനിൽ എത്തണമെങ്കിൽ സ്വാർത്ഥത പൂർണ്ണമായും ഇല്ലാതാക്കണം. അതിനാൽ, നിങ്ങൾക്ക് അത്ഭുതങ്ങളുടെ പ്രയോജനം ലഭിക്കുകയാണെങ്കിൽ, നിങ്ങളുടെ ലൗകിക പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കാൻ നിങ്ങൾ കൂടുതൽ കൂടുതൽ സ്വാർത്ഥനാകുകയും ഒടുവിൽ നിങ്ങൾ ദൈവത്തിൽ നിന്ന് അകന്നുപോകുകയും ചെയ്യും. അതുകൊണ്ടാണ്, ദൈവത്തിന്റെ അസ്തിത്വത്തിൽ വിശ്വസിക്കാത്ത ഒരു നിരീശ്വരവാദിയുടെ കാര്യത്തിലൊഴികെ അത്ഭുതങ്ങൾക്ക് വളരെയധികം ഊന്നൽ നൽകാത്തത്. നിരീശ്വരവാദികൾക്ക് വേണ്ടി മാത്രമാണ് മനുഷ്യാവതാരം അത്ഭുതങ്ങൾ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നത്.

അതിനാൽ, ഈ ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരം, "ആത്മാവിന് എന്ത് സംഭവിക്കും?" ആത്മാവിന് ഒന്നും സംഭവിക്കുന്നില്ല എന്നതാണ്. ആത്മാവ് ഒരു ആത്മാവായി തുടരുന്നു, അവതാരത്തിൻ്റെ ആത്മാവുമായി ലയിച്ച ഈ ദൈവം ഇപ്പോഴും അദൃശ്യവും സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്തതുമാണ്. അതിനാൽ മനുഷ്യാവതാരത്തിൽ സന്നിഹിതനായ ദൈവം സങ്കല്പിക്കാനാവാത്തതാണ്. സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവത്തിന്റെ അസ്തിത്വത്തെ അവൻ്റെ അത്ഭുതങ്ങൾ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത സംഭവങ്ങളിലൂടെയും സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ജ്ഞാനത്തിലൂടെയും ഭക്തരോടുള്ള സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത സ്നേഹത്തിലൂടെയും നിങ്ങൾക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയും.

3. നെഗറ്റീവ് ചിന്തകളെ തരണം ചെയ്ത് ആത്മീയ യാത്രയിൽ ഞാൻ എങ്ങനെ മുന്നേറണം?

[ശ്രീമതി. അനിത ആർ ചോദിച്ചു:- എൻ്റെ ആദ്യത്തെ ചോദ്യം പാപഭീതിയും (പാപഭയം) ദൈവഭീതിയും (ദൈവഭയം) അച്ചടക്കത്തോടെയുള്ള ജീവിതം നയിക്കുന്നതിന് പ്രധാനമാണ്. ചിലപ്പോൾ, നെഗറ്റീവ് ചിന്തകൾ ഉണ്ടാകുന്നു, ചിലപ്പോൾ ഭയവും പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. എനിക്ക് അസുഖം വരുമ്പോൾ, അതേ കാര്യം തുടരുന്നു. ഈ ഭയമാണോ നെഗറ്റീവ് ചിന്തകളുടെ അടിസ്ഥാനം? അതിനെ തരണം ചെയ്ത് ആത്മീയ യാത്രയിൽ ഞാൻ എങ്ങനെ മുന്നേറണം?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- നിഷേധാത്മകമായ (നെഗറ്റീവ്) ചിന്തകൾ വരുമ്പോഴെല്ലാം അവയെ സൽക്കരിക്കരുത് (എന്റെർറ്റൈൻ). നെഗറ്റീവ് ചിന്തകൾ വരുമ്പോൾ, ആ നെഗറ്റീവ് ചിന്തകൾ ലഭിക്കുന്നതിന് ഉത്തരവാദി നിങ്ങളാണെന്ന് കരുതരുത്. നെഗറ്റീവ് ചിന്തകൾ സ്വയം വരുന്നു. അവരെ സല്ക്കരിക്കാതിരിക്കുകയും പ്രാധാന്യം നൽകാതിരിക്കുകയും ചെയ്താൽ വീടിനുള്ളിൽ വായു വന്ന് പോകുന്നതുപോലെ അവർ പോകും. നിങ്ങൾ പ്രാധാന്യം നൽകുകയും നെഗറ്റീവ് ചിന്തകളെ കുറിച്ച് ആകുലപ്പെടാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്താൽ, അത്തരം ചിന്തകൾ വീണ്ടും വീണ്ടും വരും. നിങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ ഏതെങ്കിലും അതിഥി വന്നാൽ, നിങ്ങൾ അതിഥിക്ക് പ്രാധാന്യം നൽകിയാൽ, അവൻ വീണ്ടും വീണ്ടും വരും. അതിഥി വീട്ടിൽ വന്നാൽ അവനെ ഗൗനിച്ചില്ലെങ്കിൽ ആ അതിഥി ഇനി ഒരിക്കലും വരില്ല. നിങ്ങൾ താത്പര്യമൊന്നും കാണിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, അതിഥി പോകും, ​​ഇനി ഒരിക്കലും നിങ്ങളെ സന്ദർശിക്കില്ല. ഒരു നെഗറ്റീവ് ചിന്ത നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ വരുമ്പോൾ, ആ നെഗറ്റീവ് ചിന്തയുടെ ഉത്തരവാദി നിങ്ങളാണെന്നും ആ നെഗറ്റീവ് ചിന്തയുടെ ഉടമ നിങ്ങളാണെന്നും നിങ്ങൾക്ക് തോന്നിത്തുടങ്ങും. അവസാനമായി, ആ നെഗറ്റീവ് ചിന്തയുടെ ഉടമ നിങ്ങളാണെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് തോന്നുന്നു, അത് വളരെ തെറ്റാണ്. നിങ്ങൾ വ്യത്യസ്തനാണെന്നും നെഗറ്റീവ് ചിന്ത വേറെയാണെന്നും നിങ്ങൾക്ക് തോന്നുമ്പോൾ, നിങ്ങൾക്ക് അതുമായി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ല.

നിങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ അനാവശ്യമായ ഒരു അതിഥി വന്നുവെന്നിരിക്കട്ടെ, അയാൾ കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നിട്ട് പോകട്ടെ. നിങ്ങൾ അവനെക്കുറിച്ച് വിഷമിക്കുന്നില്ല, അയാൾക്ക് കാപ്പിയോ വെള്ളമോ പോലും നൽകരുത്, അവനോട് “എങ്ങനെയുണ്ട്?” എന്ന് ചോദിക്കരുത്. മിണ്ടാതിരിക്കുക, അതിഥി തനിയെ പോകും. വഴിയിലൂടെ നടക്കുന്ന ആരെങ്കിലും നിങ്ങളുടെ വീടിൻ്റെ വരാന്തയിൽ വന്ന് ഇരുന്നു എന്ന് കരുതുക. ഒരുപക്ഷേ, അവൻ്റെ കാലുകൾ വേദനിക്കുന്നതിനാൽ, അവൻ കുറച്ചുനേരം ഇരുന്നു. അവൻ ഇരിക്കട്ടെ, അവൻ പോകട്ടെ. നിങ്ങൾ അവനുമായി സംസാരിക്കരുത്, അവനെ സ്വന്തമാക്കരുത്, ഏതുതരത്തിലും അവന് നിങ്ങളുമായി ഒരു ബന്ധവുമില്ല. നിങ്ങൾ നെഗറ്റീവ് ചിന്തയെ അവഗണിക്കുമ്പോൾ, അത് നിങ്ങളിലേക്ക് വരുന്നത് നിർത്തും. നിങ്ങൾ അലോസരപ്പെടുകയും ആ നെഗറ്റീവ് ചിന്തകൾ നിങ്ങളുടേതാണെന്ന് കരുതുകയും ചെയ്യുന്നുവെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ നെഗറ്റീവ് ചിന്തയുമായി ബന്ധം വളർത്തിയെടുക്കുകയാണ്. നിങ്ങൾ അത്തരമൊരു ബന്ധം വളർത്തിയെടുക്കുമ്പോൾ, നെഗറ്റീവ് ചിന്ത നിങ്ങളെ അലട്ടുകയും നിങ്ങൾ നെഗറ്റീവ് ചിന്തയുടെ ഉടമയാകുകയും ചെയ്യും. അവസാനമായി, ആ നെഗറ്റീവ് ചിന്തയുടെ പാപം നിങ്ങൾക്കും ലഭിക്കും, കാരണം നിങ്ങൾ സ്വയം ആ ചിന്തയുമായി ഒരു ബന്ധം വളർത്തിയെടുത്തു. അതിനാൽ, നെഗറ്റീവ് ചിന്തകളുമായി ഒരു ബന്ധവും വളർത്തിയെടുക്കരുത്. നെഗറ്റീവ് ചിന്തകൾ ലോകത്തിൽ നിന്നാണ് വന്നത്. അതിനാൽ, അത് വേണമെങ്കിൽ കുറച്ച് നേരം നിൽക്കട്ടെ, പോകട്ടെ. നിങ്ങൾ അതിനെക്കുറിച്ച് വിഷമിക്കേണ്ടതില്ല (ഗുണാ ഗുണേഷു വർത്തന്തേ... ഗീത). ആദ്യം, ഗുണങ്ങൾ നിങ്ങളുടേതല്ലെന്നും അവ ലോകത്തിൻ്റെ ചില ഗുണങ്ങളാണെന്നും ചിന്തിക്കുക. ഭൂതങ്ങളെപ്പോലെ അവർ വന്നിരിക്കുന്നു, അവർ അകന്നുപോകും.

ചിലപ്പോൾ, നിങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ ഭൂതങ്ങൾ വിശ്രമിക്കുന്നു, വീടിനുള്ളിലെ ആന്നും സ്ഥലത്തെ 'പിശാച ഭാഗം' എന്ന് വിളിക്കുന്നു. നിങ്ങളുടെ വീട് കിഴക്കോട്ട് അഭിമുഖമായാൽ, പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗത്ത് 'പിശാച ഭാഗം' എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന കുറച്ച് സ്ഥലം നിങ്ങൾ ഒഴിഞ്ഞിടണം. നിങ്ങളുടെ വീട് വടക്കോട്ടോ തെക്കോട്ടോ അഭിമുഖമായി ആണെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ തെക്ക് ഭാഗത്തേക്ക് കുറച്ച് സ്ഥലം വിടണം. തെക്കും പടിഞ്ഞാറും 'പിശാച ഭാഗങ്ങൾ ' എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു, നിങ്ങൾ പിശാച ഭാഗങ്ങൾ അടയ്ക്കരുത്. അവിടെ കുറച്ചു സ്ഥലം വിട്ടാൽ ഭൂതങ്ങൾ വരും, കുറച്ചു നേരം അവിടെ ഇരുന്നു, വിശ്രമിച്ചിട്ട് പോകും. പടിഞ്ഞാറുവശവും തെക്കുവശവും അടച്ചാൽ പിശാചുക്കൾ വീടിനുള്ളിൽ കയറുകയും ഉള്ളിലുള്ളവരുടെ മനസ്സമാധാനം നഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്യും. അതുകൊണ്ടാണ് ജ്യോതിഷത്തിൽ (വാസ്തു ശാസ്ത്രം) പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗവും തെക്ക് ഭാഗവും പിശാച ഭഗങ്ങളാണെ അതിന് മേൽക്കൂര പാടില്ലെന്നും പറയുന്നത്. ഈ ഭൂതങ്ങൾ വരാനും ആ തുറസ്സായ സ്ഥലത്ത് കുറച്ച് നേരം ഇരിക്കാനും എന്നിട്ട് പോകാനും വേണ്ടി ഒഴിഞ്ഞുകിടക്കുന്ന ചില സ്ഥലം അവശേഷിച്ചിരിക്കണം. അവർ വീട്ടിൽ കയറില്ല. പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗമോ തെക്ക് ഭാഗമോ പൂർണ്ണമായി അടച്ചാൽ അവ വീട്ടിലേക്ക് പ്രവേശിക്കും. അതുപോലെ, നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ (നിങ്ങളുടെ വീട് പോലെ) ചില നെഗറ്റീവ് ചിന്തകൾ (ഭൂതങ്ങൾ പോലെ) ഉണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് തോന്നിയാൽ, നിങ്ങൾ അവയെ അവഗണിക്കണം (പിശാച ഭാഗം എന്ന ഒഴിഞ്ഞ ഇടം ഉപേക്ഷിക്കുന്നത് പോലെ). അതിനർത്ഥം ആ നെഗറ്റീവ് ചിന്തകളെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾക്ക് ആശങ്കയില്ല, നിങ്ങൾക്ക് ആ ഭൂതങ്ങളുമായി ഒരു അടുപ്പവും ബന്ധവുമില്ല എന്നാണ്. അവർ വരട്ടെ, കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നു പോകട്ടെ. നിങ്ങൾ അവരെ അവഗണിച്ചാൽ, അവർ വീണ്ടും വരില്ല.

4. അങ്ങ് വന്ന് സംസാരിച്ച ചില സ്വപ്നങ്ങൾ എനിക്ക് ഓർക്കാൻ കഴിയാത്തത് എന്തുകൊണ്ട്?

[അങ്ങ് എൻ്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു, നിരവധി തവണ പ്രസംഗിച്ചു. ബ്രെയിൻ നിറച്ച ഉടനെ, അത് ഒരു പെട്ടി പോലെ അടയുന്നു, പക്ഷേ അവയിൽ നിന്ന് ഒരു വാക്ക് പോലും ഞാൻ ഓർക്കുന്നില്ല. ഞാൻ ഓർക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോഴെല്ലാം, എന്തുകൊണ്ടാണ് എനിക്ക് ഓർക്കാൻ കഴിയാത്തത്? ഈ ദിവ്യസ്വപ്നങ്ങളെക്കുറിച്ച് ദയവായി എന്നെ ബോധവൽക്കരിക്കുക? അങ്ങയുടെ താമരയുടെ പാദങ്ങളിൽ.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ വന്നാൽ, ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ സംസാരിച്ചത് നിങ്ങൾ ഓർക്കുംവിധം ഓർമ്മയെ ഞാൻ സംരക്ഷിക്കും. ഉണർന്നതിന് ശേഷം നിങ്ങൾ എൻ്റെ വാക്കുകൾ ഓർമ്മിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, അതിനർത്ഥം ഞാൻ നിങ്ങളുടെ സ്വപ്നത്തിൽ വന്നിട്ടില്ലെന്നും നിങ്ങളുടെ സ്വപ്നത്തിൽ നിങ്ങൾ എന്നെ സൃഷ്ടിച്ചുവെന്നും ആണ്. നിങ്ങളുടെ വാസനകളും സംസ്‌കാരങ്ങളും സ്വപ്നങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. സ്വപ്നങ്ങൾ രണ്ട് ഉദ്ദേശ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റുന്നു:- i) അതിന് ദൈവത്തിനുള്ള ഒരു മാധ്യമമായി പ്രവർത്തിക്കാൻ കഴിയും. ദൈവം നിങ്ങൾക്ക് എന്തെങ്കിലും ഉപദേശമോ സന്ദേശമോ നൽകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, അവൻ സ്വപ്നത്തെ മാധ്യമമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. ii) നിങ്ങളുടെ സംസ്‌കാരങ്ങളും (നിങ്ങളുടെ മുൻ ജന്മങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ശക്തമായ ചിന്തകളും) നിങ്ങളുടെ ഉപബോധമനസ്സിൽ ഉള്ള മുൻ ജന്മങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള സംഭവങ്ങളും സ്വപ്നങ്ങളായി സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുന്നു, അവയെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾ വിഷമിക്കേണ്ടതില്ല. ദൈവം നിങ്ങളുടെ സ്വപ്നത്തിൽ വന്ന് എന്തെങ്കിലും സന്ദേശം നൽകുമ്പോൾ, ദൈവം തീർച്ചയായും നിങ്ങളുടെ ഓർമ്മയെ സംരക്ഷിക്കും, അങ്ങനെ സ്വപ്നത്തിൽ നിന്ന് ഉണർന്നതിന് ശേഷം, അവൻ പറഞ്ഞത് നിങ്ങൾ തീർച്ചയായും ഓർക്കും.

നിങ്ങൾ ഓർക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, അതിനർത്ഥം ദൈവം നിങ്ങളുടെ സ്വപ്നത്തിൽ വന്നതല്ലെന്നും നിങ്ങളുടെ സംസ്കാരങ്ങൾ (മുൻ ജന്മചിന്തകൾ) മാത്രമാണ് സംസാരിക്കുന്ന ചില രൂപങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചതെന്നും ദൈവത്തിന്റെ നിങ്ങളുടെ മേലുള്ള കൃപമൂലം എന്താണ് സംസാരിച്ചതെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് ഓർമ്മയില്ലെന്നും അർത്ഥമാക്കുന്നു.

നിങ്ങൾക്ക് ദൈവകൃപ ഇല്ലെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ ആ വാക്കുകൾ ഓർക്കുകയും അതിന്റെ അർത്ഥമറിയാൻ കഴിയാതെ നിങ്ങളുടെ തല തകർക്കുകയും ചെയ്യും. അതിനാൽ, നിങ്ങൾ ഒന്നും ഓർക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ അത് കാര്യമാക്കേണ്ട. ദൈവം നിങ്ങളുടെ സ്വപ്നത്തിൽ പ്രവേശിക്കുമ്പോൾ, അവൻ നിങ്ങളുടെ ഓർമ്മയെ സംരക്ഷിക്കുകയും അവൻ നൽകിയ സന്ദേശം നിങ്ങൾ ഓർമ്മിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തുകയും ചെയ്യും, അങ്ങനെ നിങ്ങൾക്ക് സന്ദേശം പ്രായോഗികമായി പിന്തുടരാനാകും. നിങ്ങൾക്ക് പരിശീലിക്കാം (പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യാം) അല്ലെങ്കിൽ ചെയ്യാതിരിക്കാം-അത് ദൈവത്തിൻ്റെ ഉത്തരവാദിത്തമല്ല. അവൻ സന്ദേശം നൽകുകയും മെമ്മറി സംരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

5. ദൈവത്തോടുള്ള ഏകാഗ്രമായ ഭക്തി നിലനിർത്താനും മറ്റ് ഭക്തരെ സ്നേഹിക്കാനും അങ്ങ് ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞു. രണ്ടും നമ്മൾ എങ്ങനെ പരസ്പരം ബന്ധപ്പെടുത്തും?

[ശ്രീ ഭരത് കൃഷ്ണ ചോദിച്ചു:- സ്വാമി, ദൈവത്തിൻ്റെ സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരത്തോടുള്ള ഏകാഗ്രമായ (സിംഗിൾ പോയിന്റഡ്)  ഭക്തിയും അഭിലാഷരഹിതമായ ഭക്തിയും കൈവരിക്കുക എന്നതാണ് ആത്മീയ ജീവിതത്തിൻ്റെ ലക്ഷ്യമെന്ന് അങ്ങ് ഞങ്ങളെ പഠിപ്പിച്ചു. മനുഷ്യാവതാരമായ ദൈവത്തെ സേവിക്കുമ്പോൾ ഭക്തർ പരസ്പരം സ്‌നേഹിക്കുകയും കുടുംബമായി സേവിക്കുകയും ചെയ്യണമെന്നും അങ്ങ് പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ, ഈ രണ്ടു കാര്യങ്ങളും എങ്ങനെ പരസ്പരം ബന്ധപ്പെടുത്തും സ്വാമി?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: - ഭക്തർ പരസ്‌പരം സ്‌നേഹിക്കണമെന്ന് ഞാൻ പറയുമ്പോൾ അതിനർത്ഥം നിങ്ങൾ എല്ലാവരും പരസ്പരം കലഹിക്കരുത് എന്നാണ്. ഏകാഗ്രമായ ഭക്തി ദൈവത്തിന് ബാധകമാണ്, അതിൽ യാതൊരു സംശയവുമില്ല. അതിനർത്ഥം ഭക്തരോട് ഭക്തി വളർത്തിയെടുക്കണം എന്നല്ല. നിങ്ങൾ എല്ലാവരും ഈശ്വരഭക്തി വളർത്തിയെടുക്കണമെന്നും അതേ സമയം പരസ്പരം കലഹിക്കരുതെന്നും പരസ്പരം അസൂയപ്പെടരുതെന്നും മാത്രം അർത്ഥമാക്കുന്നു. ഈഗോയും അസൂയയും ഓരോ മനുഷ്യൻ്റെയും വളരെ പൊതുവായ ഗുണങ്ങളാണ്. അവ നിങ്ങളുടെ ബോധമില്ലാതെ നിലനിൽക്കുന്ന മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഗുണങ്ങളാണ്. അവ ഉണരുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ അസൂയപ്പെടാൻ തുടങ്ങും, ഈ അസൂയ എപ്പോഴും നിങ്ങളുടെ ഈഗോയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. നിങ്ങൾക്ക് കുറച്ച് വ്യക്തിത്വമുണ്ട് (പേഴ്സണാലിറ്റി), ആ വ്യക്തിത്വത്തെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾക്ക് കുറച്ച് അഹന്തയുണ്ട്. നിങ്ങളിൽ ഇല്ലാത്ത ചില നല്ല ഗുണങ്ങൾ ആർക്കെങ്കിലും ഉണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ ആ വ്യക്തിയോട് അസൂയപ്പെടുന്നു. ഈ ഗുണത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള അസൂയ എല്ലായ്പ്പോഴും ആത്യന്തികമായി അഹംഭാവത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. ഈഗോ ഇല്ലാതായാൽ അസൂയ ഉണ്ടാകില്ല. മറ്റ് ഭക്തരോടും മറ്റ് മനുഷ്യരോടും ഉള്ള ഈ ഈഗോ അധിഷ്ഠിത അസൂയ ഇല്ലാതാക്കാൻ ഞാൻ വളരെ നല്ല സാങ്കേതികവിദ്യ (ടെക്‌നിക്‌) നൽകി.

നിങ്ങൾക്ക് ഇല്ലാത്ത ചില നല്ല ഗുണങ്ങളുള്ള ഒരാളോട് നിങ്ങൾക്ക് അസൂയ തോന്നുമ്പോൾ, എല്ലാ ആത്മാക്കളുടെയും എല്ലാ പുണ്യങ്ങളും എല്ലാ നല്ല ഗുണങ്ങളും ദൈവത്തിന്റേത് മാത്രമാണെന്നുള്ള വസ്തുത നിങ്ങൾ ഓർക്കണം. വൈകല്യങ്ങൾ മാത്രമാണ് അന്തർലീനമായി ആത്മാവിന്റേത്. അതിനാൽ, ആ വ്യക്തിക്ക് ദൈവത്തിൽ നിന്ന് ലഭിച്ച ചില നല്ല ഗുണങ്ങളുണ്ട്. അത് അവൻ്റെ സ്വന്തം സ്വത്തല്ല, അവൻ്റെ എല്ലാ കുറവുകളും അവൻ്റെ സ്വന്തം സ്വത്താണ്. നിങ്ങൾക്ക് എല്ലാ വൈകല്യങ്ങളും ഉണ്ടെന്നും ആ വ്യക്തിക്കും ചില വൈകല്യങ്ങൾ ഉണ്ടെന്നും കരുതുക. ഈ രണ്ട് വൈകല്യങ്ങളും യഥാക്രമം നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം സ്വത്താണ്. ആ വ്യക്തിയിൽ ഒരു യോഗ്യതയുണ്ടെങ്കിൽ അത് അവന്റേതല്ല. നമ്മൾ വാടകവീട്ടിൽ താമസിച്ച് മറ്റൊരാളുടെ സ്വത്ത് ആസ്വദിക്കുന്നതുപോലെ ദൈവം അനുഗ്രഹിച്ച പുണ്യം അവൻ അനുഭവിക്കുന്നു. ഒരു ന്യൂനതയുണ്ടെങ്കിൽ അത് ആത്മാവിൻ്റെ സ്വന്തം ഭവനമാണ്. ഒരു യോഗ്യതയുണ്ടെങ്കിൽ അത് ആത്മാവിന് ദൈവം നൽകിയ വാടകവീടാണ്. ഒരു ദിവസം, ആത്മാവ് വാടക വീട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്തുപോകുമ്പോൾ, അവൻ/ അവൾ വീണ്ടും വീഴും. അതിനാൽ, എല്ലാ ആത്മാക്കളുടെയും എല്ലാ ഗുണങ്ങളും നല്ല ഗുണങ്ങളും ദൈവത്തിന്റേത് മാത്രമാണെന്നു നിങ്ങൾ ഓർക്കണം. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തെ കാണാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ നിങ്ങൾ ദൈവത്തോട് അസൂയപ്പെടില്ല. ആരെയെങ്കിലും കണ്ടാൽ മാത്രമേ അസൂയ തോന്നൂ. അവനെ നിങ്ങൾ കണ്ടില്ലെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്ക് ഒരു അസൂയയും ഉണ്ടാകില്ല. സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, ഈ പ്രശ്നം തീർച്ചയായും സഹമനുഷ്യരോടോ സഹഭക്തന്മാരോടോ ഉള്ളതിനേക്കാൾ വലുതാണ്, കാരണം നിങ്ങളേക്കാൾ മികച്ച ഒരു സഹഭക്തനെ നിങ്ങൾ കണ്ടാൽ, നിങ്ങൾ അസൂയപ്പെടുന്നു, എന്നാൽ മനുഷ്യാവതാരത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, ആ നിർദ്ദിഷ്ട ഗുണം മികച്ചത് മാത്രമല്ല, പക്ഷേ അത് മികച്ചതിൻ്റെ പാരമ്യത്തിലാണ്, അതിനാൽ അസൂയ തീർച്ചയായും ഉയർന്നതായിരിക്കും. മെച്ചപ്പെട്ട നിലവാരം കാണുമ്പോൾ തന്നെ നിങ്ങൾ അസൂയപ്പെടുന്നു. ഏറ്റവും മികച്ച നിലവാരത്തിൻ്റെ ക്ലൈമാക്സ് കാണുമ്പോൾ, സാധ്യമായ ഏറ്റവും ഉയർന്ന അസൂയ നിങ്ങൾക്ക് ഉണ്ടാകും. സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരത്തെ നിങ്ങൾക്ക് നഷ്ടമാകുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ്. ഇപ്പോൾ നമ്മൾ കൃഷ്ണനെയും രാമനെയും മറ്റും ദൈവമായി വാഴ്ത്തുന്നു. പക്ഷേ, അവരുടെ കാലത്ത് സന്നിഹിതരായ മനുഷ്യർ നിങ്ങളെപ്പോലെ മാത്രമായിരുന്നു, നിങ്ങൾക്കു  ഇപ്പോൾ എന്നോട് ഉള്ളതുപോലെ. അവർ രാമനെയും കൃഷ്ണനെയും വെറുക്കുകയും അവരെ ദൈവമായി അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നില്ല.

ഭഗവദ് ഗീതയിൽ, അർജ്ജുനൻ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനോട് ചോദിക്കുന്നു, "അങ്ങ് ഈ ജ്ഞാനം സൃഷ്ടിയുടെ ആരംഭത്തിൽ സൂര്യദേവനോട് പ്രസംഗിച്ചുവെന്ന് അങ്ങ് പറയുന്നു (അപരം ഭവതോ ജന്മ...). പക്ഷേ, അങ്ങ് അടുത്തിടെ ജനിച്ചതാണ്. അങ്ങേയ്ക്കു എങ്ങനെ ദൈവമാകാൻ കഴിയും?". ഇത്തരത്തിലുള്ള സംശയിക്കുന്ന (ഡൗറ്റിംഗ്) തോമസ് എല്ലാ തലമുറയിലും എപ്പോഴും ഉണ്ട്, സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം എല്ലാവരും ഡൗറ്റിംഗ് തോമസാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരം ഒരിക്കലും തൻ്റെ അത്ഭുത ശക്തികളെ പ്രകടിപ്പിക്കാത്തത്. അവൻ അത്ഭുതങ്ങൾ ചെയ്താലും, അവൻ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന രീതിയിൽ ആളുകൾ അറിയാതെ ചെയ്യുന്നു, കാരണം അത് എല്ലാവർക്കും അറിയാമെങ്കിൽ, അവതാരത്തിൽ ധാരാളം അസൂയ വരും. യേശു നിരവധി അത്ഭുതങ്ങൾ ചെയ്തു, ആ പുരോഹിതന്മാർ അവനെ ക്രൂശിച്ചു. അല്ലേ? പുരോഹിതന്മാർ ഒരു അത്ഭുതവും ചെയ്തില്ല, എന്നാൽ യേശു നിരവധി അത്ഭുതങ്ങൾ ചെയ്തു. അതിനാൽ, അവർ യേശുവിനോട് അസൂയപ്പെടുകയും അവനെ ക്രൂശിക്കുകയും ചെയ്തു. അതുകൊണ്ട് യേശുവിനുശേഷം അടുത്ത മനുഷ്യാവതാരമായ മുഹമ്മദ് നബി മനുഷ്യാവതാരമെന്ന സങ്കൽപ്പത്തെ ഇല്ലാതാക്കി. തൻ്റെ വിധിയും അങ്ങനെ തന്നെയാകുമെന്ന് അവനറിയാമായിരുന്നു. അതിനാൽ, അവൻ ആ സങ്കൽപ്പത്തെ പൂർണ്ണമായും ഉന്മൂലനം ചെയ്തു. കാണാനും ചിന്തിക്കാനും പോലും കഴിയാത്ത, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവമായ അള്ളാഹുവിൽ മാത്രമായി അദ്ദേഹം തൻ്റെ പ്രബോധനങ്ങളെ പരിമിതപ്പെടുത്തി. പരമാവധി, ചില അതിർവരമ്പുകളോടെ (ബൗണ്ടറി) അള്ളാഹു പ്രകാശമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടേക്കാം, അത്രമാത്രം! മനുഷ്യാവതാരം എന്ന ആശയം വെളിപ്പെടുത്താൻ മുഹമ്മദിന് കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും അവൻ തന്നെ ദൈവത്തിൻ്റെ ഒരു മനുഷ്യാവതാരമായിരുന്നു. അതിനാൽ, ആത്മീയ പാതയിലെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന അപകടമാണ് അഹം-അധിഷ്ഠിത അസൂയ.

നിങ്ങളുടെ ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം നൽകാൻ, ഏകാഗ്രമായ ഭക്തി ദൈവത്തോട് മാത്രമായിരിക്കണം (ഏക ഭക്തിർ വിശിഷ്യതേ... - ഗീത). നിങ്ങൾ ഒരു ക്ലൈമാക്സ് ദൈവഭക്തനെ കണ്ടെത്തുകയാണെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ അവനെ/അവളെ ബഹുമാനിക്കുകയും ആ ക്ലൈമാക്സ് ഭക്തനെപ്പോലെയാകാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യണം. നിങ്ങളുടെ ആത്മീയ പുരോഗതിക്ക് നിങ്ങൾ അവനെ/അവളെ ഒരു ഉദാഹരണമായി എടുക്കുന്നു, പക്ഷേ വിമർശിക്കരുത് അസൂയ കാരണം അവനെ/അവളെ താഴെയിടാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യരുത്. പ്രഹ്ലാദൻ, കണ്ണപ്പ (വേട്ടക്കാരൻ) തുടങ്ങിയ മുൻകാല ഭക്തരെപ്പോലും നിങ്ങളുടെ ആത്മീയ പുരോഗതിക്ക് ഉദാഹരണമായി എടുക്കാം. അവസാനമായി, ഭക്തി ദൈവത്തോട് മാത്രമായിരിക്കണം, ഭക്തരോടല്ല!

6. ഒരു വ്യക്തിയിൽ ചില നല്ല ഗുണങ്ങൾ ഞാൻ നിരീക്ഷിക്കുകയാണെങ്കിൽ, ഞാൻ അവനെ അഭിനന്ദിക്കണോ വേണ്ടയോ?

[ശ്രീ ദിവാകര റാവു:- നല്ല ഗുണങ്ങളുള്ള ഒരാളെ ഞാൻ കണ്ടാൽ, ആ ഗുണങ്ങൾ ദൈവത്തിൻ്റെ ഗുണങ്ങളിൽ നിന്നുള്ളതാണെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നുവെങ്കിൽ, ആ വ്യക്തിയെ എനിക്ക് അഭിനന്ദിക്കാൻ കഴിയുമോ? ഞാൻ ആ വ്യക്തിയെ വിലമതിക്കേണ്ടതുണ്ടോ അതോ ആ ഗുണങ്ങൾ ദൈവത്തിന്റേതാണ് എന്ന് കരുതി മിണ്ടാതിരിക്കേണ്ടതുണ്ടോ?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- നിങ്ങൾക്ക് രണ്ടും ചെയ്യാം. ആ നല്ല വ്യക്തിയോട് നിങ്ങൾക്ക് അസൂയ തോന്നുന്നില്ലെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്ക് അവനെ/അവളെ പ്രശംസിക്കാം. നിങ്ങൾക്ക് വ്യക്തിയെ അഭിനന്ദിക്കാം. നിങ്ങൾ അസൂയപ്പെടുമ്പോൾ, നിങ്ങളുടെ അസൂയ അലിഞ്ഞുപോകാൻ, ആ ഗുണങ്ങൾ ദൈവത്തിന്റേതാണ്, ആ സഹജീവിയുടേതല്ലന്ന് നിങ്ങൾ ചിന്തിക്കണം. നിങ്ങളുടെ അസൂയ ഇല്ലാതാക്കാൻ മാത്രം, ഈ രീതി നിർദ്ദേശിക്കപ്പെടുന്നു. നിങ്ങൾ അവനെക്കുറിച്ച് അസൂയപ്പെടുന്നില്ലെങ്കിൽ, അവനെ അഭിനന്ദിക്കുക. അതിനർത്ഥം നിങ്ങൾ യോഗ്യതയെ വിലമതിക്കുന്നു എന്നാണ്, അതായത് i.e., അവനിലെ നല്ല ഗുണത്തെ, വ്യക്തിയെയല്ല.

പാപത്തെ വെറുക്കാനാണ് യേശു പറഞ്ഞത്, എന്നാൽ പാപിയെ അല്ല. നിങ്ങൾ അസൂയപ്പെടുന്നില്ലെങ്കിൽ അഭിനന്ദിക്കുക എന്നത് ഒരു മാർഗമാണ്. പക്ഷേ, നിർഭാഗ്യവശാൽ, നിങ്ങൾക്ക് അസൂയ തോന്നുന്നുവെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ ചിന്തിക്കണം: “ഈ നല്ല ഗുണങ്ങൾ ഈ വ്യക്തിയുടേതല്ല. അവ ദൈവത്തിൻ്റേതാണ്. ദൈവം അവനു കൊടുത്തതാണ്. ഒരു ദിവസം, ദൈവം ആ ഗുണങ്ങൾ തിരികെ എടുക്കും, ഈ സുഹൃത്ത് വീണ്ടും എന്നെപ്പോലെയാകും”. കുറഞ്ഞത്, നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കുകയാണെങ്കിൽ കുറച്ച് അസൂയ കുറയുകയും അവനെ ശാസിക്കാതെ നിശബ്ദത പാലിക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക് കഴിയുകയും ചെയ്യും.

7. കൈകേയി രാമനെ കാട്ടിലേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചത് അവൾ ചെയ്ത പാപമാണോ അതോ അവൾ അങ്ങനെ അഭിനയിച്ചതാണോ?

[ശ്രീ ദുർഗാപ്രസാദ് ചോദിച്ചു:- രാമായണത്തിൽ കൈകേയി ദശരഥ രാജാവിൻ്റെ മരണത്തിലും ഭഗവാൻ രാമനെ വനവാസത്തിനും തുടർന്നുള്ള ദൗത്യത്തിലും നിർണായക പങ്ക് വഹിച്ചു. കൈകേയി ഭഗവാൻ ശ്രീരാമൻ്റെ ദൗത്യത്തിൽ പരോക്ഷമായി പങ്കെടുത്തുവെന്നോ അതോ അവളുടെ ഭാഗത്തുനിന്നുള്ള പാപമാണോ എന്ന് നമുക്ക് പറയാൻ കഴിയുമോ?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- രണ്ട് മാനങ്ങളും സാധ്യമാണ്. തീർച്ചയായും, രാമ ഭഗവാന്റെ കാര്യത്തിൽ, അവൾ ദൗത്യത്തിലെ (മിഷൻ) അംഗമായിരുന്നു. ഒരു വില്ലനെപ്പോലെ അഭിനയിച്ചെങ്കിലും ആ വേഷം ചെയ്തതിന് അവർക്ക് പ്രതിഫലം ലഭിക്കും. സിനിമയിൽ പോലും വില്ലൻ വേഷം ചെയ്യുന്നയാൾക്ക് പ്രതിഫലം നൽകുന്നത് നിർമ്മാതാവാണ്. “നിങ്ങൾ വില്ലനായതിനാൽ നിങ്ങൾക്ക് ഒരു പ്രതിഫലവും ഇല്ല!” എന്ന് സംവിധായകൻ പറയില്ല. ദൈവം ഭൂമിയിൽ അവതരിക്കുമ്പോൾ തൻ്റെ ദൗത്യത്തിൽ വില്ലൻ വേഷങ്ങൾ പോലും സൃഷ്ടിക്കുന്നു. അവൾ വില്ലൻ വേഷത്തിൽ അഭിനയിച്ചില്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ, ഭഗവാൻ രാമൻ കാട്ടിലേക്ക് പോകില്ലായിരുന്നു, സീതയെ രാവണൻ മോഷ്ടിക്കില്ലായിരുന്നു, ഭഗവാൻ രാമൻ രാവണനെ കൊല്ലില്ലായിരുന്നു. അതിനാൽ, ഇത്തരത്തിലുള്ള ദൗത്യത്തിന്, അത്തരം സംഭവങ്ങളും നിലനിൽക്കണം. അവളുടെ വേഷം അനുസരിച്ച്, കൈകേയി ഒരു പാപിയാണ്, ഒരു അഭിനേത്രി എന്ന നിലയിൽ അവൾ ഒരു പാപിയല്ല, മറിച്ച് ദൈവത്തിൻ്റെ ദൗത്യത്തിൽ അർപ്പിതമായ ഭക്തയായ ആത്മാവാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, 100-ലധികം ശകാരങ്ങൾകൊണ്ട് തുടർച്ചയായി കൃഷ്ണ ഭഗവാനെ ശകാരിച്ച ശിശുപാലനെ നിങ്ങൾ എടുക്കുക. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, ശിശുപാലൻ ഭഗവാൻ വിഷ്ണുവിൻ്റെ ദ്വാരപാലകനായിരുന്നു, ഭഗവാൻ വിഷ്ണു ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനാണ്. അഭിനേതാവ് എന്ന നിലയിൽ ശിശുപാലൻ ദൈവഭക്തനാണ്. പക്ഷേ, വേഷമനുസരിച്ച്, അവൻ ദൈവത്തിൻ്റെ ശത്രുവും പാപിയുമാണ്. യഥാർത്ഥത്തിൽ, ശിശുപാലനെ സനക സനന്ദന മുനി ശപിക്കുകയും ശത്രുതയിലൂടെ മൂന്ന് ജന്മങ്ങൾക്കുള്ളിൽ വീണ്ടും ഈശ്വരനിൽ എത്താനുള്ള തീരുമാനമെടുക്കുകയും ചെയ്തു. അതിനാൽ, പാപികൾ രണ്ട് തരത്തിലാണ്. ആദ്യത്തെ തരം പാപികളാണ് അവരുടെ റോൾ അനുസരിച്ച് മാത്രം, അഭിനേതാക്കൾ എന്ന നിലയിൽ അല്ല. അവർ യഥാർത്ഥത്തിൽ ദൈവത്തിൻ്റെ ദൗത്യത്തിൽ അർപ്പിതരായ ഭക്ത  ആത്മാക്കളാണ്. രണ്ടാമത്തെ തരം പാപികളാണ് അവരുടെ വേഷം പോലെയും അഭിനേതാക്കളെന്ന നിലയിലും. ശിശുപാലൻ ഒന്നാം തരത്തിലും കംസൻ രണ്ടാം തരത്തിലും പെടുന്നു.

കൃഷ്ണ ഭഗവാൻ ശിശുപാലനേയും കംസനേയും വധിച്ചെങ്കിലും, ശിശുപാലൻ തൻ്റെ റോളിൽ മാത്രം പാപിയാണ് എന്ന് തെളിയിക്കുന്ന പ്രകാശമായി കൃഷ്ണദേവനിൽ ലയിച്ചു, എന്നാൽ കംസൻ അസുരനായതിനാൽ നരകത്തിലേക്ക് പോയി. കംസൻ ഒരു അസുരൻ്റെ അവതാരമാണ്. നടൻ എന്ന നിലയിലും വേഷം എന്ന നിലയിലും കംസൻ പാപിയാണ്. രണ്ട് വിധത്തിലും അവൻ പാപിയും ഭഗവാൻ ശ്രീകൃഷ്ണന്റെ ശത്രുവുമാണ്. അഭിനേതാവെന്ന നിലയിൽ ശിശുപാലൻ ഒരു യഥാർത്ഥ പാപിയല്ല, എന്നാൽ വേഷമനുസരിച്ച് അവൻ പാപിയാണ്. കംസനും ശിശുപാലനും ഭഗവാൻ ശ്രീ കൃഷ്ണന്റെ അവതാരത്തിൻറെ ഒരേ കാലത്താണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്.

അതിനാൽ, രണ്ട് തരത്തിലുള്ള പാപികൾ സാധ്യമാണ്. ശിശുപാലനെപ്പോലൊരു ദൈവ ദൗത്യത്തിലെ അംഗം മാത്രമായ ഒരു പാപിക്ക് എന്തെങ്കിലും പിന്നാമ്പുറക്കഥയുണ്ടെങ്കിൽ അവൻ യഥാർത്ഥ പാപിയല്ല. രാമായണത്തിൻ്റെ ഈ ഉദാഹരണത്തിൽ, അഭിനേതാവ് എന്ന നിലയിലല്ല, തൻ്റെ വേഷം അനുസരിച്ച് കൈകേയി പാപിയാണ്.

8. ജീവിത പങ്കാളിയുമായുള്ള ബന്ധനം കുട്ടിയുമായുള്ള ബന്ധനത്തേക്കാൾ കൂടുതലാകുമോ?

[ശ്രീ സതിറെഡ്ഡി ചോദിച്ചു:- മീ പാദപത്മാലക്കു നമസ്കാരം സ്വാമി. മഹാഭാരതത്തിൽ, ഗംഗാ മാതാവ് ശന്തനു മഹാരാജിൻ്റെ ഭാര്യയാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. എൻ്റെ ചോദ്യം അവരുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ് സ്വാമി. പൊതുവേ, കുട്ടിയുമായുള്ള ബന്ധനം ഭാര്യയുമായുള്ള ബന്ധനത്തേക്കാൾ ഉയർന്നതാണ്. ഗംഗാ മാതാവ് തൻ്റെ ഏഴു മക്കളെ നദിയിൽ എറിഞ്ഞിട്ടും ശന്തനു മഹാരാജ് കാര്യമാക്കിയില്ല. ഇവിടെ, മക്കളെ നദിയിൽ എറിഞ്ഞിട്ടും ശന്തനു മഹാരാജിന് അവളുടെ ശരീരത്തോടുള്ള ആകർഷണം എന്തുകൊണ്ടാണ്?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ശന്തനു മഹാരാജ് ഒരു ആത്മാവാണ്, ആത്മാക്കൾ അവരുടെ സംസ്‌കാരമനുസരിച്ച് പലവിധത്തിലുള്ള കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു. ശന്തനു മഹാരാജ് അവരുടെ ഏഴാമത്തെ കുട്ടി വരെ അവന്റെ ഭാര്യ ഗംഗയോട് ആകൃഷ്ടനായിരുന്നു. ശന്തനു തൻ്റെ ആകർഷണം മറികടക്കുകയും അവരുടെ എട്ടാമത്തെ കുഞ്ഞിനെ മുക്കിക്കൊല്ലുന്നതിൽ നിന്ന് ഗംഗയെ തടയുകയും ചെയ്തു, ആ കുട്ടി പിന്നീട് ഭീഷ്മർ എന്ന് അറിയപ്പെട്ടു. പിന്നീട്, അവൻ അവളെ ഉപേക്ഷിച്ചു, പക്ഷേ കുട്ടിയെ ഉപേക്ഷിച്ചില്ല. ഈ ലോകത്ത്, അവരുടെ കുട്ടികളേക്കാൾ ഭാര്യമാരോട് കൂടുതൽ ആകൃഷ്ടരായ ആത്മാക്കളെ നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തുന്നു. ശാന്തനുവിനെപ്പോലുള്ള ആത്മാക്കളെയും നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തുന്നു, അവൻ കുറച്ചു സമയത്തിന് ശേഷം നവീകരിക്കപ്പെടുകയും തൻറെ കുട്ടികൾക്കായി ഭാര്യയെ ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഈ ലോകത്തിൽ, നിരവധി വ്യത്യസ്ത ഗുണങ്ങളും മനശാസ്ത്രങ്ങളുമുള്ള നിരവധി ആത്മാക്കൾ ഉണ്ട്. അപ്പോൾ, ശന്തനു മഹാരാജിൻ്റെ പെരുമാറ്റത്തിന് ഞാൻ എങ്ങനെ ഉത്തരവാദി ആകും? ആത്മാവിലെ സത്വം, രജസ്സ്, തമസ്സ് എന്നിവയുടെ അനുപാതമനുസരിച്ച് ഓരോ ആത്മാവും അതിൻ്റെ ഗുണങ്ങൾക്കനുസരിച്ചാണ് പെരുമാറുന്നത്. ഒരാൾ ഒരു തരത്തിൽ പെരുമാറുന്നു, മറ്റൊരാൾ മറ്റൊരു രീതിയിൽ പെരുമാറുന്നു. ലോകം അങ്ങനെയാണ്, ആർക്കും മറ്റൊരാളുടെ ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുക്കാൻ കഴിയില്ല. അവൻ സ്വയം തന്നെത്താൻ ഉത്തരവാദിയാണ്. മറ്റൊരാളുടെ പെരുമാറ്റത്തെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെ എന്നോട് ഒരു ചോദ്യം ചോദിക്കാനാകും? നിങ്ങളും ഒരു മനുഷ്യനാണ്, മൂന്ന് ഗുണങ്ങളുടെ സ്വന്തം അനുപാതമുണ്ട്.

നിങ്ങളുടെ പെരുമാറ്റത്തെക്കുറിച്ച് ആരെങ്കിലും എന്നോട് ഒരു ചോദ്യം ചോദിച്ചാൽ, ഞാൻ എങ്ങനെയാണ് ഉത്തരവാദി ആകുന്നത്? എൻ്റെ പെരുമാറ്റത്തിന് മാത്രമാണ് ഞാൻ ഉത്തരവാദി. നിങ്ങൾ ഈ ചോദ്യം ശന്തനു മഹാരാജിനോട് ചോദിക്കണം. എന്നാൽ നിർഭാഗ്യവശാൽ, അവൻ ഇവിടെയില്ല, ഞാൻ നിങ്ങളാൽ പിടിക്കപ്പെട്ടു! എനിക്ക് ശന്തനു മഹാരാജുമായി ബന്ധമുണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് തോന്നുന്നു! അവൻ ഒരു ആത്മാവാണ്, ദൈവമല്ല. ശന്തനു മഹാരാജ് ഒരു ആത്മാവായിരുന്നു, അവൻ സ്വന്തം ഗുണങ്ങളുടെ അനുപാതത്തിൽ പെരുമാറി. സൃഷ്ടിയിൽ ദശലക്ഷക്കണക്കിന് തരം അനുപാതങ്ങൾ കാണപ്പെടുന്നു. ഒരേ സ്വഭാവമുള്ള രണ്ട് ആളുകളെയും നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തുന്നില്ല. വിരലടയാളം അദ്വിതീയമായിരിക്കുന്നതുപോലെ (യൂണിക്‌), ത്രിഗുണങ്ങളുടെ അനുപാതവും ഓരോ ആത്മാവിനും അദ്വിതീയമാണ്. രണ്ട് ആത്മാക്കൾക്കും ഒരേ വിരലടയാളം ഉണ്ടായിരിക്കില്ല, രണ്ട് ആത്മാവിനും ഒരേ ഗുണങ്ങൾ ഉണ്ടായിരിക്കില്ല.

തുടരും...