മനുഷ്യാവതാരത്തിലെ മനുഷ്യ ഘടകത്തെയും നമ്മൾ ദൈവമായി കണക്കാക്കണോ?

[Translated by devotees of Swami]

[ഡോ. ജെ എസ് ർ പ്രസാദ് ചോദിച്ചു:- സാഷ്ടാംഗ പ്രണാമം സ്വാമി, മനുഷ്യാവതാരത്തിൽ ദൈവത്തിന്റെ ഘടകവും (God component) മനുഷ്യ ഘടകവും (human component) ഉണ്ടെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞു. ദൈവം മനുഷ്യ ഘടകവുമായി പൂർണ്ണമായി ലയിക്കുകയും മനുഷ്യ ഘടകമായി മാറുകയും ചെയ്യുന്നുവെന്നും ഇക്കാരണത്താൽ, മനുഷ്യരൂപത്തെയും ദൈവമായി കണക്കാക്കണമെന്നും അങ്ങ് പറഞ്ഞു. ദയവായി ഈ പോയിന്റ് വിശദീകരിക്കുക. -- അങ്ങയുടെ വിശുദ്ധ താമര പാദങ്ങളിൽ]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ദൈവം ഈ ലോകത്തെ സൃഷ്ടിച്ച് അതിൽ പ്രവേശിച്ചു. ദൈവം അവബോധമായതു (awareness) കൊണ്ടാണ് ദൈവം ആത്മാവായി ലോകത്തിൽ പ്രവേശിച്ചതെന്ന് ചിലർ പറയുന്നു. പക്ഷേ, ദൈവത്തിൽ അവബോധം സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത അവബോധമായി നിലനിൽക്കുന്നു, കാരണം സൃഷ്ടിക്ക് മുമ്പ് നിർജ്ജീവമായ ഊർജ്ജവും ഭൗതികവൽക്കരിച്ച നാഡീവ്യവസ്ഥയും (materialized nervous system) ഇല്ലായിരുന്നു. ഓരോ ആത്മാവും ദൈവമാണെങ്കിൽ, അതിന് ഒരു തുമ്പു തെളിവില്ല, കാരണം ദൈവം ഇല്ലെന്ന് പറയുന്ന നിരീശ്വരവാദികൾ ഉണ്ട്. ഓരോ ആത്മാവും ദൈവമായതിനാൽ, ദൈവം ഒരു നിരീശ്വരാത്മാവ് എന്ന നിലയിൽ സ്വയം ശകാരിക്കുന്നു എന്നാണോ ഇതിനർത്ഥം? ഓരോ ആത്മാവും ദൈവമാണെങ്കിൽ അസുരന്മാരും (demons) ദൈവമായിരിക്കണം. നിരവധി എതിർപ്പുകൾ കണക്കിലെടുക്കുമ്പോൾ, ഓരോ ആത്മാവും ദൈവമല്ല. പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് ദൈവം പ്രവേശിച്ചത്? ഉപരിലോകത്ത് ഊർജ്ജസ്വലമായ അവതാരമായും (energetic incarnation) ഭൂമിയിൽ മനുഷ്യാവതാരമായും ദൈവം സൃഷ്ടിയിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. ദൈവം മാധ്യമത്തിൽ പ്രവേശിച്ച് പൂർണ്ണമായും ലയിക്കുന്നതിനുമുമ്പ് ഊർജ്ജസ്വലനായ ജീവിയോ മനുഷ്യനോ (energetic being or human being) ദൈവമല്ല.

അങ്ങനെ ഊർജസ്വലമായ ലോകങ്ങളിൽ ഊർജസ്വലമായ അവതാരങ്ങൾ രൂപപ്പെടുകയും രാമൻ, കൃഷ്ണൻ, സായിബാബ തുടങ്ങിയ മനുഷ്യാവതാരങ്ങൾ ഭൂമിയിൽ അവതരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഓരോ ആത്മാവും ഈശ്വരനാണെന്ന് നാം പറയുന്നില്ല, ഒരു ആത്മാവും ദൈവമല്ലെന്ന് നാം പറയുന്നില്ല. മനുഷ്യരാശിക്ക് വേണ്ടിയുള്ള ചില ക്ഷേമപ്രവർത്തനങ്ങൾക്കായി ദൈവം തിരഞ്ഞെടുത്ത ഒരു പ്രത്യേക ആത്മാവ്, മനുഷ്യാവതാരം, പൂർണ്ണമായും ദൈവഹിതത്താൽ മാത്രമേ ഉണ്ടാകൂ. ദൈവം ലോകത്തെ സൃഷ്ടിച്ചു, ലോകത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു, ഒരേ സമയം മനുഷ്യനായിത്തീർന്നപ്പോൾ ദൈവവുമായി തുടർന്നുവെന്ന് വേദം പറയുന്നു (സ ഇടം സർവമസ്‌ജത, തത് സൃഷ്‌ടവാ തദേവാനുപ്രവിശത്, തദനുപ്രവിശ്യ സത് ച ത്യത് ച അഭാവത്, Sa idaṃ sarvamasṛjata, tat sṛṣṭvā tadevānuprāviśat, tadanupraviśya sat ca tyat ca abhavat). സത്ത് (Sat) എന്നാൽ പരബ്രഹ്മൻ അല്ലെങ്കിൽ ബ്രഹ്മൻ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന പരമമായ യാഥാർത്ഥ്യം അല്ലെങ്കിൽ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്. ത്യാത്ത് (Tyat) അർത്ഥമാക്കുന്നത് സത്ത് അല്ലാതെ മറ്റൊന്നാണ്, അത് ഈ സൃഷ്ടിയാണ്, ഇത് ആപേക്ഷിക യാഥാർത്ഥ്യമാണ് (സഹജമായ യാഥാർത്ഥ്യമല്ല (inherently unreal), എന്നാൽ അവന്റെ യഥാർത്ഥ വിനോദത്തിനായി ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള ദാനമായ സമ്പൂർണ യാഥാർത്ഥ്യം (absolute reality) കാരണം സമ്പൂർണ യാഥാർത്ഥ്യമായി).

ഇതിനർത്ഥം ദൈവം അവന്റെ അന്തർലീനമായ സമ്പൂർണ യാഥാർത്ഥ്യമായി തുടരുമ്പോൾ, അതേ സമയം തന്നെ, ദൈവവും ആപേക്ഷിക യാഥാർത്ഥ്യമായി (relative reality) മാറുന്നു എന്നാണ്. ഈ ആപേക്ഷിക യാഥാർത്ഥ്യം സൃഷ്ടിയുടെ ഭാഗമാണ് അല്ലെങ്കിൽ ദൈവം ലയിച്ചിരിക്കുന്ന മാധ്യമമാണ്. ഇവിടെ ഒരു വൈരുദ്ധ്യവുമില്ല, കാരണം ആപേക്ഷിക യാഥാർത്ഥ്യമോ മാധ്യമമോ ഇതിനകം തന്നെ സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യമായി ദൈവം മുഴുവൻ ലോകത്തിനും സമ്മാനിച്ച സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യത്താൽ മാറിയിരിക്കുന്നു.

 ഈ മാധ്യമം മുഴുവൻ ലോകത്തിന്റെയും ഭാഗമായതിനാൽ, ലോകം സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യമാകുന്നതുപോലെ ഈ മാധ്യമം സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യമാകുന്നു. ലോകത്തെ ‘ആപേക്ഷിക യഥാർത്ഥം' എന്ന് വിളിക്കുന്നു, കാരണം അതിന്റെ സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യം അതിന്റെ അന്തർലീനമായ സ്വഭാവമല്ല. അതിനാൽ, ആപേക്ഷിക യാഥാർത്ഥ്യത്തിന് ഒരിക്കലും ദൈവത്തിന്റെ സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യത്തിന് വിരുദ്ധമാകാൻ കഴിയില്ല, അതിനാൽ ആപേക്ഷിക യാഥാർത്ഥ്യത്തിൽ ദൈവത്തിന് എന്തെങ്കിലും അത്ഭുതം ചെയ്യാൻ കഴിയും. ഒരു സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യത്തിന് മറ്റൊരു സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യത്തിൽ ഒരു അത്ഭുതവും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. ഈ യുക്തിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കി, ദൈവം സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യമായി തുടരുന്നത് പോലെ തന്നെ ഒരേസമയം ആപേക്ഷിക യാഥാർത്ഥ്യവുമാകാം.

ഇതെല്ലാം അർത്ഥമാക്കുന്നത് ദൈവം ചാർജ്ജ് ചെയ്യുന്ന മാധ്യമവും സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യമാണെന്നും സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യം ആപേക്ഷിക  യാഥാർത്ഥ്യവുമായോ മാധ്യമവുമായോ ലയിക്കുമ്പോൾ അത് ഇരട്ട സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യമായി മാറുന്നു എന്നാണ്! അതിനാൽ, മാധ്യമം അല്ലെങ്കിൽ മനുഷ്യ ഘടകം സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യമോ ദൈവമോ അല്ലെന്ന് നിങ്ങൾ ഒരിക്കലും സംശയിക്കരുത്. ഇത് സർവ്വശക്തനായ ദൈവത്തിന്റെ ഇച്ഛയാണ്, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ അസാധ്യമായി ഒന്നുമില്ല, ഈ വീക്ഷണകോണിൽ നിന്നും, മനുഷ്യ ഘടകം ദൈവത്തിന്റെ ഘടകമായി മാറുന്നു. ഗീതയിൽ, വാസുദേവന്റെ പുത്രൻ സമ്പൂർണ്ണ ദൈവവും ഒരു വ്യക്തിയുമാണെന്ന് വ്യക്തമായി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, ഈ ആശയം ഏറ്റവും മഹത്തായതും വളരെ അപൂർവവുമാണ് (Vāsudeva ssarvamiti sa mahatmā sudurlabhaḥ, വാസുദേവ സ്സര്വമിതി സ മഹത്മാ സുദുര്ലഭഃ). സഹ-മനുഷ്യ രൂപങ്ങളോടുള്ള അഹങ്കാരത്തിന്റെയും അസൂയയുടെയും സ്വാധീനം മറികടന്നതിനാൽ അത്തരമൊരു തിരിച്ചറിഞ്ഞ വ്യക്തി (realized person) വളരെ വിരളമാണ്. ഗീതയിൽ ഉടനീളം അർജ്ജുനൻ മനുഷ്യാവതാരമായ കൃഷ്ണനെ ആരാധിക്കണമെന്നു ഊന്നിപ്പറയുന്നു; എന്നാൽ  കൃഷ്ണൻ ദൈവത്തെ ആരാധിക്കാൻ അർജ്ജുനനോട് ഒരിക്കലും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. കാരണം, കൃഷ്ണൻ തന്നെ ദൈവമാണ്, കൃഷ്ണനെ ആരാധിക്കുന്നതും ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുന്നതും രണ്ട് വ്യത്യസ്ത പോയിന്റുകളാകാൻ കഴിയില്ല.

ദൈവം സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്തവനാണ്, അദൃശ്യമായ വൈദ്യുതി പോലെയാണ്. വയർ (wire) ഇല്ലാതെ, ഒഴുകുന്ന ഇലക്ട്രോണുകളുടെ ഒരു പ്രവാഹമായി നിങ്ങൾക്ക് വൈദ്യുതിയെ കാണാൻ കഴിയില്ല. വൈദ്യുതീകരിച്ച വയർ തന്നെ വൈദ്യുതി ആകത്തക്കവിധം വൈദ്യുതി വയറുമായി ലയിച്ച് അതിനെ പൂർണ്ണമായും ചാർജ്ജ്   ചെയ്യുന്നു. കമ്പിയിൽ തൊടുന്നിടത്തെല്ലാം കറണ്ടിന്റെ  സ്വഭാവം (ഷോക്ക്) അനുഭവപ്പെടുന്നു. അതിനാൽ, ബാഹ്യമായ മനുഷ്യരൂപം ദൈവത്തിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമാണെന്ന് ആരും സംശയിക്കരുത്. ഈ സമ്പൂർണ്ണ ഐക്യത്തെ അദ്വൈതം എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഉരുക്കിയ ഈയം കുടിച്ച് താൻ മാത്രമാണ് ദൈവമെന്ന് (ശിവഃ കേവലോ'ഹം, Śivaḥ kevalo'ham) ശങ്കരൻ വ്യക്തമായി തെളിയിച്ചു, കൂടാതെ ഉരുകിയ ഈയം കുടിക്കുന്നതിൽ പരാജയപ്പെട്ടതിനാൽ മറ്റ് ആത്മാക്കൾ (തന്റെ ശിഷ്യന്മാർ) ദൈവമല്ലെന്ന് അദ്ദേഹം തെളിയിച്ചു.

 ഇത് ശങ്കരന്റെ വ്യക്തവും പ്രായോഗികവുമായ അദ്വൈത ദർശനമാണ്, ലബോറട്ടറിയിലെ അനുബന്ധ പരീക്ഷണം മൂലം സൈദ്ധാന്തികവും ഒരേസമയം പ്രായോഗികവുമായ സയൻസിന്റെ ഒരു ആശയം പോലെയാണ് ഇത്. അവൻ 100 കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞേക്കാം, ആ പ്രസ്താവനകളെല്ലാം നിങ്ങൾ ശങ്കരനിൽ നിന്ന് കേട്ടിരിക്കാം. അത് സിദ്ധാന്തം മാത്രമാണ്, എന്നാൽ അതിനെ പിന്തുടരുന്ന പ്രായോഗിക എക്സ്പെരിമെന്റ ശാസ്ത്രമായി സാധുവാണ്. അത്തരം ശാസ്ത്രീയ ആശയം സിദ്ധാന്തത്തിൽ വിശദീകരിക്കുകയും പ്രായോഗികമായി പരീക്ഷണത്തിലൂടെ തെളിയിക്കുകയും ചെയ്തതാണ് ഉരുകിയ ഈയം (എക്സ്പെരിമെന്റ,experiment) കുടിക്കുന്നത്, തുടർന്ന് ശരിയായ നിഗമനത്തിലെത്തിച്ച സൈദ്ധാന്തിക ആശയം, അതായത് താൻ മാത്രമാണ് ദൈവമെന്ന് അദ്ദേഹം തെളിയിച്ചു, അതേ നിഗമനം സ്വന്തം വാക്കുകളാൽ പ്രസ്താവിച്ചു “ഞാൻ മാത്രമാണ് ശിവൻ" (“I alone am Shiva”).

വ്യാഖ്യാനങ്ങളിൽ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞതെല്ലാം പരീക്ഷണാത്മകമായി അദ്ദേഹം തെളിയിച്ചിട്ടില്ല. മൂന്ന് ഘട്ടങ്ങളിലൂടെയുള്ള ഒരു യുക്തിപരമായ തന്ത്രത്തിലൂടെ നിരീശ്വരവാദികളെ ഈശ്വരവാദത്തിലേക്ക് മാറ്റാൻ അദ്ദേഹം ആ വ്യാഖ്യാനങ്ങളെല്ലാം പറഞ്ഞു: i) നിങ്ങൾ ദൈവമാണ്. ii) നിങ്ങൾ ഉണ്ട്, iii) അതിനാൽ, ദൈവം ഉണ്ട്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പരീക്ഷണവും പ്രായോഗിക നിഗമനവും വിശദമായ വ്യാഖ്യാനവും പരസ്പര വിരുദ്ധമാണ്. പക്ഷേ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പരീക്ഷണാത്മക നിഗമനം ശരിയാണെന്ന് പറയുന്നതിലൂടെ വൈരുദ്ധ്യം ഇല്ലാതാക്കാൻ കഴിയും, അതേസമയം സൈദ്ധാന്തിക വ്യാഖ്യാനത്തിന്റെ മറുവശം നിരീശ്വരവാദികളെ ദൈവികതയിലേക്ക് മാറ്റുന്നത് പോലെയുള്ള ഒരു പ്രത്യേക ലക്ഷ്യത്തോടെയായിരുന്നു.