മിസ്സ്‌. ത്രൈലോക്യയുടെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് സ്വാമി ഉത്തരം നൽകുന്നു

[Translated by devotees of Swami]

(താഴെ കൊടുത്തിരിക്കുന്നത് പോലെ സ്വാമിയും മിസ്സ്‌. ത്രൈലോക്യയും തമ്മിൽ ഫോണിൽ ഒരു ഹ്രസ്വ സത്സംഗം നടന്നു.)

മിസ്സ്‌. ത്രൈലോക്യ ചോദിച്ചു:-

1. നല്ല പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുന്നതാണോ പ്രധാനം, അല്ലാതെ ദൈവമല്ലേ?

[പാദനമസ്കാരം സ്വാമി, മനുഷ്യൻ അന്യായമായ പ്രവൃത്തികൾ ഒഴിവാക്കി ന്യായമായ കർമ്മങ്ങൾ മാത്രം ചെയ്താൽ ദൈവം പ്രസാദിക്കുന്നു എന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞു. അങ്ങനെയെങ്കിൽ, നല്ല പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുന്നതാണ് പ്രധാനം അല്ലാതെ ദൈവമല്ല. ഈ പോയിന്റിനെക്കുറിച്ച് ദയവായി വിശദീകരിക്കുക.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- നിങ്ങളുടെ നല്ല പ്രവൃത്തികളിൽ ദൈവം പ്രസാദിക്കുന്നു എന്നത് ശരിയാണ്, പ്രത്യേകിച്ചും നിങ്ങൾ ഒരേസമയം തന്നെ മോശമായ പ്രവൃത്തികൾ ഒഴിവാക്കുമ്പോൾ. പക്ഷേ, ദൈവം നീതിയെക്കാളും നല്ല പ്രവൃത്തികളേക്കാളും പ്രധാനമാണ്, കാരണം ദൈവം നീതിയുടെ സംരക്ഷകനാണ്. നിങ്ങളുടെ മസ്തിഷ്കത്തിൽ ദൈവത്തെ ആത്യന്തികമായി നിലനിർത്തുന്നില്ലെങ്കിൽ, നല്ല ഫലങ്ങൾ നൽകുന്നതിൽ ദൈവം നീതിക്ക് വിധേയനാണെന്ന് കരുതി നിങ്ങൾ പതുക്കെ ദൈവത്തെ അവഗണിക്കാം. ഇതും ശരിയാണ്, എന്നാൽ നീതിയിലൂടെ ലഭിക്കുന്ന സത്ഫലങ്ങൾ സ്വർഗ്ഗത്തിന്റെ താൽക്കാലിക സുഖങ്ങൾ മാത്രമാണ്, കാരണം നിങ്ങളുടെ നല്ല പ്രവൃത്തികൾ താൽക്കാലിക മനുഷ്യരുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഈശ്വരനോടുള്ള ആരാധന, പ്രാർത്ഥന, സമർപ്പണം, സേവനം, ത്യാഗം എന്നീ കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്താൽ സ്ഥിരമായ ഫലമായി ഈശ്വരന്റെ സ്ഥിര വാസസ്ഥലം ലഭിക്കും. സ്ഥിരമായ ഒരു നല്ല ഫലം ലഭ്യമാകുമ്പോൾ, താത്കാലികമായ നല്ല ഫലങ്ങളെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾ എന്തിന് വിഷമിക്കണം? എല്ലാ മനുഷ്യരെയും സേവിക്കുന്നത് പോലെയുള്ള സൽകർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതിലൂടെ, ഫലം താൽക്കാലിക സ്വർഗ്ഗമാണ് (ക്ഷീണേ പുണ്യേ മർത്യലോകം വിശാന്തി - ഗീത, Kṣīṇe puṇye martyalokaṃ viśanti- Gita). എന്നാൽ, ദൈവസേവനത്തിൽ, നിങ്ങൾ അർപ്പണബോധമുള്ള ഭക്തരായ മനുഷ്യരെ സേവിക്കുന്നു, അത് മനുഷ്യരാശിയോടുള്ള സേവനവുമാണ്.

മാനവരാശിയെ മുഴുവൻ പുണ്യകർമമായി സേവിക്കാൻ നിങ്ങൾ ഒതുങ്ങുകയാണെങ്കിൽ, മരണാനന്തരം നിങ്ങൾക്ക് താൽക്കാലിക സ്വർഗ്ഗം ലഭിക്കും, ഇവിടെ ജീവിക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് ശക്തമായ രാഷ്ട്രീയ സ്ഥാനം (political position) ലഭിക്കും, കാരണം ഇവിടെ തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളിൽ ഭൂരിപക്ഷം വോട്ടർമാരും നിങ്ങളെ പിന്തുണയ്ക്കും. കാരണം, ഈ സത്പ്രവൃത്തിയെ, ശുദ്ധപ്രവൃത്തി (pure pravritti)  എന്നോ മാനവികതയ്ക്കോ രാഷ്ട്രീയത്തിനോ വേണ്ടിയുള്ള ശുദ്ധമായ സേവനം എന്നോ വിളിക്കാം എന്നാൽ അതിൽ ദൈവത്തിന്റെ ഒരു പശ്ചാത്തലവുമില്ല. ശുദ്ധമായ നിവൃത്തിയിൽ, നിങ്ങൾക്ക് ശുദ്ധമായ മനുഷ്യരെ സേവിക്കാം, എന്നാൽ അവർ ശുദ്ധം മാത്രമല്ല, ഭക്തരും കൂടിയാണ്. ശുദ്ധ ഭക്തർക്കുള്ള സേവനത്തിനു പുറമേ, നിങ്ങൾ ദൈവത്തെയും അവന്റെ ദിവ്യ പരിപാടികളെയും സേവിക്കുന്നു. ശുദ്ധ പ്രവൃത്തി പിന്തുടരുകയാണെങ്കിൽ, ദൈവം ക്രമേണ അവഗണിക്കപ്പെടുന്നു, നിങ്ങൾ ദൈവാസ്തിത്വം പോലും നിരസിച്ച് നിരീശ്വരവാദിയായി മാറുന്ന ഒരു ഘട്ടം വന്നേക്കാം. പൂർവ്വമീമാംസകർ ഇവിടെയും താത്കാലിക സ്വർഗത്തിലും ആസ്വദിക്കാൻ നല്ല പ്രവൃത്തികളും അവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട താൽക്കാലിക നല്ല ഫലങ്ങളും മാത്രം വിശ്വസിക്കുകയും പതുക്കെ നിരീശ്വരവാദികളായി മാറുകയും ചെയ്തു (ദേവോ ന കശ്ചിത് ഭുവനസ്യ ഭർത്താ, കർമ്മാനുരുപാണി പുരഃ ഫലാനി, Devo na kaścit bhuvanasya bhartā, karmānurūpāṇi puraḥ phalāni). ഉത്തര മീമാംസകനായ ശങ്കരൻ, മണ്ഡന മിശ്രയുമായുള്ള വളരെ നീണ്ട സംവാദത്തിൽ ഇതിനെ അപലപിക്കുകയും അന്യായമായ പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യരുതെന്ന് ശക്തമായി ഉപദേശിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ ദൈവത്തിന്റെ സ്ഥിരമായ പ്രാധാന്യം സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ കള്ളം പറയണമെന്ന് ഉപദേശിച്ചിട്ടും യുദ്ധത്തിൽ കള്ളം പറയാതെ ധർമ്മരാജൻ നീതിക്ക് കൂടുതൽ പ്രാധാന്യം നൽകി. അതിനാൽ, ധർമ്മരാജൻ സ്വർഗ്ഗത്തിൽ മാത്രമാണ് പോയത്, ബ്രഹ്മലോകം എന്ന ദൈവത്തിന്റെ പരമമായ വാസസ്ഥലത്തേക്കല്ല.

2. കുടുംബ പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹരിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു ഗൃഹനാഥനോടുള്ള ഉപദേശം എന്താണ്?

[സ്വാമി, കുടുംബത്തിലെ പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കാൻ കഴിയാതെ ഒരുപാട് കഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരു ഗൃഹനാഥനെ ഞാൻ കണ്ടെത്തി. ഞാൻ അദ്ദേഹത്തിന് എന്ത് ഉപദേശമാണ് നൽകേണ്ടത്?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- കുടുംബത്തിന്റെ തലവൻ എന്നത് അഹംഭാവം കൊണ്ടുവരുന്നു, അത് കാരണം ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള പിന്തുണ ലഭിക്കില്ല. ദൈവം അവനെ സഹായിച്ചാൽ, തന്റെ വ്യക്തിപരമായ കഴിവുകൾ കാരണം പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞുവെന്ന് അയാൾക്ക് തോന്നും. ഇത് അവന്റെ അഹംഭാവത്തിന് കൂടുതൽ ശക്തി നൽകുന്നു, അവൻ നശിപ്പിക്കപ്പെടും. ഈ വിഷയത്തിൽ നിങ്ങൾ അവനെ ഉപദേശിക്കുകയും ദൈവത്തോട് ഇങ്ങനെ പ്രാർത്ഥിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്യണം: “ഇന്ന് മുതൽ, അങ്ങ് ഈ കുടുംബത്തിന്റെ തലവനാണ്, ഞാൻ ഈ കുടുംബത്തിലെ ഒരു അംഗം മാത്രമാണ്. ഒരു തലവൻ എന്ന നിലയിൽ, ഈ കുടുംബത്തിന്റെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹരിക്കേണ്ടത് അങ്ങയുടെ ഇഷ്ടമാണ്. വാസ്തവത്തിൽ, അങ്ങ് ഈ കുടുംബത്തിന്റെ തലവനായതിനാലും ഞാനും ഈ കുടുംബത്തിലെ ഒരു അംഗമായതിനാലും എന്റെ വ്യക്തിപരമായ പ്രശ്നങ്ങൾ പോലും അങ്ങയുടെ കാൽക്കൽ ഉണ്ട്”. ഈ പ്രാർത്ഥന ദൈവത്തിന് സമർപ്പിച്ച് അത്തരം വിശ്വാസത്തോടെ മാത്രം ജീവിക്കാൻ നിങ്ങൾ അവനോട് പറയൂ. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉടൻ പരിഹരിക്കപ്പെടുമെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്.

3. ഇത് ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള ചില ഫലങ്ങളുടെ ആഗ്രഹത്തിന് കീഴിലല്ലേ?

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- താങ്കളുടെ ചോദ്യം നിവൃത്തിയിലല്ല, പ്രവൃത്തിയിലാണ്. പ്രവൃത്തിയിൽ, ഭക്തൻ തന്റെ കുടുംബത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നതുപോലെ ദൈവത്തെയും സ്നേഹിക്കുന്നു. അത്തരം ഭക്തരെ ഗീതയിൽ (ആർതോ ജിജ്ഞാസു രാർത്താർത്ഥി, Ārto jijñāsu rarthārthī) പറഞ്ഞിരിക്കുന്നതുപോലെ 'ആർത' (Aarta’) ഭക്തൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഈ താഴ്ന്ന ഘട്ടത്തിൽ, നമുക്ക് ഏറ്റവും ഉയർന്ന നിവൃത്തി എന്ന തത്വം പ്രയോഗിക്കാൻ കഴിയില്ല. എല്ലാ താഴ്ന്ന അവസ്ഥയും ഗീതയിൽ (സർവാരംഭ ഹി ദോഷേണ, Sarvārambhā hi doṣeṇa) പറഞ്ഞതുപോലെ ഒരു ന്യൂനതയാൽ ചുറ്റപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

4. ദൈവത്തെ അറിയാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തിയേക്കാൾ വലിയവനാണോ ഭൗതിക നേട്ടങ്ങളിൽ തൽപരനായ ഒരു വ്യക്തി?

[അങ്ങ് ഉദ്ധരിച്ച മേൽപ്പറഞ്ഞ ശ്ലോകത്തിൽ, ആർത (ഒരു പ്രശ്നത്താൽ കഷ്ടപ്പെടുന്ന), ജിജ്ഞാസു (ദൈവത്തെക്കുറിച്ച് അറിയാൻ ശ്രമിക്കുന്ന), അർത്ഥാർത്ഥി (ചില ഭൗതിക നേട്ടങ്ങൾ നേടാനുള്ള താൽപ്പര്യം) എന്നിവയാണ് ഭക്തിയുടെ വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന ക്രമം. അങ്ങനെയെങ്കിൽ, ഭൗതിക പ്രയോജനം നേടുന്നതിൽ താൽപ്പര്യമുള്ള ഒരു വ്യക്തി ദൈവത്തെക്കുറിച്ച് അറിയാൻ ശ്രമിക്കുന്ന വ്യക്തിയേക്കാൾ എങ്ങനെ വലുതാണ്?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- നിങ്ങൾ മുകളിൽ പറഞ്ഞതുപോലെ ഈ വാക്യത്തിന്റെ വ്യാഖ്യാനം ചിലർ നൽകുന്നു, ഇത് തെറ്റിദ്ധാരണ ഉണ്ടാക്കുന്നു. അർത്ഥം എന്നാൽ ഭൗതിക പ്രയോജനം (പുരുഷാർത്ഥം) മാത്രമല്ല, ആത്മീയ പ്രയോജനം (പരമാർത്ഥം) കൂടിയാണ്. അതിനാൽ, 'അർത്ഥ' എന്ന വാക്കിന് നിങ്ങൾ രണ്ടാമത്തെ അർത്ഥം എടുക്കണം, അതുവഴി ഈ തെറ്റിദ്ധാരണ നീങ്ങി ഇപ്പോൾ, പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്ന ക്രമം ന്യായീകരിക്കപ്പെടുന്നു. ജിജ്ഞാസു എന്നാൽ ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങൾ അന്വേഷിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഭക്തൻ എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്. അർത്ഥാർത്ഥി (Arthaarthii) എന്നാൽ ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പൂർണ്ണമായ ജ്ഞാനം നേടുകയും ആത്മീയ പുരോഗതിക്കുള്ള സഹായത്തിനായി ദൈവത്തോട് പ്രാർത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന വ്യക്തിയാണ് (സൈദ്ധാന്തിക ഭക്തി അല്ലെങ്കിൽ ഭക്തി യോഗ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന രണ്ടാം ഘട്ടത്തിൽ). അതിനാൽ, ജ്ഞാന യോഗ എന്ന ആദ്യപടിയിൽ പ്രവേശിച്ച ജിജ്ഞാസുവിനേക്കാൾ തീർച്ചയായും അർത്ഥാർത്ഥി ഉയർന്നതാണ്. ഈ വാക്യത്തിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഏറ്റവും ഉയർന്ന വ്യക്തി ജ്ഞാനി അല്ലെങ്കിൽ കർമ്മയോഗ (പ്രായോഗിക ഭക്തി) എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന മൂന്നാം ഘട്ടം പൂർത്തിയാക്കിയ വ്യക്തിയാണ്, ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ഫലവും കാംക്ഷിക്കാതെ ദൈവസേവനവും ത്യാഗവും ചെയ്യുന്നു. പ്രത്യുപകാരമായി ഫലം കാംക്ഷിക്കുന്ന ഭക്തി ആദ്യത്തെ തരം ഭക്തരിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങുന്നു, ആർത (Aarta) എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു, അവർ വൈകല്യമുള്ള പ്രാരംഭ അവസ്ഥയിലാണ്.