Posted on: 22 Jan 2023
(Translated by devotees)
[മിസ്. ത്രൈലോക്യ ചോദിച്ചു: എല്ലാ ആത്മാക്കളുടെയും പിതാവായ ദയാലുവായ ദൈവം ചില ദുരാത്മാക്കളെ മൃഗങ്ങളുടെയും പക്ഷികളുടെയും മരങ്ങളുടെയും ജന്മങ്ങളിലേക്കും ചിലപ്പോൾ നരകത്തിലെ ദ്രാവക അഗ്നിയിലേക്കും പോലും എറിയുകയാണ്. ദൈവം സ്നേഹത്തിന്റെ മൂർത്തീഭാവമാണെന്ന് അങ്ങ് പറയുന്നു. പരസ്പര വിരുദ്ധമായ ഈ രണ്ട് പ്രസ്താവനകളെയും എങ്ങനെ ന്യായീകരിക്കും? കുറഞ്ഞപക്ഷം, അവിടുന്ന് ദുഷ്ടാത്മാക്കളോട് രോഷാകുലനാണെന്ന് നാം സമ്മതിക്കണം.]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: ദുഷ്ടാത്മാക്കളോടുള്ള ദൈവത്തിന്റെ കോപം നാം വിശകലനം ചെയ്താൽ, അത് നവീകരണത്തിന് വേണ്ടി ഉത്കണ്ഠയോട് കൂടിയുള്ള ആഴമായ സ്നേഹമാണ്, അങ്ങനെ മോശമായ ആത്മാവിന് നവീകരണത്തിലൂടെ ഭാവിയിൽ പാപങ്ങളുടെ ശിക്ഷയിൽ നിന്ന് എന്നെന്നേക്കുമായി രക്ഷപ്പെടാൻ കഴിയും. ദുഷിച്ച ആത്മാക്കളോടുള്ള സ്നേഹത്തിനു പുറമെ ദൈവം വളരെ ഉത്കണ്ഠകുലൻ കൂടിയാണ്. ഒരു അച്ഛനും അമ്മയും തങ്ങളുടെ വഴിതെറ്റിയ കുട്ടിയെ കുറിച്ച് വളരെ ഉത്കണ്ഠാകുലരാകുന്നു, അത്തരം ഉത്കണ്ഠ ആഴത്തിലുള്ള സ്നേഹം മാത്രമാണ്, ദേഷ്യമല്ല. ഭാവിയിൽ പത്ത് തലമുറകൾ സമ്പാദിച്ചിട്ടും പാപകരമായ സമ്പാദ്യത്തിൽ പോലും ആത്മാവു് വളരെ സ്വാർത്ഥത കാണിക്കുമ്പോൾ, അതു് പരിഹരിക്കാനാകാത്ത തുടർച്ചയായ പാപ മനോഭാവത്തിലേക്കു് ആത്മാവിനെ നയിക്കുന്നതിനാൽ അതു് ദൈവത്തിന് വലിയ ഉത്കണ്ഠ ഉണ്ടാക്കുന്നു.
അത്തരം ആത്മാവിനെ അവിടുന്ന് പക്ഷികളുടെയും മൃഗങ്ങളുടെയും ജന്മങ്ങളിലേക്ക് എറിയുന്നു, കാരണം ഈ ആത്മാക്കൾ നാളത്തേക്കുള്ള ഭക്ഷണത്തെക്കുറിച്ച് പോലും ആകുലപ്പെടുന്നില്ല. എറിഞ്ഞ ആത്മാവ് ഈ ജന്മങ്ങളിൽ അതിൻറെ അമിതമായ സ്വാർത്ഥതയിൽ നിന്ന് മുക്തി നേടുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. വൃക്ഷങ്ങളുടെ ജന്മങ്ങളിൽ, അധിക സമ്പത്തിന്റെ ത്യാഗം പോലും പരിശീലിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. വൃക്ഷങ്ങൾ പഴങ്ങൾ പോലെയുള്ള അധിക സമ്പത്ത് മറ്റ് ജീവജാലങ്ങൾക്ക് ദാനം ചെയ്യുന്നു.
ഈ ശ്രമങ്ങളിലൂടെ നവീകരിക്കപ്പെടാതെ പോയ ചില അസാധാരണ ആത്മാക്കളെ അവസാന ശ്രമമെന്ന നിലയിൽ പരിവർത്തനത്തിനായി ദ്രാവക അഗ്നിയിലേക്കു് വലിച്ചെറിയപ്പെടുന്നു. മരുന്ന് കുത്തിവയ്ക്കുമ്പോൾ രോഗിയായ കുഞ്ഞിൻറെ വേദന മാതാപിതാക്കൾ അവഗണിക്കുന്നതുപോലെ ആത്മാക്കളുടെ വേദന ദൈവം അവഗണിക്കുന്നു.
ദൈവത്തിന്റെ ഓരോ പ്രവൃത്തിയുടെയും മുഴുവൻ ലക്ഷ്യവും ആത്മാവിന്റെ നവീകരണം മാത്രമാണ്, അതിലൂടെ ആത്മാവിന് ഭാവിയിൽ എന്നെന്നേക്കുമായി പാപങ്ങളുടെ ശിക്ഷയിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ കഴിയും. വഴിതെറ്റിയ ഒരു കുട്ടിയുടെ നവീകരണത്തിനായുള്ള ഈ ഉത്കണ്ഠ വെറുമൊരു സ്നേഹമല്ല, മറിച്ച് ആഴത്തിലുള്ള സ്നേഹമാണ്. ഒരു ജന്മത്തിലെ മാതാപിതാക്കൾക്ക് ഇത്രയധികം സ്നേഹം ഉള്ളപ്പോൾ, ദൈവത്തിന്റെ കാര്യമെന്തായിരിക്കും? മാതാപിതാക്കളുടെ മക്കളോടുള്ള സ്നേഹത്തേക്കാൾ എത്രയോ മടങ്ങ് വലുതാണ് ആത്മാക്കളോടുള്ള ദൈവസ്നേഹമെന്ന് ശ്രീ ശങ്കരാചാര്യ പറയുന്നു!